Hoofdstuk 14: De opkomst van Darkrai

‘Wat…’ zei ze en ze keek naar Monferno, die lachend de tent uitrende. ‘COBY!’ schreeuwde Anna boos. Ze stond op en liep kwaad naar buiten. ‘Wat?’ vroeg Coby. Ze maakte zich net klaar om te gaan slapen. ‘Monferno gebruikte net Mach Punch in mijn gezicht!’ zei Anna. ‘Je moet je Pokémon beter in de gaten houden! Dit is de derde keer dat dit gebeurd!’ ‘Sorry!’ zei Coby. ‘Ik zal Monferno de komende tijd ’s nachts in haar Poké-ball laten.’ ‘Dank je wel!’ zei Anna en ze liep terug naar haar tent. Maar nog voordat ze daar was kwam Piplup aanrennen. Ze had een flyer in haar flippers. ‘Wat is dat?’ vroeg Anna. Ze pakte de flyer aan. Op de flyer stond dat er de volgende dag een contest in Alamos Town zou worden gehouden. ‘Daar moet ik aan meedoen!’ zei Anna enthousiast. ‘Ik heb tot nu toe nog geen enkel contest in Sinnoh gewonnen! En ik ben een top coördinator!’ ‘Dat is waar.’ zei Coby. Ze bekeek de flyer zelf. ‘Maar wacht, hier staat dat Alamos Town vlakbij Jubilife City ligt! Hoe wil je daar komen?’ ‘Uhhh…’ zei Anna. ‘Ik heb echt geen idee.’ ‘Ik kan jullie wel teleporteren.’ zei Mewtwo. ‘Geweldig!’ zei Anna. ‘We vertrekken morgen!’ Ze ging terug haar tent in.

De volgende ochtend vertrok iedereen al vroeg. De zon kwam net op. ‘Oké, we zijn klaar om te gaan!’ zei Anna opgewonden. ‘Wacht even!’ zei Coby. ‘Ik heb mijn spullen nog niet eens ingepakt!’ ‘Wat?’ zei Anna. ‘Daar heb je meer dan een uur de tijd voor gehad!’ ‘Ja, maar ik wou nog wat tijd over houden voor trainen!’ zei Coby. ‘Oké, maar schiet op!’ zei Anna. ‘Ik wil tijd genoeg hebben om me in te kunnen schrijven!’ ‘Ja ja!’ zei Coby. Een halfuur later was ook zij klaar om te gaan. ‘Oké!’ zei Mewtwo. ‘Iedereen, zet je schrap!’ Hij gebruikte zijn teleportatie-krachten. Een seconde later stonden ze voor de poort van Alamos Town.

‘Dat ging sneller dan ik had verwacht!’ zei Anna. ‘Ik heb dit vaker meegemaakt, dus ik weet hoe snel het gaat.’ zei Coby. ‘En ooit zijn we binnen 1 milliseconde bij een andere plaats gekomen, dus dit is nog niks!’ ‘Ik ga me gelijk inschrijven!’ zei Anna. ‘Kom Plusle!’ Anna en Plusle renden naar de contest hal toe. ‘Wat gaan wij ondertussen doen?’ vroeg Mewtwo. ‘Laten we de stad gaan bekijken!’ zei Coby. ‘Ik wil die grote toren wel eens van dichtbij zien!’

Ondertussen waren Anna en Plusle bij de contest hal aangekomen. Daar stond een zuster Joy de inschrijvingen te regelen. ‘Ik wil me graag inschrijven!’ zei Anna. ‘Dat kan.’ zei zuster Joy. ‘Je bent de eerste kandidaat die zich inschrijft!’ ‘Ik wist het!’ zei Anna. ‘Eindelijk ben ik eens de eerste!’ ‘Juist.’ zei zuster Joy. Even later, toen Anna zich had ingeschreven, begon ze met trainen. ‘Oké, wie zal ik kiezen…’ Ze twijfelde tussen Piplup en Buneary. Ze koos uiteindelijk voor Buneary, omdat die nog nooit met een contest had meegedaan. ‘Laten we beginnen met de training!’ zei Anna enthousiast. ‘Deze keer zal ik winnen, ik voel het gewoon!’

