039 Jasmine

"Jas, het spijt me maar je moet hiervoor klacht indienen. Je kan het hier niet bij laten. Als hij dit één keer doet kan het nog gebeuren. " besluit Riley. "Ik wil het niet aangeven. En het zal niet meer gebeuren. Ik ken de oorzaak dus ik kan er iets aan doen." mompel ik en kijk zowel Riley als Zayn aan met een blik die smeekt dat ze niets doen. "Ik ben bereid niets aan te geven of er met niemand over te spreken, maar ik heb een voorwaarde." besluit Zayn. "Zeg maar, ik doe er alles voor." Zowel Riley als ik kijken hem vol verwachting aan. "Je blijft nooit alleen met hem, en dan bedoel ik echt nooit." Ergens snap ik hem wel, maar is dat er niet wat over? "Als je die voorwaarde kan aanhouden dan zwijg ik ook in alle talen, maar 1 misstap en ik twijfel geen seconde." Instemmend knik ik. "en als dokter geef ik je het advies veel te rusten en misschien ook een tijdje afstand te nemen van Jack. Geef hem wat tijd en ruimte om na te denken over wat hij je aandoet." en dan besef ik pas dat het moeilijk zal zijn afstand te nemen van Jack gezien hij en Dylan zeer goede vrienden zijn. Dit wordt moeilijker dan ik dacht.

We praten nog een tijdje over heel de situatie en wat ik kan doen om Jack te ontlopen. "Ik ga er eens vandoor, Perrie zal intussen wel ongerust zijn. "Heel erg bedankt dat je er zo snel was. Ik sta hij jou in het krijt, bij jou trouwens ook Riley." Zonder wat te zeggen geven ze me allebei nog een knuffel en lopen dan de deur uit. "Oh, Jas.... je hoeft echt geen wederdienst te doen. We zijn er voor jou en we weten dat jij er ook voor ons zou zijn als wij hulp nodig hebben." besluit Zayn, waarop Riley bevestigend knikt.