Twentytwo

Samen met de jongens hebben we een huis. Natuurlijk hebben we na nog geen anderhalve week er al een zwijnenstal van gemaakt. We hebben het super druk met van alles en nog wat. Bijna iedere dag komen er wel andere, bevriende, muzikanten langs die ons helpen met schrijven. Ondanks dat ik het super druk heb mis ik Lennox echt heel erg. Gelukkig heeft ze over twee maanden een week vakantie en komt ze me opzoeken.

"Hallo?" Michael kliks even met zijn vingers voor mijn gezicht waardoor ik opschrik uit mijn dagdroom.
"Sorry, waar waren we gebleven?" Vraag ik terwijl ik even over mijn gezicht wrijf en met mijn vingers door m'n haar ga.
"We waren aan het beslissen waar we gaan lunchen. Is alles oké? Je lijkt nogal afwezig de laatste paar dagen..." Zegt Luke terwijl hij naast ons komt staan.
"Sorry, ik heb een paar dagen niets meer van Lennox gehoord..." Zucht ik terwijl ik op sta.
"Vreemd, is ze boos of zo?" Vraagt Calum vanaf de andere kant van de kamer.
"Nee, volgens mij niet." Zeg ik gepikeerd.
"Wedden dat je haar geen goede nacht gewenst hebt." Lacht Michael.
"Nee, dat is het niet. Ik heb geen idee wat er aan de hand is." Zucht ik. Ik kan op dit moment Michaels grapje niet echt waarderen. Ik heb al twee dagen niets van Lennox gehoord en heb geen idee wat er aan de hand is.
"Is ze niet begin deze week met school begonnen?" Vraagt Calum die bij ons komt staan.
"Ja, daar was ze best gestrest over, maar om niets meer te laten horen? Ik heb zeker honderd berichtjes gestuurd en week ik niet hoefaak gebeld."
"En ze negeert je gewoon helemaal?" Vraagt Luke verwonderd.
"Ja, ze heeft volgens mij haar telefoon uit staan of zo. Als ik niet weet wat er aan de hand is kan ik het toch ook niet oplossen!" Zeg ik boos.
"Uit het oog uit het hart." Lacht Luke terwijl hij me op m'n schouder klopt. Ik volg de jongens naar buiten richting een tacobell.
"Dude, het komt wel goed, Lennox zal het gewoon druk hebben." Fleurt Calum me een beetje op terwijl hij naast me komt lopen.

"En hoe gaat het met mijn leukste oudste zoon?" Hoor ik de blije stem van mijn moeder als ze de telefoon opneemt.
"Goed, en met jou?" Vraag ik stilletjes.
"Heel erg goed, is er nog nieuws?"
"Mama, ik belde eigenlijk even met een vraagje...." Zeg ik langzaam.
"Wat is er lieverd?" Vraagt mijn moeder meteen bezorgd.
"Heb jij toevallig nog iets van Lennox gehoord of zo? Ik krijg haar al een paar dagen niet meer te pakken..."
"Hmm, vreemd. Vorige week was ze nog even langs gekomen, ze zij dat ze je heel erg miste...." Hoor ik de stem van mijn moeder aan de andere kant van de lijn.
"Ja, maar sinds begin deze week negeert ze me totaal!" Reageer ik gepikeerd.
"..."
"Mam?" Vraag ik als het na een tijdje als het stil blijft.
"Oh ja sorry! Nu ik er zo over na denk heb ik Lennox en haar ouders trouwens ook al een paar dagen niet meer gezien." Zegt ze uiteindelijk.
"Maar ik zal morgen even langs gaan, kijken wat er aan de hand is." Vervolgt ze.
"Oké, dank je wel mam. Ik spreek je snel weer!"
"Ik hou van je lieverd."
"Ik ook van jou mam."