Intussen hadden Coby en haar Pokémon al veel van de stad bekeken. ‘Het is hier echt prachtig!’ zei Coby. ‘Laten we nu naar de grote toren gaan!’ Eenmaal bij de toren was pas echt te zien hoe groot hij wel niet was. ‘Kijk, we kunnen ook naar binnen!’ zei Mewtwo. Hij wees naar de ingang, waar je tickets kon kopen. ‘Laten we naar binnen gaan!’ zei Coby opgewonden. Ze kocht een kaartje voor haarzelf, haar Pokémon mochten gratis naar binnen. Het zag er van binnen nog groter uit dan van buiten. Er was een muur waarop een schilderij van een meisje stond. Het meisje zat in een boom en het leek erop dat ze muziek aan het maken was. Er waren ook allemaal Pokémon die naar de muziek luisterden, zelfs vijanden zoals Seviper en Zangoose stonden vredig te luisteren. ‘Ik vraag me af wie dat meisje is.’ zei Coby. Toen bedacht ze zich dat het contest al lang was begonnen. ‘Shit!’ zei Coby. ‘Snel, we moeten naar de contest hal toe!’

Toen ze eenmaal bij de contest hal waren bleek dat de laatste ronde al begonnen was. Coby en haar Pokémon gingen zitten. Anna had het gemaakt tot de laatste ronde, en moest het nu opnemen tegen een Infernape. Ze gebruikte Buneary, en was dus in het tegendeel. ‘Dit ziet er niet goed uit!’ zei Coby nerveus. Maar Buneary gebruikte Dizzy Punch, wat de Infernape vreemd genoeg in één klap uitschakelde. Anna had het contest gewonnen! ‘Wauw.’ zei Mewtwo. ‘Hoe kan zo’n kleine Buneary zo’n Infernape uitschakelen?’ ‘Geen idee.’ zei Coby. ‘Maar wees blij dat Anna eindelijk een contest gewonnen heeft!’ Anna kreeg het lintje overhandigd door de presentatrice.

Even later, toen Anna zich had omgekleed, ontmoette iedereen elkaar weer. ‘Gefeliciteerd!’ zei Coby. ‘Je hebt gewonnen!’ ‘Dat klopt!’ zei Anna blij. Ze stopte het lintje in het doosje. ‘Nog vier te gaan!’ zei ze. ‘Waar gaan we nu eigenlijk heen?’ vroeg Mewtwo. ‘Ik wil graag in het bos kijken of er nog zeldzame Pokémon zijn.’ zei Coby. ‘Terwijl jij Pokémon zoekt, ga ik nog even trainen!’ zei Anna. ‘Ik wil dat mijn Buneary zo snel mogelijk gaat evolueren!’ ‘Dat is dan afgesproken!’ zei Coby.

Eenmaal in het bos hield iedereen een pauze. Anna ging met Buneary trainen, en Coby ging diep het bos in op zoek naar Pokémon. Uiteindelijk kwam ze bij een grote, open plek aan. Alles wat er stond was een gigantische rots. ‘Volgens mij zie ik daar wat bovenop!’ zei Coby. Ze klom de rots op, en vond op de top een ei. Het was niet duidelijk van welke Pokémon het ei afkomstig was. Coby pakte het ei op en klom weer naar beneden. ‘Roserade, kijk eens!’ zei ze, toen ze weer beneden was. ‘Een Pokémon ei!’ Roserade keek nieuwsgierig naar het ei. ‘Ik vraag me af van welke Pokémon het is.’ zei Coby. ‘Het ziet er niet uit als een normaal ei. Ik kan het hier niet zomaar laten liggen, laat ik het meenemen!’ Ze hield het ei voorzichtig in haar armen en liep samen met Roserade terug naar de anderen.

Toen ze terug kwam liet Coby het ei aan Anna en Mewtwo zien. ‘Weten jullie misschien van welke Pokémon dit ei kan zijn?’ vroeg Coby. ‘Ik heb echt geen idee.’ zei Mewtwo. ‘Ik ook niet.’ zei Anna. ‘Maar misschien dat die rode punten er iets mee te maken hebben!’ ‘Dat weet ik wel zeker.’ zei Coby. ‘Maar ik ken geen enkele Pokémon die er zo uitziet.’ ‘Laten we maar teruggaan naar de stad.’ zei Mewtwo. ‘Dan kunnen we weer verdergaan met onze reis.’

