1. Sam Anderson

We’re nothing, just some strangers with memories.

Op een normaal loop tempo liep ik het plein van de school op,
Groepjes vrienden stonden te praten, waarschijnlijk over hoe hun weekeind was geweest.
meisjes uit de 7e klas die beginnen giechelen wanneer de hunk van de school langs loopt.
10e, 11e en 12e klassers die aan het roken waren zo vroeg op de ochtend.
En ook ik liep hier doorheen als 12e en laatste jaars.

Rustig liep ik de deur door en hoorde net de eerste bel ging, dat betekende dat ik nog 5 minuten had. Lang genoeg om mijn boeken te pakken en naar de 2e verdieping te lopen.

Nog altijd relaxed liep ik richting mijn kluisje en werd af en toe gebeukt door iemand die op tijd probeerde te komen in deze drukte.
Ik pakte mijn boeken en voegde me bij de stroming, richting de 2e verdieping.

Nog voordat de 2e bel ging zat ik al op mijn plek achterin het geschiedenis lokaal. Het duurde niet lang voordat in de deur opening mijn beste vriendin Diana stond en al lachend kwam ze op me af. En kort na Diana volgde mijn 2 beste vrienden Michael en Calum.

Ik begroette ze alle drie met een knuffel maar werd toen gestoord door de docent die kuchte als teken dat hij wou beginnen.
Ik verontschuldigde me en keek de klas door, mijn hoofd bleef hangen bij een blonde jongen die boven iedereen uitstak. Langzaam draaide zijn hoofd richting mij en toen ik zijn volledige aandacht had glimlachte ik zachtjes maar, als antwoord draaide hij snel zijn hoofd weer terug en luisterde verder naar de docent.

Ik draaide me geïriteerd om toen ik voelde dat iemand op mijn rug tikte.
‘’Sam heb je wel geluisterd? Ik vroeg je wat?’’ ik keek snel op en hoorde Michael zuchten en Calum kon een klein lachje niet inhouden.
‘’nee sorry wat vroeg je?’’ Michael keek me aan met een blik waar ik uit op kon maken dat hij het niet zo grappig vond maar herhaalde toch zijn vraag.
‘’ik vroeg of je vanmiddag bij onze bang repetitie wou kijken, aangezien we vroeg uit zijn en willen weten wat je van ons vind.’’
‘’ja lijkt me super!’’ een beetje te enthousiast kwam het mijn mond uitgerold. Gelukkig was het niet te luidruchtig aangezien maar een paar leerlingen onze kant op keken. De docent keek geïrriteerd mijn kant op en snel begon ik aan mijn opdrachten.

De dag ging aardig snel voorbij en zoals belooft zou ik na ons laatste les uur meegaan naar de band repetitie, maar eerst zou ik nog even langs huis gaan om mijn uniform om te wisselen voor een jeans en een simpel bloesje.
Toen ik aankwam bij Michael wist ik niet waar ze zouden zijn maar al snel liep ik naar de schuur omdat ik daar muziek vandaan hoorde komen
en inderdaad in de schuur waren 4 jongens bezig met repeteren.

She looks so perfect standing there in my american apparel underwear
And i know now, that i’m so down.
Your lipstick stain is a work of art, i got your name tattood in an arrow heart.
And i know now, that i’m so down

‘’dat klonk echt goed!’’ zei ik terwijl ik in mijn handen klapte en gelijk draaide alle 4 de jongens geschrokken om.
‘’o hey Sam!’’ Calum gebaarde even als bedoeling dat ik bij hun kon gaan zitten en dat deed ik ook.
‘’Sam we zullen je wel even voorstellen aan de rest van de band.’’ Ik knikte en keek naar de 2 jongens die onbekend voor me moesten zijn, maar één daarvan herkende ik maar al te goed.
‘’Hoi! Ik ben Ashton’’ de nog totaal onbekende jongen voor me stelde zich voor, ik glimlachte naar hem en wou mijn hand uitsteken maar nog voordat ik dat kon doen trok hij me al in een knuffel.
‘’ik ben Sam maar ik denk dat je dat nu al wel wist.’’ Lachte ik toen ik we allebei terug trokken uit de knuffel
Aangezien Luke en ik niks tegen elkaar zeiden en nogal awkward tegen over elkaar stonden begon Michael maar te praten.
‘’uhm, Sam dit is Luke, hij zit ook bij ons op school.’’
‘’ja klopt! Ik dacht al dat ik je ergens van herkende.’’ Ik probeerde mijn stem zo gewoon mogelijk te laten klinken en mijn tranen binnen te houden.
Niet veel later hadden de jongens al een paar nummers gespeeld en ze waren echt goed!
‘’jullie zijn echt geweldig! Echt waaro-‘’ maar verder kwam ik niet want ik werd onderbroken door mijn telefoon, de standaart Iphone ringtone klonk door de schuur en ik keek naar het nummer, annoniem.
‘’oh sorry jongens deze moet ik even opnemen.’’
Twijfelend nam ik op en liep rustig de schuur uit.

‘’hallo spreek ik met Sam Anderson?’’
‘’ja hallo dat ben ik’’ antwoorde ik.
‘’…’’
‘’nee dat meent u niet! Echt waar oh mijn god!’’
‘’…’’
‘’ja is prima ik spreek u snel via de mail!’’
Ik hing op en net opdat moment hoorde ik Luke zeggen dat hij zijn telefoon was vergeten uit zijn tas en die ging pakken.
Ongezien probeerde ik langs hem heen te komen terug naar de schuur maar helaas had hij me al gezien, toen ik langs liep pakte hij me bij mijn arm en keek me recht in mijn ogen aan.

‘’kijk Sam ik weet dat ik altijd doe alsof we elkaar niet kennen in het openbaar maar’’ hij keek weg en zuchtte licht en ik keek hem geërgerd aan.
‘’weetje hé Luke, ik weet niet eens wat we zijn, of we überhaupt wel wat zijn maar laat dat maar hangen want misschien is het wel beter dat we doen alsof we elkaar niet kennen, want dat klopt ik ken jou niet eens. Misschien moet ik je maar weer herinneren als die jongen die ik haatte!’’
En nadat ik dat had gezegd haalde ik mezelf los uit zijn greep en liep terug naar de schuur.

‘’hey waar ging je telefoontje over?’’ vroeg Ashton die me geïnteresseerd aan keek.
‘’oh uhm ja, ik heb de rol!’’ Calum en Michael keken me met grote ogen aan en rende meteen op me af om me te knuffelen.
‘’omg dat is zo gaaf! Je gaat beroemd worden!’’ en al lachend lieten we elkaar weer los en ik keek naar Ashton die ons verwart aan zat te kijken.
‘’ik heb auditie gedaan voor een nieuwe abc show en ik heb een van de 4 hoofdrollen gekregen.’’ Legde ik hem uit en ook Ashton trok me nu –alweer- in een knuffel.
‘’dat is geweldig gefeliciteerd!’’
‘’dus dat betekend dat je weggaat?’’ hoorde ik achter me en ik toen ik me omdraaide keek ik weer recht in de ogen van Luke Hemmings.
‘’ja, ja dat klopt.’’