Christmas part 6

De grond verdween onder mijn voeten, de aarden stopte met draaien, alles om mij heen stond stil behalve hij. Zijn ogen, zijn gezicht. Het leek als of hij mijn doel van bestaan was, het leek of ik bestond voor hem. Mijn eigen bestaan liet los, als of het kleine dingetje wat ik toevoegde op de wereld er niet meer toe deed, mijn lot werd samen gevoegd met dat van hem, en in plaats van dat kleine beetje draad ontwikkelde zich een stale kabel die ons een maakte. Hoe lang ik hier stond wist ik niet, het deed er ook niet toe maar voor het eerst wist ik dat alles goed zo komen, dat ik weer gelukkig kon zijn. 'Komen jullie nog dan pak ik de pizza.' Zei Leah van uit de keuken, haar stem leek van ver weg te komen, toch leek Paul er van op te schrikken en liep vlug langs me heen, een koude rilling overspoelde me en ik wou dat hij terug zou komen. Met een klap sloot ik de deur, wat was mijn probleem waar had ik last van liefde op het eerste gezicht bestond niet en sowieso deed ik niet meer aan liefde ik moest dit van me af zetten toch moest ik moeite doen om de glimlach van mijn gezicht te halen. Ik liep de huiskamer in en ging op een van de stoelen zitten tot mijn verbazing waren al veel van de bakken chips leeg. 'Pizza!' Riep Leah en samen met Seth en Kim kwamen ze met allemaal vier grote borden pizza de keuken uit. Kim em Seth namen plaats en ik sprong op om Leah met de laatste zes borden te helpen, op elk bord had ze al drie pizzas gelecht dus ik wist zeker dat we veel over zouden houden. Ik ging op het aanrecht zitten en keek hoe ze de andere pizza's begon te snijden. Maar mijn gedachten dwaalde heel de tijd af naar een bepaald persoon. 'Kun je die enge grijns van je smoel halen en komen helpen?' Verward keek ik haar aan. 'Jeetje Emma je lijkt wel een verliefd lam kom me helpen.' Voor ze meer achter mijn blik zocht sprong ik op pakte de drie grote borden op en liep maar de kamer waar er al drie borden leeg waren, Leah ging op mijn plek zitten en ik keek verstrooid om me heen, er was precies nog een plekje vrij op de bank... Naast Paul. Ik liep er langzaam hen en ging naast hem zitten terwijl ik ondertussen twee borden op de tafel had gezet en er eentje zelf mee nam. 'Kijk dit mag vaker gebeuren, gewoon niemand die mijn eten komt brengen' Lachte Paul. 'Dat denk ik dus even niet, dat is van mij zo dat ik niks te kort kom want jullie eten als beesten.' Zei ik en ging zitten. Meteen pakte hij een stuk van mijn bord en keek hem verontwaardigd aan, iets wat ik niet had moeten doen want meteen overspoelde het gevoel me weer. Ik wist mijn blik snel af te wenden van zijn prachtig donkere ogen. Ik mengde me in een gesprek met Ruby en Kim en voelde me steeds meer thuis en op mijn gemak maar ik was me er sterk van bewust dat Paul zijn been mijn been raakte. 'En hoe zit het met jou liefdes leven?' Vroeg Jacob aan me. Ik zag hoe Leah me moeilijk aan keek maar voor het eerst voelde ik geen dolk in mijn hard, de dolk was verdwenen samen met het verdrietige gevoel. 'Ja rustig momenteel.' Leah keek me onderzoekend aan, maar ik negeerde haar blik. 'Je had toch een lange tijd een vriend?' Vroeg Paul als of hij zich iets herrinerde, ik wist niet of ik gek was maar ik hoorde iets van jaloezie in zijn stem. 'Nee dat is al een jaar over.' Gisteren, of wat zeg ik een uur geleden had ik nu in huilen uit gebarsten maar het raakte me niet meer, het leek iets kleins in een ver verleden. 'Oh dus ben je opzoek naar iets nieuws?' Begon nu ook Quil zich er mee te bemoeien. 'Jongens is dit een kruis verhoor? En nee ik ben niet opzoek ik zie wel wat er mijn pad kruist.' Leah staarde me net open mond aan en ik haalde mijn schouders op. 'En is er al iets leuks op je pad gekomen?' Vroeg ze me. Ik verslikte me in mijn hapje die ik net in mijn mond had gestopt. 'Hier.' Zei Paul bezorgd en gaf me zijn beker met cola. 'Pff mij lachte je vorige week nog uit en liet je bijna stikken.' Zei Collin beledigd. 'Jij bent ook geen vrouw.' 'Mijn nicht is ook geen vrouw Paul maar een...' Ik onderbrak Seth. 'Dankje Seth nu mag je, wel weer stoppen met praten.' Ik gaf Paul zijn drinken terug, maar hij schudden zijn hoofd. 'Hou maar.' Iedereen was weer met zichzelf bezig gelukkig want even verdronk ik weer in Paul zijn ogen, maar iets liet me uit mijn korte trance ontwaken ik keek de kring rond en mijn ogen bleven hangen bij die van Leah ze keek me aan met een mengeling van emoties, wist ze iets had ze het door, ze knikte met haar hoofd naar de keuken en onzeker stond ik op.