In de stad zagen ze meteen dat er iets vreemds aan de hand was. Er waren veel Pokémon die gek waren geworden en elkaar zonder reden aanvielen. ‘Wat is hier aan de hand?’ vroeg Anna angstig. ‘Geen idee, maar het is niet goed.’ zei Coby. Plotseling begon ook Mewtwo zich vreemd te gedragen. Hij hield zijn hoofd vast en stond te kreunen. ‘Wat is er Mewtwo?’ vroeg Coby bezorgd. ‘Ik… ik voel me… raar…’ zei Mewtwo. Toen schreeuwde hij: ‘Kijk uit Coby!’ Hij gebruikte Psychic om Coby aan de kant te duwen. Daarna gebruikte hij opeens Aura Sphere. ‘Mewtwo!’ zei Coby. ‘Waarom deed je dat?’ Mewtwo antwoorde niet. Hij vloog de stad in, en begon met een rampentocht. ‘MEWTWO!’ riep Coby. ‘Dit is niet goed!’ zei Anna. ‘Echt niet goed!’ ‘We moeten hem tegenhouden!’ zei Coby. ‘Mewtwo is één van de sterkste Pokémon ter wereld, wie weet wat hij allemaal kan aanrichten!’ ‘Maar hoe gaan we dat in vredesnaam doen?’ vroeg Anna angstig. ‘Mewtwo is de sterkste Pokémon die we bij ons hebben, onze andere Pokémon maken geen schijn van kans tegen hem!’ ‘Ik kan het proberen met Regigigas!’ zei Coby. ‘Maar dit gaat wel moeilijk worden.’

Coby, Potencial, Roserade, Anna en Plusle renden allemaal achter Mewtwo aan. Die was bezig met het slopen van huizen en winkels. Coby liet snel Regigigas uit zijn Ultra-ball komen om tegen Mewtwo te vechten. Regigigas gebruikte zijn kracht om Mewtwo op de grond te beuken. Mewtwo maakte als bescherming een krachtveld om zich heen. Regigigas pakte de bol op en probeerde hem kapot te maken. Dit lukte, maar met veel moeite. Mewtwo valt zwaargewond op de grond, maar staat gelijk weer op en vliegt weg. ‘Nou, dat werkte dus niet.’ zei Anna. Coby liet Regigigas terugkeren in zijn Ultra-ball. Daarna renden ze snel verder.

Even later waren Coby, Potencial, Roserade, Anna en Plusle Mewtwo uit het oog verloren. ‘Waar is hij nu heen?’ vroeg Anna. ‘Ik heb geen idee!’ zei Coby. ‘Ik zag hem net nog richting de toren gaan, maar nu…’ Toen zagen ze plotseling een vreemde schaduw over het pad lopen. ‘Wat is dat?’ zei Anna bang. ‘Waar heb je het over?’ vroeg Coby verbaast. ‘Ik heb het over die schaduw daar!’ zei Anna, en ze wees naar de donkere gedaante. Maar toen Coby zich omdraaide was de schaduw al verdwenen. ‘Waar?’ vroeg Coby. ‘Hij is al weg.’ zei Anna. ‘Maar ik zweer dat ik een schaduw zag!’ ‘Ja, vast.’ zei Coby ongelovig. Ze rolde met haar ogen en liep verder. Boos liep Anna achter haar aan.

Na een tijdje naar Mewtwo te hebben gezocht vonden ze hem bewusteloos op de grond liggen. ‘Mewtwo!’ zei Coby bezorgd, en ze rende naar haar vriend toe. Ze schudde hem door elkaar heen, in de hoop hem wakker te maken. Maar dit lukte niet. ‘We moeten hem snel naar een Poké-center brengen!’ zei Coby. Ze stopte Mewtwo terug in zijn Ultra-ball.

