Hoofdstuk 13: Boze Garchomp

Coby wees naar de woedende bende die achter hun stond. ‘O, juist.’ zei Mewtwo. De hele bende lieten hun Pokémon uit hun Poké-balls komen. Ze hadden allemaal een Garchomp, in totaal waren het er 10. ‘Eitje!’ zei Mewtwo en even later waren alle Garchomp verslagen met één Psystrike. De bende zag hoe sterk Mewtwo was en reden er snel vandoor. ‘Dat was op het nippertje!’ zei Anna. ‘Laat me raden, jullie zijn met Klip-Klop en Ponyta over de fietsweg gereden?’ vroeg Mewtwo. ‘Inderdaad.’ zei Coby. ‘Maar het was Anna’s idee!’ ‘Hé!’ zei Anna. ‘Als jij het zo’n slecht idee vond, waarom hield je me dan niet tegen? Jij galoppeerde zo achter me aan!’ ‘Laten we het er maar niet meer over hebben.’ zei Coby. ‘We zijn er nu toch al overheen gegaan.’ ‘Wie is die Roserade eigenlijk?’ vroeg Mewtwo. ‘Dat is mijn ranger partner.’ zei Coby. ‘In de tijd dat jij in je Poké-ball zat, zijn Anna en ik Pokémon Rangers geworden en hebben we het Old Chateau ontruimd van geesten. En dan bedoel ik de geesten van mensen.’ ‘Ik heb heel wat gemist!’ zei Mewtwo. ‘Vanaf nu blijf je gewoon buiten je Poké-ball!’ zei Coby. ‘Je kunt je Psychic gebruiken om met ons mee te vliegen!’ ‘Lijkt me goed.’ zei Mewtwo.

Er kwam een meisje op hun af. Ze keek erg bezorgd. ‘Ik zag jullie net vechten met die bende!’ zei ze. ‘Kunnen jullie me misschien helpen om mijn Sandshrew terug te halen? Hij is in die grot daar gerend, en naast hem heb ik alleen maar mijn Kadabra. Ik denk niet dat ik het daar alleen red.’ ‘We kunnen wel helpen.’ zei Coby. ‘Jeeeej!’ zei het meisje. ‘Ik ben trouwens Mira.’ ‘Ik ben Anna.’ zei Anna. ‘Dat is Coby en haar Pokémon Mewtwo, Potencial, Roserade en Klip-Klop. En dit hier zijn Ponyta en Plusle.’ ‘Leuk jullie te ontmoeten!’ zei Mira. ‘Komen jullie mee naar de grot?’ Iedereen volgde haar de grot in.
In de grot kon je haast niks zien. Het enige wat je zag was de uitgang. ‘Oké, waar is je Sandshrew naartoe gerend?’ vroeg Coby. ‘Ik zag hem voor het laatst toen hij die richting op rende.’ zei Mira. Ze wees naar rechts. ‘Oké, dan gaan we die kant op.’ zei Anna. Maar toen Coby en Mira naar recht liepen, zag Anna aan de linkerkant een Gible vast zitten onder een rots. Zonder dat Coby en Mira het doorhadden was Anna naar de Gible toegerend. Ze waren gewoon doorgelopen.

Anna rende naar de Gible toe en probeerde de rots van haar af te halen. Maar dit lukte helaas niet echt goed. Toen bedacht ze zich dat Ponyta’s hoeven van diamant waren gemaakt. Die konden makkelijk door de rots heen breken. Dus liet Anna Ponyta uit haar Poké-ball komen en haar door te bokken de rots in tweeën te breken. De Gible was gered!

Ondertussen hadden Coby en Mira de Sandshrew gevonden. Ze waren er ook achter gekomen dat Anna niet meer bij hun was. ‘Waar is ze nu weer heen?!?’ zei Coby. ‘Ze heeft toch niet weer een Pokémon gezien waar ze zo nodig achteraan moet?’ ‘Geen idee.’ zei Mira. ‘Ik weet nog dat ik haar zag toen we net de grot binnenkwamen. Maar daarna… ik weet het echt niet.’ ‘Hmmm…’ zei Coby. ‘Laten we teruglopen om te zien waar ze is.’

