Hoofdstuk 4 - Raw

Roman leek afwachtend met op je af komen, maar eigenlijk wist je zelf ook niet zo goed wat je moest doen. Je kende de regels van het spel niet, behalve dat je minstens 3 seconden op de grond moest liggen met de ander bovenop je voordat diegene zou winnen. Je was er überhaupt niet zeker van of er daarnaast wel regels waren. Maggie kon dan nog wel lachen, maar ze was wel flink de grond in getimmerd. Dat vond je ook al vreemd: wat ze deden leek meer op worstelen, maar Maggie had toch wel een paar rake klappen uitgedeeld, die niets vreemds leken voor zowel Roman als de omstanders.
      'Kom dan.' Roman lachte terwijl hij lichtelijk door zijn knieën ging en zijn armen spreidde. Je bleef staan. Je wist niet hoe je dit moest aanpakken. Op een gegeven moment had Roman blijkbaar genoeg gehad van het wachten, want hij ging rechtop staan en liep in rustig tempo op je af. Voordat je het wist hing je in de lucht. Je wist niet hoe hij dit kon, en hoe dit was gebeurd, maar hij had je met een hand op je onderbuik recht de lucht in gestoken op één arm. Daar hing je dan, maar niet voor lang.

Plots begon je te bewegen, en je slaakte een klein gilletje toen je met voortstuwende kracht van zijn arm op de grond werd gesmeten. Alle lucht werd uit je longen geslagen, en je hoorde een geluid van de groep dat er wel op duidde dat ze merkten dat dit wel pijnlijk voor je zou zijn. Het duurde even voordat je lucht binnen kreeg, maar tot die tijd bleef je rustig liggen, waarna je hoestte. Je wendde je hoofd -nog steeds op de grond- naar Roman.
      'Come on, now. Ik ga je nu niet vasthouden, dit is geen wedstrijd.' zei hij. Eigenlijk had je nu al genoeg van deze figuur. Waarom wou hij dan een match tegen je? Als je toch geen competitie vormde? Ga toch weg, man...
      Langzaam kwam je overeind, ging je weer op je voeten staan en keek je hem aan. Net zoals dat hij net zijn tijd had genomen om op jou af te komen, deed jij hetzelfde. Alleen pakte je hem niet met één arm op. Jij gaf hem met één vuist en stomp tegen zijn kaak, die toch nog best hard leek aan te komen.
      Zijn gezicht draaide weg, en kreeg daardoor al zijn haar voor zich. Hij nam even de tijd om in zich op te nemen dat hij net door jou is gestompt, flext zijn kaak even (ofwel om stoer te doen, ofwel om zeker te zijn dat hij niets had gebroken), en keek je toen aan. Weer met die eeuwige grijns op zijn gezicht. Hij leek even te doen alsof hij onder de indruk was, maar kwam vrijwel gelijk daarna met vaart op je af.
      Je merkte al gelijk hoe hij zich op je onderlichaam richtte, om je zo van de grond te krijgen en weer op de grond te smijten, maar dit merkte je te laat. Al snel had hij je geheel gebukt om je middel vast, en probeerde je van je voeten te krijgen door je simpelweg op te tillen en achterover te laten vallen, maar dat ging niet helemaal zoals gepland. Hij kreeg je van je voeten, en je viel achterover, maar je was snel genoeg geweest om je geheel aan hem vast te klampen. Met je benen stevig om zijn middel, en je armen om zijn schouders en nek.
      Door jouw plotselinge gewicht aan zijn voorovergebogen bovenlichaam (ook al was het niet veel), dat voor hem onverwacht kwam, viel hij met jou aan hem vast voorover. Hij wist zich snel genoeg met zijn armen op te vangen, zodat hij niet met zijn volle gewicht bovenop je terecht kwam, maar dit keer was jij sneller om te reageren.
      Je zette je voeten tegen zijn buik aan, en daarmee trapte je hem eerst een beetje omhoog, en daarna naar links, zodat hij naast je neerviel. Hij leek perplex, en kon niet reageren voordat jij bovenop hem plofte en een van zijn benen vastpakte. De groep reageerde meteen.

      'EEN! TW-' Roman wachtte niet lang om uit te kicken. Daarmee schopte hij je van zich af en kwamen jullie beide overeind. 'Ze heeft je klein gemaakt, Roman!' 'Go Sylvie!' Er was een hoop commentaar van de omstanders, maar toen begon er plotseling één woord doorheen te komen.
      'Su-per-man punch! Su-per-man punch!' Je merkte hoe Roman zijn grijns weer terug leek te krijgen. Dit alarmeerde je. Wat was dit? Wat was superman punch? De yell bleef doorgaan. Roman leek zich schrap te zetten. Paniek brak in je uit. Je wist niet wat je te wachten stond.
      Plots rende hij op je af met zijn vuist opgeheven achter zich. Op het laatste moment sprong hij vlak voor jou de lucht in. Je schrok je kapot en uit reflex schermde je jezelf af door je armen boven je gezicht te houden. Toen hoorde je plotseling een reusachtige knal, en daarna was het op het nagalmen van een beetje gegil helemaal stil. Je voelde je licht worden in je hoofd en je plofte neer op de grond. Een paar meter van je vandaan lag Roman op de grond, terwijl hij net een beetje overeind probeerde te komen.
      Je keek om je heen, en iedereen keek je aan. Iedereen was zich kapot geschrokken.