025

Ik word wakker gemaakt door een grote groep mensen die bestaat uit Ron, Draco, Harry, Parvati, Belinda (die er duidelijk was omdat Parvati er ook was) Fred en George en als laatste Marcel. Na nog een tijdje kwam ook Patty Park binnen. Ik vond Belinda al gek, maar Patty sloeg echt alles.
'Wow', zei ik alleen maar. 'Jullie zijn met veel'.
Draco knikte en glimlachte, maar maakte een gespannen indruk.
'Ik heb trouwens even met Madame Pleister gepraat', zei Harry trots. 'En je hoeft vanavond niet meer in de ziekenzaal te slapen!'
Hij grijnsde.
'Echt?' piepte ik. 'Harry geweldig!'
Ik vloog hem om de nek.
'Draco kom', zei Patty. 'Je zou heel even langs gaan'.
'Patty stil nou', zei Draco. 'Je bent echt onbeleefd'.
Ik liet Harry los.
'Is er wat?' vroeg ik verbaasd aan Patty.
'Ja', zei Patty meteen. 'Draco en ik hebben een date, en zo komen we veel te laat'.


Ik zwierf alleen door de gangen. Ik was niet moe, had geen honger, ik wou helemaal niks op dit moment. Ik snapte niks van mezelf. Waarom vond ik het erg dat Draco en Patty een date hadden? Het was hun keuze.. Maar Patty was gewoon erg, misschien wou ik gewoon niet dat Draco gekwetst werd, omdat we vrienden waren. Ik stampte hard op de vloer, niet er over nadenkend dat ik eigenlijk al lang op bed had moeten liggen. Ik dacht dat ik iemand hoorde, maar nadat ik er zeker van was dat er niemand was, liep ik naar de Griffoendor toren.
'Wachtwoord', zei de dikke dame slaperig.
'Eenhoornstaart'.
Ze liet me naar binnen en ik kroop meteen in bed. Pas toen ik in bed lag begon ik me af te vragen hoe het met het ETT verder zou gaan.