4 december. Tickefight
Sorry dat het eigenlijk te laat is ik maak het later vandaag goed met meerdere stukjes.
Zachtjes loop ik op Harry af. Hij lijkt de laatste tijd erg gespannen. ik weet dat er geen betere manier is ok Harry te laten lachen dan de enige echte kieteldood. Uit het niets begin ik zijn zijs te kietelen. Na een kort sprongetje van schrik negint hij hard te lachen. Na een paar minuten stop ik met kietelen. "Waarom deed je dat?" "Je leek me gestresst en je relaxt altijd van lachen". "Sorry werk is gewoon heel stressvol deze dagen, en bedankt schat, ik ben indderdaad meer relaxt" hij loont naar voren en drukt een kus op mijn neus.
Er zijn nog geen reacties.