Niet veel later kwamen ze aan in het Poké-center van Alamos Town. Tot hun verbazing was het daar heel druk. Er waren heel veel Pokémon die in een diepe slaap waren, en waarvan het er uitzag dat ze nachtmerries hadden. ‘Wat is hier aan de hand?’ vroeg Anna verbaast. Er kwam een zuster Joy naar hun toe. ‘Het is hier echt een gekkenhuis!’ zei ze uitgeput. ‘Al deze trainers hebben hun Pokémon hierheen gebracht omdat ze nachtmerries hebben, en maar niet wakker willen worden!’ ‘Net zoals met Mewtwo!’ zei Coby. ‘Kan ik mijn Pokémon hier achterlaten?’ ‘Dat kan.’ zei zuster Joy. ‘We zullen doen wat we kunnen om hem wakker te krijgen!’ ‘Bedankt!’ zei Coby. Ze overhandigde Mewtwo’s Ultra-ball aan zuster Joy. Toen hoorden ze een gesprek van twee trainers. ‘Het was die Darkrai, ik weet het zeker!’ ‘Maar hoe kunnen we hem stoppen?’ ‘We nemen gewoon onze gezonde Pokémon mee en vallen hem aan!’ ‘Goed plan! Laten we meteen gaan!’ ‘Wat is een Darkrai?’ vroeg Anna. ‘Ik denk dat het een Pokémon is.’ zei Coby. ‘Laten we naar buiten gaan om te zien wat er aan de hand is!’ Ze renden naar buiten, en zagen dat allerlei trainers met hun Pokémon een wilde Pokémon aan het aanvallen waren. De Pokémon gebruikte een onbekende aanval om iedereen in een diepe slaap te brengen. ‘Ik heb zo’n gevoel dat dat Darkrai is.’ zei Coby. ‘Maar waarom brengt die iedereen in slaap?’ vroeg Anna. ‘En wat voor aanval is dat?’ ‘Geen idee.’ zei Coby. ‘Maar het is misschien een beter idee om uit de buurt te blijven. Je weet maar nooit wat er gebeurd als wij geraakt worden.’ Plotseling kwamen er mensen aangerend die riepen dat ze de stad niet meer uit konden. ‘Dat kon er ook nog wel bij!’ zei Anna. ‘Wat gebeurd er nu, worden de nachtmerries van de Pokémon werkelijkheid?’ Toen verschenen er opeens overal team Rocket leden die de Pokémon van de trainers begonnen te stelen. ‘Wacht eens even…’ zei Coby. ‘Nee hé! Dit is vast de nachtmerrie van Mewtwo, dat moet wel!’ ‘Maar waarom zie ik overal geesten uit de muren komen?’ vroeg Anna. Ze wees naar het vreemde gezicht van gedaantes die Pokémon voorstelden die door muren kwamen zweven. ‘Ik denk dat het te maken heeft met de nachtmerries.’ zei Coby. En alsof dat allemaal nog niet genoeg was, zagen ze ook dat er een grote, roze bol boven de toren hing. ‘Oké, nog even en ik word gek!’ zei Anna.

‘We moeten hier zo snel mogelijk weg zien te komen!’ zei Coby. ‘Het is hier absoluut niet veilig meer!’ ‘Maar we kunnen niet ontsnappen!’ zei Anna. ‘Weet je nog? Die trainers zeiden dat iedereen hier vast zit!’ Toen zagen ze dat de bol openbarstte. Er kwam een grote, roze Pokémon uit. Ook zagen ze Darkrai, die met de Pokémon aan het vechten was. Niet veel later kwam er ook een andere grote Pokémon aan. Deze stond op vier benen, en was blauw. ‘Wow!’ zei Anna. ‘Moet je dat eens zien! Darkrai neemt het op tegen die gigantische Pokémon!’ ‘En kijk!’ zei Coby. ‘Iedereen is weer wakker! Het was de schuld van die roze Pokémon, niet van Darkrai! Ik wist het wel!’ Maar toen begon de stad langzaam apart te vallen, doordat de roze en blauwe Pokémon elkaar aanvielen. ‘Nee!’ zei Coby. ‘Snel, we moeten rennen voor ons leven!’ Snel rende iedereen die daar was naar het midden van de stad. Iedereen kwam daar veilig aan, behalve Coby. ‘Gelukkig!’ zei Anna, die nog niet doorhad dat Coby er niet meer was. ‘Iedereen is veilig! Wacht, waar is Coby?’ Ze keek om zich heen. Ze zag Roserade en Potencial, maar Coby was verdwenen. ‘Coby…’ zei Anna. ‘Nee! Ze heeft het niet gehaald!’ Potencial en Roserade waren ook erg verdrietig. Toen begon de toren plotseling een lied te spelen. ‘Wat…’ zei Anna. Ze keek omhoog. De toren gaf nu prachtig licht, en het zorgde ervoor dat de roze en blauwe Pokémon ophielden met vechten. De stad stopte met uit elkaar vallen, maar Anna zag ook dat Darkrai er niet meer was. Hij had zichzelf opgeofferd om de stad te redden.

