Hoofdstuk O5

Ik word wakker door een geklop op mijn deur. "Rosalie! Opstaan! Je bent te laat!", hoor ik aan de andere kant van mijn slaapkamerdeur. Ik word wakker van achter mijn boeken. Heb ik echt nog zo lang zitten studeren? Ik kijk op mijn klok. Half 8! Ik kom te laat. Ik moet zeker over een kwartier vertrekken! Even vlug kijken naar mijn kleren. Die zien er verkreukeld uit door daar te liggen slapen. Even vlug ik mijn kleerkast kijken. Ik neem dan maar een gewone trui en broek. Zo zal ik de dag wel doorkomen. Nog even vlug ontbijten en dan kan ik wel vertrekken naar school zeker?

"Heb je deze nacht weer te lang achter jouw computer gezeten?", vraagt ma. Gaan we weer aan dat gezaag beginnen. En dat op een dinsdag ochtend? "Nee ik heb nog lang Frans zitten studeren en ben in slaap gevallen achter mijn boeken", leg ik uit. "Ik heb een kopje koffie nodig denk ik." "Je weet toch best dat je nog geen koffie mag drinken van mij, ook al ben je moe?", zegt ma. Ik zucht en eet mijn cornflakes haastig op. "Ik moet naar school vertrekken", zeg ik en haast de deur uit. "Rosalie je vergeet je ..." Dat laatste had ik niet gehoord. Gehaast neem ik mijn fiets en spurt de straat uit.

5 voor 8. Ik ben toch nog te vroeg aan de afgesproken plaats. Ik kan nog wel even wachten. Intussen kijk ik op mijn gsm. Een berichtje van Emmily!

Kom vandaag ni naar school. Ben ziekjes. Denk een griepje. hvj xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Ik ben blij dat ik nog op min gsm kijk; Want anders kan ik hier nog uren wachten op haar. Dan maar doorrijden tot ik Sam tegenkom zeker? Even later zie ik hem al aankomen. "Goedemorgen Sam!" zei ik. "Goedemorgen Rosalie. Waar is Emmily?", vraagt hij. "Ze is ziek heb. Ze heeft me vanmorgen een bericht gestuurd dat ze thuisblijft.", vertel ik. "Dat is jammer. Heb je je toets Frans goed kunnen leren?", vraagt Sam. " Ik hoop van wel. Ik ben achter mijn boeken in slaap gevallen dus ik denk van wel.", zei ik. "Dan heb je het nieuwe programma op tv gemist! Het is echt geweldig!", zei Sam. "Spijtig, maar ja ik moest Frans vanbuiten leren dus ik kon geen tv kijken. Waarover gaat het?", vraag ik. "Wel...", zegt Sam en vertelt verder over het programma de rest van de fietsrit dat nog resteert.

Ik zag Jason al lachend binnenkomen. Wat zou hij nu weer meegemaakt hebben? Waarschijnlijk iets onbelangrijks. Ik wil het zelf niet eens weten. Dus doe ik mijn best om het groepje van hem te mijden. Ik en Sam liepen verder naar het schoolgebouw. Sam blijft maar achter zich kijken. "Een knap meisje gezien ofzo?", vraag ik. "Nee ik heb het gevoel dat Jason naar ons maar blijft staren. Wie weet heeft hij een oogje op jou?" "Wat hij? Nee ik hoop echt van niet. Lelijker kon hij niet worden. Ik durf te wedden dat alle spiegels breken wanneer hij er eentje passeert.", lach ik. "Zo hard voor hem altijd?", zegt Sam. "Nou en hij doet hetzelfde bij mij. Weet je nog gisteren over dat weekend?", zeg ik. "Jaja het is al goed", zegt Sam. "Ik zou als ik jou was nog een beetje Frans leren. Moet ik jou misschien opvragen?"

