026

Ik werd moeilijk wakker en viel telkens weer in slaap. Het duurde even voordat ik weer wist waarom ik me zo rot voelde. Draco. Ik probeerde hem uit mijn hoofd te zetten terwijl ik naar de grote zaal toe liep. Ik zag Ron en Parvati al samen zitten, en zo te zien hadden ze het erg gezellig. Ik draaide me om. Patty en Draco zaten samen en waren elkaar aan het bekogelen met stukjes ei, en begonnen bij alles samen te lachen. Harry zat samen met Belinda en ze waren samen huiswerk aan het maken, maar het was meer lachen. Mijn ogen vulde zich met tranen en ik voelde me opeens erg buitengesloten. Net op dat moment zag Ron me.
'Lien!' riep hij verbaasd.
Ik rende weg, de zaal uit. Ik hoorde dat Ron me na riep, en me achterna kwam. Het maakte me allemaal helemaal niks uit. Ik zou zometeen naar Perkamentus gaan om te zeggen dat ik niet meer meedoe met het ETT, ik ga nieuwe vriendin zoeken en misschien zelfs vragen of ik in een andere afdeling mag, terwijl ik niet weet of dat wel kan.
'Niet rennen in de gangen'.
Ik schrik op. Voor me staat Sneep.
'Juffrouw Griffel, wat toevallig, ik wou net naar u toe gaan'.
Ik slik.
'Naar mij?'
'Naar jou ja, als je me wilt volgen…'.
We lopen naar de kerkers en ik moet op een stoel voor zijn bureau gaan zitten.
'Ik heb wat klachten binnen gekregen, juffrouw Griffel', zegt hij.