028 Elena

De avond gaat snel voorbij, zeker in het gezelschap van Fili. Hij vertelt me verschillende verhalen over vroeger, over gemaakte reizen en over het gesnurk van Bombur dat soms erg irritant kan zijn. Mijn glimlach is nooit ver weg, door de grapjes die hij tussendoor maakt en soms mengt Kili zich mee in het gesprek, waardoor ik soms pijnscheuten in mijn zij krijg van het lachen.
'Hoe ziet jouw dorp eruit, Elena?' hoor ik Dwalin brommend vragen. Ze kijkt hem even verbaasd aan, maar herpakt zich weer snel.
'Het is er grijs, kil en druk overal waar je kijkt. Hoge gebouwen met lange trappen, mensen die niets om elkaar geven en karren zonder paarden.' leg ik hem uit. Ze kijken me allen verbaasd aan.
'Maar jij bent zo anders?' floept er bij Ori uit en ik glimlach.
'Ja, ik heb me altijd het buitenbeentje gevoeld. De enigste plek waar ik me in thuis voelde, was in het bos. De stilte, al die kleuren en al de dieren erin maakten dat ik het gevoel had dat ik daar hoorde te zijn. Ik mis mijn vrienden en mijn pleeggezin, maar ik mis die omgeving totaal niet.' leg ik glimlachend uit. Ik sta recht en kijk over de reling naar het prachtige Rivendell.
'Pleeggezin?' klinkt het vragend uit Kili's mond. Ik draai me om, zodat ik hem kan aankijken.
'Ik verbleef bij een gezin die niet mijn echte ouders waren. Ik weet niets meer van vroeger, ik heb geen herinneringen en niemand weet wie mijn echte ouders zijn.' leg ik hem uit. Kili kijkt me met grote ogen vol medelijden aan.
'Dat klinkt erg eenzaam.' klinkt het uit Bilbo's mond. Ik knik als teken dat ik me ook zo gevoeld heb. Tranen wellen zich op en voor ze uit mijn ooghoeken kunnen ontsnappen, draai ik me naar de trap en stap weg van de groep.
'Elena...' hoor ik, maar al snel wordt die persoon tegengehouden.
'Laat haar even alleen zijn.' hoor ik Bofur zeggen. En daar ben ik dan ook blij om, ik heb even de tijd voor mezelf nodig. Ik blijf stappen tot ik een boom vind en probeer erin te klimmen. Het geeft me een beschermend gevoel, aangezien ik zo niet meteen in het zicht ben en laat mijn tranen de vrije loop gaan.