016

Vanaf dat moment ontweek ik Ron, negeerde ik Draco en Harry en was ik ongezellig tegen Marcel en Parvati. Als ik wel gezellig was, had je niks aan me. Ik was heel de dag aan het leren voor het ETT. Tijdens de les zei ik niks en bleef ik vaak hangen om dingen te vragen. Als we pauze hadden ging ik naar oudere leerlingen en vroeg ze naar hun huiswerk, zodat ik het door kon lezen. Ik studeerde tot midden in de nacht en begon 's morgens om 7 uur opnieuw. Iedereen was de laatste tijd best boos, en dat snapte ik best. Ik had tegen niemand aardig gedaan. Daarom besloot ik een feestje te geven, op de dag voor het ETT. JA! DE DAG ERVOOR! Ik wist dat het geen goed plan was, maar ik wou mijn vrienden niet verliezen..
'Hejj, feestbeest', Fred en George plofte naast me op de bank.
'Hay'.
'Wat heb je nodig?' vroeg Fred.
'Boterbier?'
'DropToverstokken?' vroeg George.
'Smekkies is alle smaken?'
'ChocoKikkers?'
Ik begon te lachen.
'Is goed, is goed', zeg ik.
'Koop zoveel als je wilt'.
Er verschenen grijnzen op hun gezichten terwijl ze weg renden. Inplaats van hun verscheen een ander roodharige persoontje. RON. Hij glimlachte waterig naar me. Ik wou geen ruzie, en bleef zitten.
'Hejj, Lien', zei hij.
Ik bromde wat terug.
'Leuk feestje'.
'Ja', zei ik.
'Maar het is nog niet begonnen, Ronald'.
Hij trok een gezicht.
'Lien, kunnen we het niet gewoon, nou ja..goedmaken?'
Ik stond boos op, keek om me heen en ging uiteindelijk maar weer zitten. Ik kon geen geluid uit mijn keel krijgen. Mijn tong plakte aan mijn gehemelte vast en mijn benen werden slap. Ik zag Ron nog maar vaag en hoorde het geroezemoes niet meer goed. Voor het eerst voelde ik iets wat ik nog nooit had gevoeld.