029

'Goed?' herhaalde ik verbaasd.
Ik had verwacht dat Perkamentus een preek ging houden, maar dit vond ik eigenlijk wel beter.
Ik liet een grote kans liggen, door niet meer mee te doen, dat wist ik. Maar ik had geen zin in nog zo'n hersenschudding.
Toverdranken ging goed, wat ik niet had verwacht na mijn gesprek met Sneep. Het ging meer dan goed eigenlijk. Sneep zei dat ik de beste toverdrank had en gaf me nog wat complimenten na de les. Die complimenten moesten nep zijn, hij keek er nors bij. Alsof hij het niet wou zeggen.
Pas na toverdranken dacht ik weer aan het briefje.

'Ik ga slapen'.
'Kun je niet even blijven?' vroeg Ron.
'Nee, ik heb echt geen fut meer, sorry', loog ik.
'Is goed', zei Ron met een flauwe glimlach.
'Tot morgen, Lien'.
'Slaaplekker'.
Ik liep, eigenlijk rende naar de meisjesslaapzaal.
Parvati lag al in bed.
'Parvati?' vroeg ik.
'Ben je nog wakker?'
Ik porde haar in haar rug.
Ze gromde.
'Nu wel ja'.
'Sorry', zei ik beduusd.
'Het is belangrijk'.
Ze krabbelde omhoog en keek me met grote ogen aan.
'Heeft Draco je gevraagd?'
'Wat?' herhaalde ik.
'Laat maar'.
Ik pakte het briefje en hield het voor haar neus.
'Vanavond?!' piepte ze.
'Ik wil mee!'

Nadat ik Parvati er van overtuigd had dat ze niet mee hoefde liep ik door de verlaten gangen van Zweinstein om 10 voor 1.
Ik was een beetje te vroeg bij de grote zaal, maat ik had me niet in kunnen houden.

Whahahahhaaa ik ben zo gemeen