Chapter 16

Toen de kom halfleeg was zette hij hem weer terug. 'Ik heb genoeg gehad,' zei hij.
Narcissa rolde met haar ogen en wenkte Violet, die klom van het bed af en liep met Narcissa naar beneden. Lucius volgde het tweetal en liet hem alleen achter in de logeerkamer.
Echt geweldig vond hij het, hij werd achtergelaten, zonder een boek of wat dan ook. Hij pakte het knuffelkonijn, wat hij van Violet had gekregen, en frummelde aan de lange oren. Wat was ze toch een schat.
Na een tijdje vond hij het wel welletjes en hij besloot, terwijl hij wist dat het niet mocht, te gaan staan. Hij sloeg voorzichtig zijn benen over de rand van het bed en ging staan. Hij bleef staan en hij zette voorzichtig een stap. Hij wankelde hevig en viel neer op het bed. Boos bleef hij zo liggen.
'Oom Sev?' klonk een klein stemmetje. Violet trippelde naar het bed en klom erop, daarna keek ze hem met een bezorgde blik aan. 'Tante Cissy zei dat je een hersenpuddig hebt en dat je je niet lekker voelt.'
Hersenpuddig. Het woord liet hem lachen. 'Ik voel me prima Violet, ik ben alleen mijn evenwicht kwijt. Maak je maar niet druk lieverd.' Hij zag op het nachtkastje een fles wishkey staan. Die had Lucius waarschijnlijk laten staan toen die op hem moest passen. Hij mocht geen alcohol drinken, maar een slokje kon geen kwaad.
'Het mag niet,' zei Violet zachtjes.
Dit was sinds zij van de schommel was gevallen de eerste keer dat hij merkte dat zij gedachtes had gelezen.
'Ik keek er alleen naar,' zei hij zuchtend.
'Het mag niet,' herhaalde ze. Ze klom van het bed, pakte de fles en liep de kamer uit. Hij lag nog steeds op het bed in de houding alsof hij er net opgevallen was. Lucius verscheen in de deuropening, Violet kwam ook de trap opklimmen, maar gleed weg waardoor ze met haar hoofdje op de trap belandde. Ze klom weer overeind en liep naar het bed, met een trillend lipje. Ze klom erop en ging bij hem liggen, toen begon ze zachtjes te snikken.
'Hee, kom maar,' zei hij. Waarschijnlijk was het de schrik, want ze was even later alweer getroost. Lucius stond nog steeds in de deuropening naar hem te kijken.
'Je hebt geprobeerd om jit bed te komen,' zei Lucius.
'Misschien,' zei hij nors.
Lucius liep naar hem toe en trok hem overeind, waarschijnlijk moest hij hem weer goed op het bed leggen.
'Als je meewerkt, kan ik je naar beneden slepen zoals je wou,' mopperde Lucius. Hij keek Lucius verbaasd aan en werkte zo goed mogelijk mee, tot de bel ging. Lucius gooide hem daardoor op het bed en spurtte naar beneden om de deur open te doen.
'Hallo, ik had een foutje gemaakt, aangezien ik nog net nieuw ben,' klonk de stem van de heler die eerder die dsg hen op kwam zoeken. Later stond die in de slaapkamer. 'Je mag eruit, met behulp, en als je kan staan moet je het alsnog rustig aandoen, en minstens drie à vier weken geen alcohol. O jah, natuurlijk mag je alles eten wat je wil.' Daarna vertrok de heler met een luide knal.
'Nou, dan mag je alsnog naar beneden,' zei Lucius.
Hij ging zelf overeind en probeerde te staan. Deze keer bleef hj wel staan, maar toen hij wankelde greep Lucius hem vast en ondersteunde hem richting de deur. Toen ze bij de trap kwamen kreeg hij zo zijn vraagtekens of het wel een goed idee was dat hij naar beneden ging.
'Niet bang zijn,' zei Violet. Ze pakte zijn hand en stond klaar om naar beneden te lopen.
'Severus, hou je vast aan de leuning, ik sta voor je zodat je niet van de trap valt.' Lucius liet hem los en ging voor hem staan.
Licht in paniek omdat Lucius hem zomaar losliet greep hij de leuning vast. Zijn knokkels waren wit, zo stevig hield hij de leuning vast. Violet stond nog steeds naast hem en leek ook niet van plan weg te gaan. Hij deed een stap naar beneden en klemde zijn handen nog steeds om de leuning. Het ging goed tot ze bij de laatste drie treden aankwamen. Hij was uitgeput van het traplopen en had al een paar keer gewankeld op de trap. Hij deed nog een stap en viel voorover. Lucius probeerde hem op te vangen, maar door de klap viel hij ook achterover. Lucius belandde op de grond en hijzelf viel op Lucius. Hij rolde van Luius af en bleef op de grond liggen.
'Ja hoor, je staat voor me zodat ik niet van de trap val, je valt gewoon met me mee.' Zonder dat hij het wou begon hij te lachen en keek Lucius aan. Lucius stond op en trok hem overeind, lachend. In de woonkamer zette Lucius hem in een leunstoel bij het haardvuur. Violet klom op zijn schoot en legde haar hoofd op zijn borst. Later toen het stil was merkte hij dat ze in slaap was gevallen. Draco zat in de speelhoek en speelde met was speelgoed. Narcissa was niet in de woonkamer, Lucius ook niet. Hij keek naar de zwarte haren van Violet en drukte er zachtjes een kus op. Toen viel hij ook in slaap.