Ik word gevonden door een stelletje wilden, ontmoet een moordenaar en krijg een foeilelijke ketting. #1

PLATS!
Ik schiet overeind en mijn ogen gaan open. Mijn mond smaakt naar honing en er hangt een zoete geur in de lucht, die me aan de eerste sneeuwklokjes van het jaar doet denken. Ik schud met mijn hoofd en knipper een paar keer met mijn ogen. Als ik ze open krijg ik bijna een hartaanval. Het gezicht van een meisje is 3 centimeter van de mijne verwijderd.
'Sorry, ik kon je niet wakker krijgen. Vandaar dat je nu een beetje nat bent.' Mompelt het meisje. Ik kijk naar mijn kletsnatte lichaam en stoot een schaapachtig 'Oh.' uit. Het geraas van een waterval dringt tot me door en ik besef hoe droog mijn lippen zijn. 'Maar eh..' Vervolgt het meisje, 'Wat doe je hier eigenlijk? De meeste mensen trekken niet zonder voorbereiding de wildernis in.' Om de een of andere reden dringt het niet tot me door dat het een vraag is, en ik vraag alleen: 'Heb je water?' Het meisje glimlacht wat breder en geeft me de fles aan waar ze me een douche mee heeft gegeven. Geduldig kijkt ze toe hoe ik drink, nog steeds met haar gezicht dreigend dichtbij. Als ik voor mijn gevoel twee liter heb gedronken en wat beter kan functioneren vraag ik nogal onbeleefd: 'Wie ben je?' Het meisje lijkt totaal niet uit het veld geslagen door mijn onbeschoftheid, en beantwoord mijn vraag. 'Dat zeg ik zo wel, je bent hier veilig, we zijn in "The huntersmark". Stel je een hyperactief kind voor die plechtig probeert te klinken en tegelijk een kip wil nadoen. Dan weet je precies hoe die laatste twee woorden klonken. Het wilde meisje springt in één beweging overeind en roept: 'Kom, dan stel ik je aan de anderen voor!' Alsof er een voetbalveld tussen ons in ligt. Na dat gezegd te hebben rent ze weg tussen de struiken. Ik volg haar maar. Onder het lopen krijg ik de kans het meisje wat beter te bekijken. Ze draagt een bruin T-shirt dat een kraag heeft tot over haar schouders, haar broek valt nauwelijks over haar knieën. Ook heeft ze donkerbruin haar dat enorm omhoog staat en in een slordige vlecht over haar schouder hangt. In verhouding met haar lichaam lijkt haar hoofd daardoor veel te groot.
Na ongeveer 10 minuten draven staat het meisje zo abrupt stil dat ik pardoes tegen haar opbots. Ze schud haar wilde haar naar achter en stoot een indianenkreet uit. Bijna ogenblikkelijk valt er nog een meisje uit de boom die voor ons staat, ze land op haar handen er voeten en komt met een dramatische air overeind. Deze heeft een gebruind atletisch lichaam, en in combinatie met een iets lichtere tint donkerbruin haar dat ze in een strakke staart naar achter draagt heeft ze iets bedreigends.
Als ik de tijd heb gehad dit meisje in me op te nemen komt er een jongen uit het struikgewas rennen. Hij rent op me af, en net als ik denk dat hij tegen me aan gaat botsen springt hij omhoog, grijpt een tak, slaat zijn benen er over en komt ondersteboven voor mijn neus te hangen. Hij kijkt me fronzend aan en vraagt zonder zijn blik af te wenden aan het hypere meisje, 'Wie is dit?' 'Misschien zou het meer op zijn plaats zijn als jullie je eerst zouden voorstellen.' zeg ik, zo zelfverzekerd als ik kan. 'Oh, ja!' roept het eerste meisje dat ik zag. 'Sorry, vergeten. Nou.. Dat is Jager' ze wijst het andere meisje aan dat me nu ineengedoken aan zit te staren, als een roofdier dat wacht tot haar prooi wegkijkt. 'Ik ben Panter.' vervolgt ze. 'Dat is Vlieg.' zegt ze, en wijst naar een punt achter me. Ik draai me met een ruk om. Achter me staat een meisje, dat er uitziet alsof ze met het minste duwtje omvalt. Ze kijkt me aan met grote afwezige ogen. 'En, dat is Moordenaar.' Nu wijst ze naar de jongen die nog steeds ondersteboven voor mijn neus bungelt. 'Moordenaar...' Herhaal ik zacht, maar te hard. Hij heeft me verstaan. Moordenaar kijkt geïrriteerd. 'Ik heb maar één keer iemand vermoord, en dat was omdat ze me aanviel, iedereen zou zich hebben verdedigd.' Zegt hij half tegen Panter, half tegen mij. 'Geen zorgen, ik vermoord jou heus niet, tenzij dat jouw intenties zijn natuurlijk.' Glimlacht hij.
Maarre... Zegt Panter om de stilte die daar op volgt te verbreken. Hoe heet jij eigenlijk? Hoe heet ik? Mijn blikt valt op een pluk rood haar dat voor mijn ogen hangt. 'Vuur.' Zeg ik vastberaden.