In de ogen van Daan.

Hannah en ik staan samen op het station de klooien met een apparaat, om te kijken welke trein we moeten hebben. 'Lukt het?' Vraag ik en Hannah reageert niet echt, ze geeft alleen een klein knikje. Ik zie dat het eigenlijk niet goed gaat, dus ik besluit haar te helpen. 'Nee volgens mij niet, laat mij is kijken' ik duw Hannah speels een beetje opzij en zie dat het aparaat gewoon kapot is.
Uiteindelijk lopen we verder om een werkend apparaat te zoeken, en we vinden er een. We zijn er in elk geval al achter bij welk perron we moeten zijn, en we hebben de anderen ook ingelicht, die zijn alvast naar het perron.
Ik trek Hannah mee naar het perron, als we er aankomen staat de trein en we sprinten naar binnen. ‘Waar zijn de anderen?’ ‘vast achterin de trein,en wij zijn nu helemaal vooraan. laten we eerst even rustig zitten en zo meteen op zoek gaan.’ ‘okay’

we zitten nu al een tijdje in de trein, en we besluiten om de anderen te gaan zoeken. We lopen de hele trein door en uiteindelijk zie ik iemand zitten die op Owen lijkt. ‘Hey Owie’ zeg ik. ‘waar is Martha?’ vraagt Hannah. Als hij omdraait zien we dat het een vreemde man is, niet Owen. ‘Sorry wij dachten dat u iemand anders was’ zeg ik, we lopen verder en opeens begint Hannah te lachen. ‘Wat is er?’ vraag ik lachend. ‘Jij’ zegt ze en ze begint nog harder te lachen, ‘ik snap het niet’ zeg ik nep verdrietig, ‘Hey Owie’ nu snap ik hem en begin mee te lachen. We lopen door en komen uiteindelijk bij de laatste wagon uit. ‘Dit is de laatste’ zeg ik, ‘Wat?? zijn we naar het verkeerde perron gegaan?’ ‘Nee, gewoon degene naast de broodjeszaak, zoals jij zei’ ‘maar waarom zijn de anderen hier niet dan?’ ‘Misschien zijn ze in de verkeerde trein gaan zitten’ ‘wacht’ zegt Hannah, ze loopt naar een onbekende vrouw en vraagt: ‘Pardon, weet u waar deze trein heen gaat?’ ‘Hij gaat naar Maastricht’ zegt de vrouw kortaf. Hannah ziet wit.

We gaan rustig op twee stoelen zitten en Hannah kijkt me bang aan, ‘Wat doen we nu?’ ‘We gaan er bij het volgende station gewoon uit’. Hannah loopt weer naar de vrouw toe en vraagt: ‘Sorry mevrouw ik weer, maar wat is de volgende halte waar deze trein stopt?’ ‘Hij stopt pas weer in Maastricht. En nu wegwezen ik probeer deze puzzel op te lossen’ ‘sorry’ ze komt weer naast me zitten en ik probeer haar gerust te stellen, ‘Hey het komt goed, we gaan er in Limburg uit en we vinden wel een manier op in Amsterdam te komen, geloof me.’ ze glimlacht naar me en legt haar hoofd op mijn schouder. Dan schiet ze opeens omhoog en zegt: ‘Mijn tante woont in Maastricht! ze wil ons vast wel geld geven voor een taxi’ ‘geweldig!’ zeg ik enthousiast. We kijken elkaar aan, het liefst wil ik naar voren gaan en haar zoenen, maar ik besluit om nog te wachten. Stel ze is niet eens single? of ze vind mij helemaal niet leuk?

‘Ik heb het gevoel alsof we elkaar al kennen’ zegt Hannah, ‘Ik ook’ antwoord ik lomp. ‘Heb je zo’n gevoel of weet je het zeker?’ ‘Ik weet het zeker’ ‘ik ook’ ‘waarschijnlijk de lekkerste Starbuck die ik ooit op heb’. Hannah grinnikt. ‘weetje, toen was ik nog geen Mainiac’ ‘okey’ ‘wat is dat nou weer voor reactie’ zegt ze lachend ‘okey’ reageer ik weer, en ze geeft me een speelse stomp. ik pak vuist vast en geef er een kusje op. ‘Nee doe maar niet jongedame’ ‘wie zegt dat’ ‘ikke’ en ik begin haar te kietelen.
Ik merk dat de trein langzamer gaat rijden,en ik tik Hannah aan, die op mijn schoot in slaap is gevallen. ‘he wattus?’ ik begin te lachen en zeg: ‘volgens mij zijn we er bijna’

