Chapter 12

Ze klopten aan bij de villa van de Malfoy's. Narcissa deed open en keek hen verbaasd aan.
'Hee, ik dacht dat jullie later deze week zouden komen,' zei ze. Ze deed de deur verder open en liet hen binnen.
'Plannen gewijzigd,' zei hij nors.
Violet liet zijn hand los en rende de kamer in, hij hoorde Draco verbaasd roepen.
'Ah, Severus, wat brengt je hier?' Lucius liep de woonkamer uit en stak zijn hand uit.
'Tja, ze is nu vier en ik ben gelijk de fout ingegaan.' Hij zuchtte en legde haar tas in de gang.
'Heeft ze jouw gedachtes gelezen?' Narcissa en Lucius keken hem vragend aan.
Hij knikte en keek naar de grond. 'Ik had een taart gebakken en die was mislukt en ik dacht daar dus over na, Violet vertelde me dat ze altijd bij jou een zelfgebakken taart kregen en dat ze mochten helpen. Toen bedacht ik me dus dat ik een vreselijke ouder was, en Violet kan al die gedachtes die ze binnenkrijgt nog niet afsluiten.'
Violet stond met paarse oogjes naar het drietal te staren. 'Oom, mijn hoofd doet pijn,' zei ze met een pruillipje. 'Jullie praten zoveel in mijn hoofd.'
Draco stond achter haar en had een hand op haar schouder gelegd.
Hij liep naar haar toe en tilde haar op, ze knuffelde hem en verstopte haar gezicht bij zijn schouder. 'Het komt wel goed, lieverd.'
'Ze mogen niet helpen bij de verjaardagstaart, dat is altijd een verrassing,' zei Narcissa zachtjes. 'Ga maar naar de woonkamer, ik kom er zo aan.'
Hij liep met Violet in zijn armen naar de woonkamer en ging zitten in de stoel bij het vuur, het was de stoel waar hij Violet voor het eerst de fles had gegeven.
'Wil je een liedje zingen?' klonk een zacht en gedempt stemmetje bij zijn schouder.
'Wat voor liedje?' vroeg hij zachtjes.
'Mijn liedje,' antwoordde Violet.
Hij zuchtte, all of me was haar favoriete liedje, en ze noemde het haar liedje. Hij zong het altijd voor haar als ze verdrietig was, alleen als ze het wou. Ze had blijkbaar last van haar gave. Soms zong ze ook mee, met het refrein wat ze kende, zachtjes. Haar stem was mooi, zuiver, jong, maar mooi.

Cause all of me
Loves all of you
Love your curves and all your edges
All your perfect imperfections
Give your all to me
I'll give my all to you
You're my end and my beginning
Even when I lose I'm winning
Cause I give you all of me
And you give me all of you, oh

Lucius keek hem verbaasd aan en Draco was ook verbaasd. Tijdens het zingen had Violet haar gezicht weer laten zien, en ze neuriede zachtjes mee.
Toen ging de deur van de woonkamer open en Narcissa deed de deur open. In handen hield ze een schaal vast en op die schaal stond een grote taart met vier kaarsjes.
'Violet, blaas ze maar uit, daarna mag Draco ze uitblazen, ik steek ze daarna weer aan.'
Violet schudde haar hoofd en draaide haar gezicht weer weg van de rest.
Draco keek bezorgd naar Violet en klom op zijn schoot, bij Violet en knuffelde Violet. 'Niet verdrietig zijn, Vo.'
Violet keek Draco aan en veegde haar traantjes weg. 'Gaan we naar buiten?' vroeg ze zachtjes.
Draco knikte en sprong van Snape's schoot af. Daarna klom Violet er ook af en samen liepen ze hand in hand naar de tuin.
Hij keek naar het tweetal en stond op.
'Severus, laat ze maar even, het zal Violet goed doen, vier-jarigen denken niet zoveel als ons,' zei Narcissa.
Hij plofte weer in de stoel en staarde in het vuur. Lucius stak een glas met drank naar hem uit en zette het op de leuning toen hij het niet aannam,
Hij pakte het van de leuning en sloeg het in een paar teugen achterover. Hij stond op en liep naar het raam, hij zag ze bij de boom. Violet zat op de schommel en Draco duwde haar voorzichtig omhoog. Hij zat ernaar te kijken en zag dat Draco ook op de schommel was gekomen, op de een of andere manier. Ze schommelden heel hoog, maar hij zag Violet lachen, dus het was goed. Toen ging Draco op de schommel staan en Violet klamp,te zich vast aan zijn benen.
Als hij toen had geweten wat er ging gebeuren ging hij het zeker voorkomen.
Draco's voeten gleden weg op het hoogste punt in de lucht. Violet viel er van af en belandde in het gras. Draco sprong of viel er half af en rende naar Violet.
Hij rende naar buiten en knielde bij Draco en Violet. Draco had tranen in zijn ogen en werd opgepakt door Lucius die hem naar buiten was gevolgd. Hij schudde zachtjes aan Violets schouders, haar ogen waren gesloten. Hij zei zachtjes haar naam, tranen welden op in zijn ogen. Maar haar paarse oogjes bleven achter haar gesloten oogleden.