#009

Samen met Ginny, Hermelien en Ron zit ik in De Grote Zaal het was etenstijd en iedereen is bezig zijn avond eten naar binnen te werken. Terwijl Ron druk bezig is met eten, waren Ginny en ik bezig met jongens keuren.
‘Jongen, blond haar, links van je!’ Fluistert Ginny. Ik bekijk hem goed. ‘Nah, ik zou niet klagen maar niet echt mijn type.’ ‘Bruin haar, fel blauwe ogen en recht voor je. Oh shit hij kijkt deze kant op.’ Snel went Ginny haar blik af naar iets anders. ‘Oh nee zou hij gezien hebben dat ik naar hem keek?’ Ik zie hoe Ginny haar wangen rood worden.
‘Kunnen jullie het nu nooit ergens anders over hebben?’ Zucht Hermelien. ‘Dat kan zeker. Stel eens iets voor?’ plaag ik Hermelien. ‘Nou tijdens Astronomie hebben we geleerd over’ voor dat Hermelien haar zin af kan maken zegt Ginny ‘Saai!’ en ze slaat haar hand voor haar mond alsof ze moet gapen. Ik schiet in de lach samen met Ginny. ‘Kom we gaan naar de leerlingen kamer.’ Zeg ik. Ik sta op en trek de andere met mij mee.
Onderweg naar de leerlingen kamer zijn Ginny en ik bezig met een kruis verhoor aan Hermelien.
‘Dus wie vind jij leuk op school?’ Vraagt Ginny.
‘Niemand, ik vind studeren belangrijker.’ Antwoord Hermelien.
‘Jaja, en op wat voor jongens val je?’ Vraag ik gelijk door.
‘Kunnen we het niet ergens anders over hebben?’ Zegt Ron die duidelijk geïrriteerd klinkt dankzij dit meiden gesprek. Ginny die niet zo snel op haar mondje is gevallen tegenover haar grote broer reageert daar gelijk op. ‘En jij Ron? Wie vind jij leuk op school? En op wat voor meisjes val je?’ Ron weet even niet waar hij moet kijken, en zijn wangen kleuren rood. Ginny proest het uit. ‘Ben je verliefd?’ ‘Niet waar, dat zeg ik toch helemaal niet.’ Ik moet grijzen door dit typische broer en zus tafereel wat afspeelt. Zou hij echt verliefd zijn, ik ontwaak op uit die gedachte. Alsof hij dan gelijk verliefd zou zijn op mij, en alsof ik verliefd ben op hem. Jullie stappen de leerlingen kamer binnen. Ginny die Ron nog steeds aan het plagen en uithoren is over de liefde zetten zich neer in de bank, ik ga op de stoel ernaast zitten en Hermelien zet zich op een tafel neer bij het raam en pakt er veer en perkament bij.
‘Kom op Ginny, laat dat arme kind met rust.’ Probeer ik te sussen. Maar op dat moment komen Fred en George de leerlingenkamer binnen lopen. ‘Jongens Ron is verliefd!’ Gilt Ginny naar Fred en George ‘Niet waar!’ verdedigt Ron zich gelijk. Fred en George, die deze kans natuurlijk niet kunnen laten schieten om hun broertje te pesten, beginnen gelijk de aanval in te zetten. Ze beginnen gelijk liefdes liedjes te zingen. Ik sta op en loop richting Hermelien om te kijken waar ze mee bezig is.
Tot mijn grote verbazing zie ik dat ze een brief schrijft voor een jongen. ‘Heb je toch een vriendje Hermelien? Viktor Krum?’ Hermelien kijkt geschikt op. Ik zie hoe ze begint te blozen. De aandacht van de jongens en van Ginny zijn gelijk geswitcht van Ron naar Hermelien. ‘Toch nog steeds Krum?’ zegt Fred terwijl hij met zijn wenkbrauwen wiebelt. De rest van de avond overhoren Ginny en ik Hermelien, om alles te weten te komen over wat er speelde tussen Victor en haar. Blijkbaar hadden ze elkaar vorig jaar ontmoet tijdens het toverschool toernooi en samen naar het bal geweest. De hele zomer vakantie hadden ze brief contact gehad, en hij was zelfs een weekendje langs geweest bij haar.