Christmas part 7

Leah sloot de deur achter zich zetten tot mijn verbazing de afzuigkap aan en keek me doordringend aan voor ze in lachen uitbarsten. 'Ik wou zo graag dat je de waren vond, ik wou dat je opnieuw verliefd zou zijn, gelukkig zou zijn. Maar Paul? Serieus Paul? Waarom heb ik dat zelf niet bedacht natuurlijk moest het Paul zijn, net zo koppig, net zo bot, en als hij zijn dag heeft, heeft hij de zelfde droge humor als jou. Waarom heb ik dit niet eerder bedacht.' Ik staarde Leah wat schaap achtig aan en probeerde voorzichtig. 'Waar heb je het over?' Ze grinnikte. 'Die blik die je Paul net gaf heb je zelfs Jesse nooit gegeven. En het feit dat iedereen over je liefdes leven begon en ik nu zijn naam kan uitspreken zonder dat je in elkaar krimpt zegt genoeg.' Ik voelde hoe er een licht blosje op mijn Wange verscheen. 'Maar Leah hoe kan dat, ik ben te nuchter om opeens zo maar vol iemand te vallen die ik niet ken.' 'Geloof me het overkomt de beste, praat met hem.' 'Nee geen best plan ik zet mezelf alleen voor schut, en het blijft Paul straks word die boos of....' 'Geloof me, op jou word die niet boos. Ik denk zelfs dat die helemaal niet snel meer boos gaat worden. Je komt er snel genoeg achter wat het allemaal betekent.' Ik knikte en pakte een fles wijn uit de koelkast en schonk voor mezelf en Leah twee glazen vol. 'Proost.' Mompelde ik en goot meteen het glas naar achter, Leah stond e nog schaap achtig aan te kijken dus besloot ik gaar glas ook maar leeg te drinken.

De avond was om gevlogen er werd veel gelachen. Ik was blij dat Leah geen lullig opmerkingen had gemaakt en had zelfs een lang gesprek met Paul durven voeren. Nu leunde ik tegen de deur post terwijl iedereen elkaar doei zei en terug naar huis ging. 'Doei.' Hoorde ik een hese stem achter me zeggen, het leek als of mijn hart een paar kloppen oversloeg en daarna nog harder klopte dan die normaal deed. Ik probeerde me zo nonchalant mogelijk om te draaien en keek in de twee mooiste ogen die ik ooit gezien had. 'Doei Paul.' Mompelde ik. 'Zie ik je nog?' Vroeg hij me verlegen. Het was best apart was hij echt verlegen of verbeelde ik me dat. 'Ik denk het wel.' 'En anders zorg ik daar wel voor doei Emma.' Opeens was zijn stem heel zelf verzekerd boog hij naar me toe en gaf me een kus op mijn wang. Een warm gevoel overspoelde me, maar het was niet van lange duur al snel was de kus voorbij en liep hij de deur uit terwijl ik hem na staarde, hij draaide zich even om en gaf me een knip oog en toen was hij in de donkere nacht verdwenen en gooide Leah met een klap de deur dicht. Ze keek me met pret oogjes aan en haar blik maakte me bang. 'Het is echt dat ik om je geef want als iemand me ooit zou hebben gevraagd of ik familie wil worden van Paul had ik nee gezegd als ik aan iemand een hekel had was hij het maar...' 'Leah doe even normaal ik ken hem net, ik heb een half uur met hem zitten praten het is niet dat ik met hem ga trouwen of zo iets.' Leah schoot in de lach. 'We will see.' Ik rolde met mijn ogen en liep naar de huiskamer om alvast te beginnen met opruimen. Na twee uur lag ik samen met Leah dood op in bed. 'Hoe zit het eigenlijk met jou liefdes leven mevrouw bijdehand?' Vroeg ik gedesinteresseerd aan haar. Ze haalde haar schouders op, 'Ik hoop dat er voor mij ook iets op mijn pad komt. Iemand die zo veel van me houd dat het lijkt als of we voor elkaar gemaakt zijn.' Ik keek haar verbaasd aan ze beschreef precies het gevoel wat ik net had, ik begon met nu toch af te vragen of er niet meer aan de hand was. Als of Leah precies wist wat er gebeurde tussen mij en Paul, ik nam een hap lucht en vroeg het toen toch. 'Leah dat gevoel, dit wat ik voel weet je wat het is?' 'Ja je bent verliefd.' Ik rolde met mijn ogen en draaide mijn hoofd naar dat van haar. 'Lee, dit gevoel is veel sterker dan liefde hoe kan dit.' Ze slikte. 'Daar kom je vanzelf achter, maar ik ben niet de persoon die jou dit moet vertellen.' 'Wie dan wel?' 'Paul.'

Sorry ik was gisteren ziek (kater) dus ik heb niks gepoosd maar bij deze weer een hoofdstukje ben zo blij met jullie reacties en met jullie abbo dankjewel!!! En natuurlijk laat ik Leah niet boos worden het blijft een kerst verhaal