Why do you wanna help me out of my problems ( Tom lovestory ) 148

Jullie zaten in stilte pizza te eten terwijl de film weer speelde. Iedereen had gehoord wat er werd gezegd op je vaders laatste opmerking na dan. Het deed pijn maar je wist dat Tom zoiets nooit zou doen. Je voelde je gsm trillen en keek op wie je belde. Tom. Je drukte het gesprek weg en nam terug een hap van je pizza die jou niet eens smaakte. Je at het stukje nog op en dumpte daarna nog bijna je hele pizza op de tafel en liep naar boven toe. Je liet je op je bed vallen en voelde toen de tranen die achter je ogen brandde zich een weg banen naar beneden.


Tom pov:
Je was eindelijk klaar met de soundcheck en besloot om snel Demi te bellen. Je hoorde Georg nog een grap maken over jou maar je negeerde het en drukte op het icoontje van bellen. Je hoorde de telefoon bellen en wachtte tot er werd opgenomen maar tot je grote verbazing werd er ingelegd. Je keek verbaast naar je telefoon. Georg: “Haha wat is er Tom.” Jij: “Ze neemt niet op.” Gustav: “Misschien heeft ze nog auditie?” Jij: “Die is al een paar uur afgelopen.” Bill: “Bel gewoon opnieuw.” Bill ging weg, vast om Annelies te bellen. Je drukte nog eens op bellen maar nu kwam je op haar voicemail. Er was toch niks gebeurd? Of ze was je toch niet beu? Oh nee, stop, Demi houdt van je, zo mocht je niet denken. Aan de andere kant, was je wel heel druk en veel weg. Gustav: “Joehoew, wow Tom waar zit jij met je gedachten?” Je keek verbaast op maar je aandacht werd snel terug naar je gsm geleid. Demi <3 stond er op het scherm en meteen nam je op. Jij: “Hey schatje!” Jens: “Wel dit is awkward maar het is Jens.” Jij: “Ow ehm oké, alles oké daar?” Jens: “Ehm niet echt…” Jij: “Er is toch niets met Demi? Is ze gewond? Viel iemand haar lastig?..” Je voelde de angst door je lichaam razen en ook Gustav en Georg keken je afwachtend aan. Hun gezichtsuitdrukking stond bezorgd en eerlijk gezegd wou je niet weten hoe bezorgd jou gezichtsuitdrukking eruit zag. Jens: “Nee nee, Demi heeft niets en ze is ook niet gestalkt ofzo maar ehm laten we zeggen dat onze vader is langsgekomen en die nogal wat dingen heeft gezegd.” Je bezorgdheid had bij deze woorden plaats gemaakt voor woede. Jij: “Wat?! Wat heeft hij gedaan? Oh als hij haar met een vinger heeft aangeraakt!” Jens: “Hij heeft niet echt iets gedaan, enkel weer lopen zeggen dat ze moet stoppen met die wedstrijd.” Je voelde dat er nog iets was. Jij: “Wat nog?” Jens: “Het komt erop neer dat hij zei van, oh we zullen wel zien, wacht maar tot die Tom jou verlaat voor één of andere slet.” Jij: “Waar is ze nu?” Jens: “Ik denk in jullie slaapkamer.” Jij: “Geef me haar, alsjeblieft.” Het klonk vrij smekend maar je wou haar echt zo graag horen. Je wou haar troosten, je wou dat je op de één of andere manier bij haar was.