Nadat het lied was afgelopen, werd Alamos Town weer hetzelfde als voor het hele gebeuren. Maar lang niet alles was hetzelfde. Coby was er niet meer. Anna ging naar het Poké-center toe om Mewtwo op te halen, die weer helemaal beter was. Maar nu moest Anna hem gaan vertellen wat er met zijn trainer was gebeurd. ‘Eh… Mewtwo...’ zei Anna. ‘Ik moet je wat vertellen…’ ‘Huh?’ zei Mewtwo. ‘Waar heb je het over? Waar is Coby?’ ‘Dat is het nou juist.’ zei Anna. ‘Coby… is er niet meer. Ze is verdwenen doordat de stad aan het verdwijnen was.’ ‘Wat?’ zei Mewtwo. ‘Dat kan niet waar zijn!’ Geschokt ging hij zitten. ‘Coby en ik…’ zei hij. ‘We zijn al zo lang bevriend… ik weet niet…’ Iedereen, inclusief de Pokémon, begonnen te huilen. Toen hoorden ze een stem achter hun. ‘Waarom huilen jullie?’ vroeg Coby. ‘Huh?’ zei Anna. Ze keek op, en zag Coby voor haar staan, met het ei in haar handen. ‘Coby?’ zei Anna geschokt. ‘Leef je nog?’ ‘Nee, ik ben dood, nu goed?’ zei Coby droog. ‘Hehehe…’ zei Anna. ‘Sorry… maar je was dood, ik zweer het!’ ‘Wat is er dan gebeurd?’ vroeg Coby. ‘Alles wat ik me kan herinneren was dat we in het bos waren om te trainen, ik dit ei vond en daarna dat ik wakker werd in het bos.’ ‘O, dat is een heel lang verhaal!’ zei Anna. ‘Veel te lang!’ ‘Ik ben blij dat alles goed met je is!’ zei Mewtwo opgelucht. ‘Ik dacht even dat Anna het serieus meende.’ ‘Hé!’ zei Anna. ‘Ik was serieus! Ach, laat ook maar! Roserade, Plusle en Potencial weten dat ik de waarheid spreek!’ ‘Oké dan!’ zei Coby. ‘Maar laten we verdergaan met onze reis. Je hebt je contest nu gewonnen, dus we kunnen teruggaan naar Route 206!’ ‘Ja ja!’ zei Anna. Ze liepen naar buiten, en Mewtwo gebruikte zijn krachten om iedereen terug naar Route 206 te brengen. Eenmaal daar gingen ze gelijk weer verder met hun reis naar Hearthome City. Maar voordat ze weg konden gaan begon het ei te schudden, en er kwam een kleine Darkrai uit. ‘Wow!’ zei Anna. ‘Het was dus een Darkrai ei!’ ‘Wat is een Darkrai?’ vroeg Coby. ‘Oh, gewoon een Pokémon.’ zei Anna. ‘Maar wacht eens even… die Darkrai uit Alamos Town… dat zou toch niet de vader van deze kleine hier zijn?’ ‘Waar heb je het over?’ vroeg Mewtwo. ‘Ik hou hem!’ zei Coby. Ze pakte een Poké-ball en ving de kleine Darkrai. Ze liet hem er wel meteen weer uit en hield hem in haar armen, net zoals ze deed toen het nog een ei was. ‘Laten we verdergaan!’ zei ze toen. ‘We hebben nog een lange weg te gaan tot Hearthome City!’ En zo gingen ze verder met hun reis, terwijl Anna de enige was die zich nog wat van de gebeurtenissen uit Alamos Town kon herinneren.