Hoofdstuk 2
Vrijdag:
Ik kwam samen met Cloe thuis, ja ik had haar uitgenodigd. Als ik haar lang zou moeten missen wilde ik nu zo lang mogelijk bij haar zijn, ze stond al heel mijn leven altijd voor mij klaar. Mijn huis stond vol met dozen en gereedschap want er ging ook een deel van de meubels mee. Ik riep naar mijn ouders dat we boven zaten. Cloe merkte natuurlijk direct op dat mijn kamer veel leger was dan normaal. Al mijn posters van mijn favoriete bands waren weggehaald en al onze foto’s zaten in een doos die op mijn kast stond. Toen i me omdraaide zag ik dat ze huilde. Niet huilen Cloe, we houden contact en tijdens de vakanties kunnen we bij elkaar op bezoek. Ik wist ook wel dat het na een tijdje zou verwateren maar daar dacht ik liever nog niet aan. Ik trok haar in een knuffel en voor ik het wist zaten we beide snotterend op mijn bed, in onze eigen gedachte. Mijn moeder riep ineens naar boven dat ik moest komen eten en dat Cloe’s ma aan de deur stond want zij vertrokken op vakantie. Ik gaf Cloe nog een laatste knuffel en deed de deur dicht. Ik kreeg heel de avond geen hap meer door mijn keel en staarde mistroostig naar mijn bord. Marie, je moet toch iets eten zeiden mijn ouders! Anders ga je nog ondervoedt raken. Hé dat is nu wel overdreven zie ik. Ik weeg eigelijk net te veel ik ben volslank dus ondervoedt van 1 keer niet eten klopt ook niet.
Zaterdag:
Ik hoorde mijn wekker en ik dacht: ik wil niet naar school laat mij gewoon liggen. Maar het was geen school, het was 5 uur ’s ochtends en wij moesten klaarmaken om door te kunnen rijden tot in la Puch. Het was echt een hele dag rijden. Veel kon ik niet doen in de auto want Cloe zat in het vliegtuig en was dus niet te bereiken, zij was de enige die ooit echt om me gegeven heeft. Het is dus wel spijtig dat ik haar niet meer zo veel kan zien. Cloe had zelf ook wel veel vrienden dus dan weet ik zeker dat zij niet alleen staat. Ik begin net in te dommelen als we er eindelijk zijn! We wonen in een super schattig huisje in het bos, zou het hier dan toch niet zo erg zijn? Miss zijn de mensen hier wel allemaal zo aardig als Cloe? Het nieuwe schooljaar begint pas over een week dus dan kan ik al wat in de buurt rondhangen of thuisblijven en wennen aan ons nieuwe thuis. Buiten mijn moeder gerekend dan, ik ben heel de week bezig geweest met klusjes en het inrichten van mijn kamer.
Reageer (1)
Ik ben net begonnen met lezen, maar dit is het tweede hoofdstuk zonder aanhalingstekens.
8 jaar geledenOf andere schoonheidsfoutjes, zal ik het maar noemen.
La Push, staat weer met een c gespeld.
Serieus, de eerste keer kan ik er doorheen lezen maar nu haak ik af.
Misschien dat je het wilt herschrijven/herstellen zodat het wat overzichtelijker is.
Want ik ben wel nieuwsgierig en wil verder lezen.
xxx