Review over The Must See Film van December!

"Vijf jaar geleden begon voor mij het avontuur dat "The Hunger Games" heet. Het is een van de eerste young-adult series die mij in zijn greep had. Ik heb de boeken verslonden, heb alles bij elkaar gevloekt toen ik moest wachten op het derde deel en heb de tranen gelaten toen datzelfde derde deel op zijn
einde kwam. Vervolgens werd de pijn verzacht: de boeken zouden verfilmd worden. Vanaf 2012 is er elk jaar één deel uitgekomen in de bioscopen, het laatste boek zelfs in twee delen. En elke keer moesten we een miserabel jaar wachten tot de volgende ein-de-lijk uitkwam.
18 november was het dan zover. Het laatste deel ging in première. Met een zwaar hart stapte ik de bioscoopzaal binnen. Aan de ene kant was ik ultiem gelukkig dat ik eindelijk het laatste deel ging zien, en aan de andere kant toen al een gebroken hart omdat het het laatste deel was, en om alle verschrikkingen die me nog stonden te wachten. Vriendin-lief naast me was al net zo bang.

Ik moet eerlijk toegeven dat het derde boek eigenlijk mijn minst favoriete was. Het was veel politiek gepraat en weinig actie, en ik was een beetje bang dat de film ook zo zou eindigen. Dat viel gelukkig alles mee. Het verhaal liep vlot en er was genoeg actie in verwerkt, waardoor de spanningsboog hoog bleef. Natuurlijk zaten hier en daar de trage stukken, maar in welke film zitten die niet? Ik stoorde me er in ieder geval niet aan.

Het is en blijft natuurlijk een boekverfilming, en ik hoor van veel mensen dat ze niet vinden dat de film dicht bij het boek is gebleven. Daar ben ik het niet mee eens. Vanzelfsprekend zijn er scènes die belangrijk zijn in de boeken, die niet in de film zaten. Maar wat wil je? Je kan een boek van 400 pagina's moeilijk in een film (oké, twee, maar dan nog) van twee uur stoppen. Dat kan gewoon niet. Het is iets waar ik me vooral in het laatste jaar overheen gezet heb. Ondanks dat zitten alle belangrijke dingen wél in de film. Het is en blijft een samenhangend verhaal dat ook voor mensen die de boeken niet gelezen hebben, goed te volgen is.
Als je er namelijk objectief naar gaat kijken, zonder de boeken in gedachten te nemen, is Mockingjay Part 2 een goede film. Het verhaal loopt goed door, er zit genoeg actie in om te voorkomen dat het saai wordt en ook de zogenoemde feels waren er genoeg. Nou zullen die per persoon verschillen, maar bij mij kwamen ze goed binnen. Ook kan je door de films heen goed zien dat de acteurs hun personages hebben ontwikkeld. Ze kennen ze steeds beter en dat is te zien in het spel.

Het enige wat ik écht jammer vond, was dat de zogenaamde plottwist aan het einde eigenlijk door de film heen al verraden werd. Het was zo overduidelijk, terwijl dat in het boek toch niet was. Ik had liever gezien dat het ook voor mensen die de boeken niet kenden als een complete shock was gekomen.
Al met al heb ik ontzettend van deze film genoten. En ja, natuurlijk mis ik ook scènes die wel in de boeken zaten en niet in de film, maar ik ga me daar niet te veel aan storen. The Hunger Games-trilogie is naar mijn mening één van de betere boekverfilmingen en dat geluk laat ik niet van me afnemen door me aan missende elementen te storen. We hebben altijd de boeken nog om die scènes te herbeleven, en we hebben daar vier - ja echt, vier - ontzettend toffe films naast gekregen. Ik bedoel maar.