Middagpauze. Ik ga met een zucht achter een van de tafeltjes zitten. "Man die toets Frans was echt moeilijk", zucht ik. "Al dat studeren voor niets vorige avond. Ik rammel! Gaan we beginnen met eten?", vraag ik en zoek naar mijn brooddoos. En die was onvindbaar. O nee ik ben mijn eten thuis vergeten. "Sam kunnen we even vlug naar de broodjeszaak? Ik ben mijn eten vergeten!", roep ik uit. "Dan moeten we ons haasten je weet dat je wiskunde nog moet overschrijven.", zegt Sam. En dat geluk hadden we niet. De rij was veel te lang dat ik heel erg snel nog mijn eten moest opeten onderweg naar school. Wanneer we eindleijk aankomen op school gaat de bel al. "Ik hoop dat ik geen straf krijg voor die taak.", zeg ik. "Dat zal je zeker krijg je kent de leerkracht hé", zegt Sam.

Het is nog waar ook. Jason blijft me maar aanstaren zelf tijdens Wiskunde. Ik wil nu echt niet meer weten waar hij aan denkt. "Jason ik weet het, er zitten knappe meiden in de klas, maar wil je toch in mijn les opletten?", vraagt De Graaff plots. Hij verschiet en kijkt weer naar het bord. "Ja meneer de oplossing van de opdracht is 45" De hele klas begint te lachen. "Jason we zijn al een opdracht verder vrees ik", zei De Graaff. Naast mij fluistert Sam: "Ik zeg het je! Hij is stapel op jou!" "Ja ja het is al goed. Hij zal wel een ander moeten zoeken. Ik ben niet eens op hem.", fluister ik terug. "Rosalie en Sam kan dat gefluister ophouden?", vraagt de Graaff. We buigen ons weer over de oefeningen. De les was bijna afgelopen. "Ik denk dat onze wiskundeleraar de taken is vergeten. Dat komt goed uit voor jou!", fluistert Sam, nog zachtjes dan eerder. "O ja voor ik het vergeet, ik hoop dat jullie allemaal je taken heb gemaakt. Anders heb ik nog wel een leuke opdracht voor jullie.", zegt De Graaff. Te weinig gehoopt dus. "I-i-ik h-h-heb mijn huiswerk niet gemaakt. Ik ben veel te lang bezig geweest met Frans", stamel ik. "Dat zijn maar uitvluchten. Dan moest je maar eerst met wiskunde begonnen zijn. Je weet toch wel hoe belangrijk wiskunde is?", zegt De Graaff. "Maar mevrouw Roose zegt dat...", wil ik zeggen. "Het maakt niet uit dat zij zegt dat het belangrijker is. Als straf moet je tegen morgen de taak maken en twee bladzijden schrijven over hoe belangrijk het vak wiskunde wel kan zijn. En dat mag je morgen in mijn vakje laten leggen, beide taken. "

Met een diepe zucht verlaten ik en Sam het lokaal. Wiskunde was het laatste vak van de dag dus we kunnen naar huis. "Nog eens wiskunde maken," zucht ik. "Nu heb ik geen Frans te doen dus dat zal wel lukken hoop ik." "Dat wordt hard nadenken over hoe belangrijk het vak wiskunde. Ik zou nog niet eens een regel kunnen pennen erover. Succes ermee! Ik moet nog ergens heen en moet dus de andere kant op. Tot morgen", zegt hij. "Tot morgen", zeg ik en rijd alleen naar huis.

Na een snelle hap (mijn moeder was toch niet thuis op dinsdag dus dat is altijd eten uit de microgolf) snel ik naar boven en begin aan mijn wiskunde. Het ontwerp! Ik realiseer met het nu pas dat ik het ook nog moet afwerken. Ik ga daar maar eerst aan beginnen. Misschien kom ik er dan uitgeslapen uit morgen. Ik had al een idee voor ogen en begon er aan te werken. Na een drietal kwartier was het af! Nu nog wiskunde doen. Een aantal uur later was het eindelijk af! Twee pagina's over hoe belangrijk wiskunde ook kon zijn en mijn andere wiskundetaak. Ik keek op de klok. Half 1! Ik heb wel lang gewerkt, merk ik. Nu ga ik wel eindelijk slapen. Hopelijk ben ik nog op tijd in Feria...