#018

Het is inmiddels al een week verder, ik zit nu bij Verweer tegen de Zwarte Kunsten we moeten weer 2 hoofdstukken overschrijven. Deze lessen zijn echt hersen dodend het enige wat ik hier doe is overschrijven. Professor Omber zit aan een bureau voor in de klas, ze heeft haar zuurstok roze mantelpakje weer aan. Ik zit naast Hermelien die druk bezig is met overschrijven. Ik kan mijn gedachte er nooit goed erbij houden als ik moet overschrijven. We hebben inmiddels al een aantal keer geoefend in de Kamer van Hoge Nood. Professor Omber die waarschijnlijk iets op het spoor is, is nu allemaal nieuwe regels aan het opzetten tegen groepsvorming, alleen het is voor mij geen teken om hier mee te stoppen. De lessen zijn leerzaam, ik kan nu veel meer verdedigingsspreuken en heb ze goed geoefend. Het is ook een goed excuus om met Ron te praten tijdens de lessen. Hij helpt mij met spreuken en ik hem ook. Hermelien is niet altijd tevreden over Ron zijn houding op school, alleen hij heeft zeker wel iets opgestoken van wat hij allemaal heeft meegekregen. Het is nog steeds heel raar want er nu gebeurd tussen Ron en mij, we praten wel met elkaar en we doen gewoon normaal tegen elkaar. Maar wat er die dag allemaal op Zweinsveld is gebeurd is nog niet over gepraat. Ik durf er ook niet over te beginnen, ik word al onzeker als hij bij mij in de beurt is, laat staan dat ik moet gaan vragen alsof hij mij ook zo leuk vind als ik hem. Volgens Ginny en Hermelien was wel alles duidelijk, Ron en ik waren voor elkaar bestemd. Ginny heeft daarnaast weer last van liefdesverdriet, tussen Harry en Cho is ook wat aan het ontstaan. Met grote teleurstelling natuurlijk van Ginny. Ik vind Cho wel aardig, alleen vind ik Harry en Cho niet goed bij elkaar passen.
‘Zo iedereen mag gaan.’ zegt professor Omber. Ik schrik op uit mijn gedachte en zonder iets te zeggen pakt iedereen zijn spullen in en verlaat het lokaal. Het is het laatste uur van de dag, samen met Ron, Harry en Hermelien ben ik onderweg naar de leerlingenkamer van Griffoendor. Elke keer als er een les voorbij is van Verweer tegen de Zwarte Kunsten, zei niemand wat en hangt er een slechte stemming.
‘Hermelien, hoe gaat het met Victor?’ Ik probeer de stemming een beetje te veranderen, zodat het niet nog ongemakkelijker word dan het al is.
‘Oh uh, ja goed. Hij is druk bezig met zwerkballen en we zijn al aan het regelen dat we elkaar in de kerstvakantie kunnen zien.’
Het woordje zwerkbal is duidelijk een aanleiding voor Harry en Ron om in discussie te gaan over wie er gaat winnen met zwerkbal dit jaar op Zweinstein.
‘Dat is nog een eind weg, de kerstvakantie.’