Almost christmas part 5

Met een zachte klik viel de deur in het slot achter onze ouders, Leah keek me gespannen aan als of ze wachten tot er iets gebeurde maar er gebeurde niks. 'Jeej Feest!!' Riep ze na een paar stillen seconden ik schoot in de lach en tikte haar op haar arm. Seth was al weg omdat die Ruby zou ophalen, of eigenlijk omdat hij geen zin had om het huis klaar te maken. 'Goed jij pakt de chips uit de voorraad kast ik doe de oven en frituurpan aan.' Ik knikte en snelde me naar de voorraad kast, toen ik de deur open zag ik minstens twintig zakken chips. 'Leah?!' Riep ik, ik hoorde haar van uit de keuken reageren. 'Hoe veel zakken moet ik pakken?' 'Alles.' 'Maar er liggen hier ongeveer dertig zakken, en we hebben pizza en frituur hapjes.' 'Ja ik hoop dat het genoeg is anders moeten we iets laten brengen.' 'Leah ik ben serieus hoe veel zakken wil je?' 'Ik ben ook serieus verdeel alles in de bakken die op de achterste plank staan.' Ik haalde mijn schouders op en pakte de bakken en zo veel mogelijk zakken. Ik verdeelde de eerste paar zakken al over de bakken, zo dra ik de twintigste zak had leeg gegooid begon ik toch te twijfelen of ze echt serieus was. Toch pakte ik de andere tien uit de voorraad kast en gooide die ook in een paar bakken. Nu begon ook de geur van pizza mijn neus binnen te dringen, ik liep de keuken in en zag Leah druk in de weer met het bakken van friet, in de andere frituur pan zaten heerlijke hapjes. 'Kan ik nog wat doen?' Precies op dat moment ging de bel. 'Je kan de deur open doen.' Ik grinnikte en liep naar de voordeur die ik met een blij hoofd opende. Voor met stond Seth, 'Sorry sleutel vergeten.' 'Maakt niet uit dan kun jij mooi de bank aan de kant schuiven, en de stoelen uit de schuur halen.' Hij keek me boos aan maar deed toch wat ik zei. Toen richten ik me op het meisje dat naast hem stond, het was een prachtig meisje ze was iets langer dan mij, had golvend donker blond haar en licht bruinen ogen, haar blik stond heel helder maar iets in haar ogen verraden dat ze net zo gek was als Seth. 'Jij moet Ruby zijn.' 'Laat haar met rust, en zeg geen gekke dingen!' Riep Seth van uit de huiskamer. Ruby lachte naar mij. 'Ja ik ben Ruby, dan ben jij Emma. En als je me gaat vragen waarom ik met Seth heb, geloof me die vraag, vraag ik mezelf nu ook al een paar maanden af. Maar ik kan er niks aan doen het was het lot.' Ik schoot in de lach en nam haar mee naar de keuken. 'Leah ik heb je schoonzusje zo juist goed gekeurd.' 'Ja leuk is ze he, ik had verwacht dat Seth thuis zou komen met een meisje dat op haar hoofd was gevallen maar Ruby is cool.' We schoten alle drie in de lach terwijl we Seth van uit de kamer iets heel lelijks tegen zijn zus hoorde schreeuwen. Ik schoot nog harder in de lach, maar de deur bel ging alweer. 'Ik ga al.' Hikte ik, en liep nog na grinnikend naar de deur. Ik deed hem open en keek in de vrolijken gezichten van een hele groep mensen, ik begroeten Jacob, Rennesmee, Embry en Rachel en stelde me voor aan Brady en Collin. Ik wou de deur net sluiten toen ik Quil, Jared en Kim aan zag komen ik hield de deur open en liet ook hun binnen. Ik wou de kamer in lopen toen de bel nog een keer ging. 'Je kan beter blijven staan.' Zei Jacob vrolijk toen hij mijn hoofd zag. Ik opende de deur en zag twee onbekende jongens staan ze stelde zich voor als Timo en Tyler het was een tweeling, daar achter stond een meisje zo te zien het vriendinnetje van een van de twee. 'Emma.' Zei ik beleefd. Zo te zien hadden de nog niet heel lang en was ze ook niet heel erg gewend aan drukte want ze was erg stil. 'Amber.' Ik gaf haar een glimlach en liep toen achter aan naar de rest. De sfeer zat er goed in en voor een moment voelde ik me fijn, Leah gaf me een bemoedigend knikje maar mijn slechte humeur nam de overhand, er zouden wonderen moeten gebeuren om me vrolijk te krijgen want ik wou alles behalve kerst vieren. 'Zijn we compleet?' Vroeg Leah die de hapjes volgens mij op tafel wou zetten. 'Nee nog niet we missen nog een iemand.' 'Wie?' Vroeg ik verbaasd. 'Mister Chagrijn Lahote.' Ik keek om me heen en zag inderdaad dat Paul nog ontbrak, ik had hem een paar keer gezien op feestjes en op de bruiloft maar hij zei nooit veel. 'Ik wacht nog tien minuten als hij er dan nie...' Ze had haar zin nog niet af gemaakt of de deur bel ging. Ze keek mij betekeningsvol aan. 'Ja ja, ik ga al voortaan wil ik er geld voor hebben.' Ik liep voor de laatste keer naar de deur en opende deze. 'Hooi we waren al op je aan het wachten.' 'Ja ik hoorden het misschien wat zachter praten voortaan.' Zijn stem klonk een beetje geïrrigeerd en hij keek over mijn hoofd heen naar de keuken waar Leah haar tong naar hem uit stak. Hoe hij had kunnen horen wat ze zei wist ik ook niet. 'Mag ik er langs?' Ik was vergeten dat ik zijn doorgang versperde en wou een deed een stap opzij, hij keek me dankbaar aan en dat was het moment dat ik voor het eerst in zijn ogen keek.