Patty.

Chloë's pov:
'Opzoeken?'herhaalde ik.
Ik snapte niet wat hij bedoelde. Wilde hij nu mijn moeder gaan opzoeken? Raar. Nou ja, ik bedoel... een superster die even mijn moeder wil opzoeken??
'Nou ja. We hebben toch nog even tijd om langs je huis te gaan?' vroeg hij met een onschuldig gezicht.
'Tuurlijk!'zei ik blij. Dat betekende dus dat ik nog een paar uur zou krijgen mét Justin!
Kon ik daar iets tegen hebben?
(het antwoord is nee, want iedereen houud van Justin Bieber, want Justin Bieber-haters zijn hier lekker nieet toegelaten ö )
'We zijn hier klaar, dus ik denk dat we dan wel kunnen vertrekken,'zei hij. Hij pakte mijn hand en trok me mee naar de deur. Ik werd rood, maar liep blij mee.
'Esmé! Wij zijn weg hé!'riep ik nog snel voor Justin me de deur uitsleurde.

Justin's pov:
Ik pakte zonder nadenken haar hand en keek even naar haar gezicht of ze het niet erg vond, maar ze keek heel erg blij. Alhoewel ze ook wel een beetje rood werd.
Ik sleurde haar zowat de deur uit, ongeduldig om haar voor te stellen aan mijn moeder, die me vast weer zou beginnen plagen, maar dit keer kon het me niets schelen. Ze riep nog snel 'Esmé! Wij zijn weg hé!'en liet zich dan gewillig meeslepen.

Patty's pov:
Ik stond al een half uurtje te wachten op Justin toen hij buitenkwam. De fotoshoot was precies een beetje uitgelopen.
Toen zag ik wie er naast hem liep. Een Belgische?vroeg ik me af.
Ik zou problemen krijgen met mijn gebrekkige Nederlands. Justin kon beter Nederlands dan mij, dus ik hoopte dat ik niet te veel moest zeggen.
Maar wat moest ik doen? Moest ik haar naar huis brengen? Of naar waar moest ze?
Toen ze bij de auto waren gekomen, hield Justin de deur voor haar open, en ze giechelde.
Toen stapte hij ook in, en ik wierp hem een vragende blik toe.
Hij grijnsde. 'Hoi mam, dit is Chloë. Ze gaat vanavond ook naar het concert en ik heb voorgesteld om samen te rijden. We moeten het wel nog even aan haar moeder vragen.'
Ik glimlachte. 'Hallo Chloë.'
Ze glimlachte terug. 'Hallo mevrouw.'
Al na deze woorden leek ze me een lief meisje. Ik zei maar niets meer, en dacht na over die cursus Nederlands. Justin had duidelijk geen last met Nederlands. Ze babbelden de hele tijd onophoudelijk en ik vroeg me af waar ik heen reed.
'Justin?'onderbrak ik hun gesprek.
'Ja?'
'Where are we going?'
'Oh, naar het huis van Chloë.' Dat verstond ik nog wel en we keken allebei afwachtend naar Chloë.
'Dijkstraat 28,'zei ze snel.
'Oké,'ik glimlachte als teken dat ze verder mochten gaan met hun gesprek. Ik keek weer naar de weg en probeerde me niet te concentreren op het gesprek dat ik toch voor de helft niet verstond.
Soms zei Justin Engelse woorden die hij niet kende in het Nederlands, en die vertaalde Chloë dan lachend.
Ik vroeg me af waarom ze Nederlands praatten als Chloë toch Engels kon, maar ik bemoeide me er maar niet mee...

(Trouwens de mama van Justin kent alle straten van België & weet die ook allemaal liggen. Ze wist dus meteen waar ze naartoe moest, toen Chloë 'Dijkstraat' zei.)
(En alleen domme mensen geloven dat ö )