#023

Samen met Ron zit ik in de leerlingenkamer en we spelen toverschaak. Buiten is het aan het sneeuwen, het is al winter en binnen een paar weken is het ook al kerst. Ook al sneeuwde het, niemand was buiten bezig met sneeuwpoppen maken en sneeuwballen gevechten. Dit omdat professor Omber alles verboden heeft wat ook maar een beetje leuk is.
‘Roos, je bent aan de buurt.’ Ron legt zijn hand op mijn been. Ik schrik op uit mijn gedachte. ‘Oh ja, sorry.’ Ik bekijk het schaakspel even goed en doe een zet. Ik hoor het portret gat open gaan, ik kijk naar wie er binnen komt. Ik zie Ginny naar binnen renen.
‘ROOOOS.’ Schreeuwt ze enthousiast. Als ze mij ziet komt ze mijn kant op lopen. ‘Ik heb een brief gehad van mijn moeder Rosa, ik had haar geschreven over jou en ze vraagt of je kerst bij ons komt vieren. Dit moet je doen, dat is gezellig.’
Ik luister naar wat Ginny te vertellen heeft, ik ben nog nooit uitgenodigd voor kerst. Ik heb mijn kerst altijd gevierd in het weeshuis, kerst is voor mij nooit echt een gezellig samen zijn met familie. Ginny begint met voorlezen van de brief die haar moeder speciaal voor mij had geschreven.
‘Lieve Rosa, ik heb al veel verhalen over je gehoord van Ginny en ik merk hoe er ze op je gesteld is. Ook heb ik gehoord hoe erg Ron op je gesteld is. En omdat kerstmis iets is van samen zijn met je familie is het natuurlijk leuk om bij je neef Harry te zijn. Daarom wil ik je uitnodigen om bij ons kerst te vieren. Ik hoop dat je komt en ik je dan eindelijk kan ontmoeten. Veel liefs Molly Wemel.’
‘Heb jij mam verteld over mij en Rosa?’ zegt Ron een beetje geschrokken.
‘Hoezo? Schaam je je dan?’ reageer ik gelijk terug voordat Ginny antwoord kan geven. Ginny die natuurlijk aan mijn kant stond moet daar natuurlijk ook op reageren. ‘Ja schaam je je soms?’
‘Nee natuurlijk niet. Maar ik wou het gewoon zelf vertellen.’
‘Nou dat is nu te laat. Maar Roosje je komt toch wel?’ Ginny kijkt mij smekend aan.
‘Nou ja, wil je dat wel?’ terwijl ik het zeg kijk ik Ron aan.
‘Natuurlijk wil ik dat je komt.’ Zegt Ron gelijk zonder na te denken.
‘Dus je komt?’ Ginny is nog steeds vol adrenaline
‘Nou is goed dan. Maar niet als het te veel moeite kost hoor.’
‘Ik ga mam gelijk terug schrijven.’ Ginny rent gelijk richting de slaapzalen.
Ik voel een hand in mijn hand, ik kijk op en Ron trekt mij omhoog van mijn stoel op zijn schoot. Hij geeft mij een kus op mijn wang.
‘Natuurlijk wil ik dat je komt gekkie. Ik wil toch altijd bij jou zijn. Ik ben blij dat je komt.’ Fluistert Ron in mijn oor terwijl hij mij kusjes op mijn wang en in mijn nek geeft en hij zijn armen om mij heen heeft geslagen.