Intussen was Anna bevriend geraakt met de Gible. Ze waren samen aan het spelen toen Anna besloot dat ze de Gible graag wou vangen. Die vond het geen probleem, en Anna ving de Gible. Maar wat ze niet wist was dat haar nieuwe Gible de dochter van een grote Garchomp was, die op zijn beurt de leider van een heel leger Gible was. De Garchomp was helemaal niet blij dat een trainer zijn dochter had gevangen, en ging boos achter Anna aan, samen met zijn leger Gible. ‘AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAHHHHHHHHHHHHHH!’ schreeuwde Anna bang. Zo snel als ze kon rende ze weg voor de boze Pokémon achter haar.

Ondertussen waren Coby en Mira bijna terug bij de uitgang van de grot. Ze hoorden Anna al schreeuwen. ‘Zo te horen heeft Anna zich in de nesten gewerkt.’ zei Coby droog. Bij de uitgang van de grot zagen ze in de verte Anna aan sprinten. Toen ze bij Coby en Mira was zei ze: ‘Snel, allemaal naar buiten!’ ‘Waarom?’ vroeg Mewtwo. ‘Wat heb je gedaan?’ Anna wees naar achteren. Iedereen schrok zich rot van de Garchomp en Gible. ‘Serieus?’ zei Mira. ‘Wat heb je gedaan dat hun zo boos maakt?’ ‘Ik heb misschien per ongeluk de dochter van die Garchomp gevangen.’ zei Anna. ‘Waarom?’ vroeg Coby. ‘Wist ik veel!’ zei Anna. ‘Eh, meiden, nu is het niet echt het juiste moment om hier over te praten.’ zei Mira. ‘We moeten maken dat we wegkomen hier!’ ‘Goed idee!’ zei Coby. Snel rende iedereen weg voor de Garchomp en Gible. Toen ze terugkwamen bij de uitgang van de grot, was Coby het zat. Ze pakte een Poké-ball uit haar tas en gooide die over de Garchomp heen. Ze ving hem ook nog. De Gible zagen dat Coby hun leider gevangen had, en trokken zich terug in de grot. ‘Zo, dat is voorbij!’ zei Coby opgelucht. Ze pakte Garchomp’s Poké-ball op en stuurde hem naar haar bos. ‘Dus, wat nu?’ vroeg Anna. ‘Hebben jullie de Sandshrew weten te vinden?’ ‘Jep!’ zei Coby. Ze wees naar Mira, die haar Sandshrew vasthield. ‘Mooi!’ zei Anna blij. ‘Bedankt voor het helpen zoeken!’ zei Mira. ‘Mij was het nooit gelukt, met alleen mijn Abra!’ ‘Geen probleem!’ zei Coby. ‘Ik heb een Garchomp weten te vangen, dus voor mij heeft het ook iets opgeleverd!’ ‘En vergeet mijn Gible niet!’ zei Anna. ‘Dat klopt!’ zei Mira. ‘Maar ik ga nu weer verder, ik moet weer terug naar huis!’ Ze rende weg, nadat ze afscheid had genomen. ‘Nou, dat is ook weer goed afgelopen!’ zei Anna. ‘Ja, op het nippertje!’ zei Coby. ‘Serieus, we moeten het er eens over hebben hoe je jezelf zo in de nesten weet te werken. Ik bedoel, je hebt het voor elkaar gekregen om een heel leger Gible plus een Garchomp achter je aan te krijgen!’ ‘Hehehe…’ zei Anna. ‘Laten we maar verdergaan naar Hearthome City, oké?’ Ze stapten beiden weer op Klip-Klop en Ponyta en gingen verder, op weg naar het volgende gym gevecht!