2

“Laat mij maar rijden” Zei papa. “Nee, ik wil rijden. Anders mogen jullie voortaan terug met de bus.” Zei ik vastberaden. Hij zuchtte diep en ik ging achter in de auto zitten. Mama kwam naast me zitten en ik sloot m’n mobiel aan het aux kabeltje. “Zet op z’n minst dan niet de klere herrie op.” Zei papa chagrijnig. “Ah joh, Ad laat haar nou. Anders haalt ze ons nooit meer op.” “Kijk, mama die snapt het.” Ik scrollde door mijn muziek lijst heen en zette fall under skies van Jonas Aden & Robby East op. Ik zong zachtjes mee met het kleine beetje tekst, dat veel te hoog was voor mij. Maar ja mijn ouders hoorde nu al zo’n 17 jaar mijn geblèr aan dus ze hadden er niks meer over te zeggen. Een kwartier later reed ik de parkeerplaats vlak bij ons huis op om de auto te parkeren. “Nou gaan jullie maar lekker in bed liggen om van die jetlag af te komen. Ik regel het wel met de koffers.” Mama drukte een kus op m’n wang en stapte uit de auto. Ik haalde de sleutel uit het contact, stapte uit de auto en deed de achterklep open. Ik haalde de koffers van mijn ouders uit de auto en deed de achterklep weer dicht. Ik zei mijn buurmeisjes gedag terwijl ik naar huis liep. Eenmaal thuis aangekomen legde ik de koffers boven weg en ging ik op bed liggen. Ik pakte mijn mobiel om te kijken of ik nog berichtjes had gekregen. “Uitgevallen? Kut ding was net nog 60%.” Ik kon niet omgaan me telefoons, een half jaar terug was het scherm van mijn iphone 5 gebroken en er waren stukjes uitgebrokkeld. In het gas was vuil gekomen en toen op een dag besloot mijn lieverd niet meer aan te gaan. En toen moest ik overstappen op de oude iphone 4s van papa, helaas weet hij niet dat een batterij helemaal naar de klote gaat als je hem non-stop oplaad dus viel deze op de haverklap uit. Ik legde hem aan de oplader en zag het welbekende appeltje meteen verschijnen. Ik krijg vrijwel meteen een stuk of 100 meldingen van groepschats op whatsapp. Ik ging erheen en zag ook een berichtje van een onbekend nummer ertussen staan.
‘Goedemiddag vriendin, wat dacht je van morgenavond een potje lasergamen? Groetjes Julian.’
‘Morgen schikt helaas niet voor mij, vriend, maar overmorgen kan wel.’ Antwoordde ik. Ik sloeg het nummer in mijn mobiel op.
‘Hate to disappoint you, maar overmorgen vertrek ik naar canada. En dan ben ik pas over een week weer terug.’
Canada? Wat had hij nou weer te zoeken in canada?
‘Ja het spijt me, ik heb morgen afgesproken met mijn ex en onze schema’s lopen compleet door elkaar heen dus we hebben dit al 3 weken lopen uitstellen. Ik kan het niet weer verzetten.’
‘Ooh shit nog dieper in de friendzone, je verteld me over je ex. Maar dan mag je me volgende week van schiphol afhalen. Ik land dinsdag om 13:45.’
‘Ja ik heb helaas niet altijd de auto tot mijn beschikking, mijn beide ouders werken dus ik kan je alleen begeleiden naar de bus.’
‘Nou wat dacht je hiervan, ik haal je overmorgen op dan breng je mij naar schiphol. Dan heb jij mijn auto voor een week en kom je me daarna ophalen. Probleem opgelost.’
Ik vond het een nogal apart voorstel dat hij mij zijn auto wilde lenen.
‘Sorry ik zal dat aanbod toch echt moeten afwijzen. Ik begeleid je wel gewoon naar bus.’
‘Hahah deal, ik verwacht je daar nu echt he.’