Chapter 51

Met trillende handen legde ik de brief van Danny naast me neer. Dit was zo lief! Mijn ogen begonnen te branden, wat ik als teken zag dat ik zou gaan huilen. Ik probeerde mijn tranen in te slikken maar het mislukte. Enkele seconden later dropen de tranen over mijn wangen heen. “Lieverd.. Het was niet de bedoeling dat je zou gaan huilen.” Danny nam me in zijn armen en wiegde me op en neer, zoals je bij een baby zou doen om me rustig te krijgen. Het werkte. Het duurde niet lang voordat ik was opgehouden met huilen. “Het is gewoon zo lief Danny.” Een glimlach sidderde op zijn gezicht toen ik hem aankeek. “Dat was ook de bedoeling.” Hij drukte een kusje op mijn voorhoofd en keek me daarna doordringend aan. “En?” Vroeg hij. Verbaast keek ik hem aan, ik had geen idee waar hij het over had. “Wat is je antwoord?” Nog steeds snapte ik hem niet, en dat merkte hij. Opnieuw wees hij naar de brief. Het schoot me weer te binnen. Het was een vraag die voor mij moeilijk te beseffen was. Ik had vaak erover gedroomd, de realiteit was daarom moeilijk te beseffen. Opnieuw schoot een adrenaline stoot door me heen. Dit was geen droom, dit was realiteit. “Tuurlijk wil ik jou vriendin worden.” Ik probeerde mijn lach in te houden, maar dat lukte niet. Danny begon ook te lachen. Hij nam me in zijn armen en drukte me tegen zijn lichaam aan. “Schatje, ik hou van je en geloof me.. Ik laat je nooit meer gaan.” Ieder woord dat hij fluisterde in mijn oor, kietelde. Maar ik was in de 7de hemel. Dat het kietelde maakte niet uit. Ik was zijn vriendin!