Hoofdstuk 14

Als ik de aula binnen loop zie ik Martha om zich heen kijken, waarschijnlijk op zoek naar mij. Ik ren naar haar toe en schreeuw ‘MARTHA MARTHA MARTHA’ ze hoort het en komt naar me toe. ‘Wat is er?’ ik geef geen antwoord maar geef haar een knuffel, ‘ Em wat is er gebeurd?’ ‘ik leg het zo allemaal uit op de fiets’ ‘ oke. Heb je trouwens die nieuwe jongen gezien? Hij zit in mijn klas, hij heet Wesley’ ‘i know’ zeg ik en we lopen samen naar de fietsen.

Als ik thuis aankom doe ik mijn jas en schoenen uit, en loop de woonkamer in. Ik pak wat te drinken en iets lekkers. Dan ga ik naar boven en pak mijn laptop. Ik ga in mijn bed liggen en start Netflix op, en vervolgens kijk ik zo’n 2 uur naar een serie. Ik zit lekker in mijn aflevering tot ik mijn moeder hoor roepen, ‘Emma er is iemand voor je!’. Ik sta op uit mijn bed en loop naar beneden, wie kan dat zijn? Ik zou nu even niemand kunnen bedenken die naar mijn huis toe zou komen. ‘Hij staat in de gang’ zegt mijn moeder nog, een ‘hij’ ? Nee, niet Jelle weer. Ik loop naar de deuropening en zie niemand staan, dus ik doe de deur dicht. Dan zie ik opeens niets meer, ‘Wie ben ik?’ hoor ik een bekende stem zeggen. ‘weet ik veel’ zeg ik en dan haalt diegene zijn handen weg, ik draai me om en daar staat hij dan. ‘NILS’ roep ik en ik spring in zijn armen. We knuffelen best wel een tijdje en ik voel zijn adem in mijn nek, Hij is echt te lief, hij is gewoon helemaal naar mijn huis toe gekomen. ‘Wa-waarom ben je hier?’ ‘Gewoon, Ik had zin om je te zien’ ‘Ik ben zo blij dat je er bent’ ‘We moeten praten’ ‘Wat is er?’ ‘Niks ernstigs, ik wil gewoon iets weten’ ’oke, kom’ ik pak zijn hand en trek hem mee naar boven. Als we boven zijn doe ik de deur dicht en Nils gaat op mijn bed zitten. ‘Mooie kamer’ zegt hij, ‘Dankje’ zeg ik terug. ‘Maar waar wou je over praten?’ vraag ik, en ik zie dat Nils nadenkt. Hij klopt op het bed naast zich en hij bedoeld ermee dat ik naast hem moet gaan zitten, dus dat doe ik. ‘Vertel’ zeg ik, maar Nils zegt: ‘Vertel jij maar’ ‘Wat?’ ‘Wesley’ ‘Oh dat’ ‘Ik ben best wel bezorgd oke, ik wil gewoon weten wat er is gebeurd’. Ik leg alles opnieuw uit, en Nils kijkt best geschrokken naar mij, Hij is zo schattig. En het doet me heel goed dat ik weet dat hij om me geeft. ‘Emma…’ hij kijkt bang naar me, banger dan ik was op het moment zelf. ‘He het is oke. Het was heel raar, maar ik echt niet bang voor hem ofzo’ ‘Hij heeft je vastgehouden, en wat als Dimitri er niet was geweest?’ ‘Hij mag wel ouder zijn, maar ik was niet bang voor hem en dat ga ik niet worden. Hij kwam me waarschuwen door Jelle, maar ik ga nooit meer iets tegen Jelle zeggen dus er is niets aan de hand. En sowieso, het is een sukkel’ ‘mooi’. ik geef hem nog een knuffel, waar hij zeker geen nee tegen zegt. ‘maar hoe wist je dit eigenlijk?’ ‘Owen’ ‘en hoe weet Owen dit dan?’ ‘Owen is vrienden met Dimitri’ ‘Whut? hoe kan dat?’ ’ze hebben elkaar volgens mij leren kennen bij een zang-curses ofzo’ ‘maar dus de hele tijd dat ik, Indy, Martha en Hannah aan het fangirlen waren was Dimitri gewoon vrienden met Owen?’ ‘Klopt, toen bij de meet en greet was ook niet de eerste keer dat ik je zag’ ‘Nee je hebt me ook gezien op Twitter en Instagram’ ‘En ik wist nog meer over je, en over de andere meiden’ ‘Stalker!’ roep ik en dan trekt Nils een pruillip, ‘grapje grapje’ zeg ik en ik geef hem weer een knuffel. ‘Dus blijf je hier?’ ‘ja ik moet bellen als ik opgehaald wil worden’ ‘Wil je mee eten?’ ‘Ja graag’ ‘Ik ga het even vragen. Het is trouwels wel heel raaar voor mijn ouders en mijn zusje, want ik heb het altijd over jou gehad en dat ik met je wil trouwen enzo, en dan zit je opeens aan de keukentafel’ ‘Ja dat snap ik’ . Ik loop naar beneden en vraag aan mijn moeder of Nils mag blijven eten. ‘Ja dat kan’ zegt ze, vervolgd met: ‘Maar Emma, is dat dé Nils?’ ‘Jup’ ‘Hoe heb je dat voor elkaar gekregen?’ ‘Een vip- ticket kopen’ zeg ik, en zo beëindig ik het gesprek en ga ik weer naar Nils.

‘Heel erg bedankt voor het eten’ zegt Nils tegen mijn moeder, ze knikt naar hem en zegt: ‘geen probleem’. We lopen weer naar boven en ik plof op mijn bed, ‘Ik ben echt moe’ ‘zware dag gehad?’ ‘Ja nogal’ ‘snap ik’ . Nils komt naast me liggen en vraagt: ‘Zou je het leuk vinden als ik ging verhuizen?’ ‘waarheen?’ ‘hier’ ‘Ja natuurlijk!’ ‘Oke mooi’ ‘Nils?’ ‘ja?’ ‘Moet je niet iets vertellen?’ ‘Ja eigenlijk wel’ Ik ga rechtop zitten en kijk hem diep aan. Een mooi glimlach neemt zijn gezicht over en dan zegt hij: ‘Ik kom ook in Utrecht wonen’ ‘YES’ gil ik en ik geef hem een knuffel. ‘En ik ga ook naar jouw school’ ‘aah Nils ik ben zo blij’ ‘Ik zie het’ .Ik kan me niet inhouden en geef Nils nog een knuffel, ‘Knuffelbeest’ zegt hij en ik lach naar hem. ‘Je mag het trouwens nog niet zeggen tegen de anderen’ ‘komt goed. Maar weten de jongens het?’ ‘Jij bent echt nieuwsgierig’ zegt hij en hij geeft me een speelse duw tegen mijn schouders, ‘Nou laat mij’ zeg ik lachend. ‘Daan, Owen en Rein komen ook hier wonen’ . Ik wil wel springen van blijdschap, ik ben zo ontzettend blij. Rein, Daan, Nils en Owen komen gewoon in Utrecht wonen, Yes. ‘Ik weet niet of ik dit voor me kan houden’ geef ik toe, maar Nils pakt mijn hand en zegt: ‘Emma ik vertrouw je en ook vertrouw ik dat je dit niet aan Hannah, Martha en Indy verteld’. Ik glimlach alleen, verder kan ik niks zeggen. Nils is zo leuk, mijn hart maakt een sprongetje over het feit dat hij straks dicht bij mij woont. Ik hoop ook dat hij bij mij in de klas komt, ook al zal hij heel veel aandacht krijgen van andere meisjes. Niet mijn vriendinnen, maar van alle andere meiden op school. Maar ik moet me niet jaloers gaan gedragen, hij is mijn vriendje niet. ‘Emma?’ Nils klopt op mijn arm en ik schrik uit mijn gedachtes. ‘Ja sorry ik was even aan het denken’ ‘oke’ ‘Wanneer moet je gaan?’ ‘Nu denk ik’ ‘kan je niet blijven?’ ‘nee sorry, ik moet nog leren voor school en we hebben morgen een signeersessie’ ‘ohja, Amsterdam toch?’ ‘Jup, voor mij een thuiswedstrijd’ ‘Binnenkort niet meer’ ‘nee klopt’ zegt hij lachend. Hij staat op en ik volg zijn voorbeeld, Ik doe de deur voor hem open maar hij zegt dat ik nog even moet wachten. ‘Wat is er dan?’ vraag ik. Maar Nils reageert niet, hij zit naar mij te kijken. ‘Nils?’ vraag ik nog een keer, maar hij reageert nog steeds niet. Hij gaat met zijn hand naar mijn hoofd en met zijn duim duwt hij mijn kin zachtjes omhoog. Ik kijk hem aan en opeens haalt hij zijn hand weg. Hij loopt naar de trap maar ik blijf nog even bij de deur staan. Nils doet echt een beetje apart, ook toen we gingen logeren pakte hij mijn hand maar liet hem weer los. Wou hij me misschien? nee laat maar, hij is gewoon in de war. Hij kan niet verliefd zijn op een Mainiac, zo werkt het niet. Ik loop achter hem aan en hij staat nog even te praten met mijn moeder. Dan beëindigd hij het gesprek en loopt met mij naar de gang, waar hij zijn schoenen aandoet. Als hij klaar is geef ik hem een knuffel en doe de deur voor hem open. ‘ik vond het heel gezellig’ zeg ik, hij knikt en zegt: ’ik ook, see you soon!’ ‘Byee’ gil ik hem nog achterna, maar hij zit al in de auto. De auto begint te rijden en binnen een paar seconden zijn ze ede straat uit. Dag Nils, denk ik bij mezelf.