als we uitstappen vraag ik aan Hannah: waar woont je oma?’ ze begint te lachen en antwoord: ‘Het is niet mijn Oma, het is mijn tante, en ze woont hier kom maar mee’ ze pakt mijn arm en trekt me mee een steegje in. Uiteindelijk komen we bij een huis en we bellen aan. Er doet een vrouw open: ’Hannah!’ ‘Tante Juul!’ en ze geven elkaar drie kussen. ‘Super om je weer te zien, en wat ben jij gegroeid! waar zijn je ouders?’ ‘ mijn ouders zitten thuis, ik kwam even lang om wat geld te vragen voor een taxi, we hebben per ongeluk de verkeerde trein genomen en we hebben geen geld’ ‘Oh, ja natuurlijk mag dat. En wie is deze jongeman? je vriendje?’ ‘Hoi ik ben Daan’ ik stel mezelf voor. ‘Hij is niet mijn vriendje’ ‘nee gewoon een goede vriend’ , ik kijk haar aan met een teleurstellende blik, ze ziet het en doet een stapje mijn richting op. Ik sla mijn arm om haar heen en haar tante zegt: ’oh schattig hoor.’ en Hannah begint te blozen.

We hebben de taxi besteld en hij is er over 3 minuten. We staan voor het huis van Tante Juul en we hebben net zelfgebakken koekjes gekregen. ‘Damn die koekjes zijn echt lekker’ zegt Hannah opeens, ik begin te lachen en zeg: ‘ja inderdaad’ ‘net zo lekker als jij’ ik begin weer te lachen en zeg: ‘jij bent zeker wel de grappigste thuis’ ‘sowieso’ en ik moet weer lachen. ze is zo grappig, en knap, en lief. Ze is gewoon geweldig. En dan begin ik te zingen, ik kan het niet laten. ‘je lijkt zo onzeker, als mensen naar je kijken, you never know what to do. Je kan echt alles, wat je wilt bereiken, i always believe in you. ohohoh wil you ever know, hoe speciaal je bent. you’re not inviseble girl, you’re one of a kind. je hebt het niet door maar je bent alles voor mij, you light up my world, with only a smile. je bent niet alleen ik zal er voor je zien, you’re not inviseble girl.’ Hannah kijk op en luisterd aandachtig, ik zie zelfs dat ze tranen in haar mooie ogen krijgt. ik leg haar hoofd op mijn schouder en dan kijkt ze weer op. ‘Je bent zo lief’ zegt ze. ’jij dan’ reageer ik. Ik leg mijn armen op haar heupen en ze doet haar handen op mijn gezicht. En dan eindelijk, komt het moment waar op ik de hele dag al op wacht. ik voel haar lippen op de mijne, en het is wonderful. Het liefst had ik zo de hele dag zo met haar gestaan, maar dan gaat Hannah achteruit. ‘is er wat?’ ‘Ja, de taxi is er’ . De taxi komt aanrijden en ik open de deur voor Hannah, ‘gentlemen’ zegt ze droog, en ik begin opnieuw te lachen.

We zitten al anderhalf uur in de taxi, het is best wel saai dus we zitten allebei op onze telefoon. wat best wel stom is, ik vind het veel leuker om met Hannah te praten. uiteindelijk krijg ik een appje binnen.

H: Saai eh
D: Jup
H: Hoelang moeten we nog?
D: ik zal het wel vragen x
H: okeey

Ik kijk Hannah aan en vraag dan: ‘Sorry meneer, hoelang moeten we nog?’ ‘Nog een halfuurtje, en noem me maar gewoon Joost.’ ‘okey dankjewel Joost’ , en Hannah begint zachtjes te grinniken.

D: nog een halfuurtje dusx
H: okey dankje Joost!
D: hahaha
H: dus
D: zullen we in het echt gaan praten? lijkt me wel iets gezelliger x
H:ja idd haha

‘Hoi’ zeg ik, ‘Hoi’ zegt Hannah terug. en dan zegt Joost: ‘is het goed als ik de radio aanzet? heb wel zin in een lekker muziekie’ ‘ja is goed hoor’ reageert Hannah. Joost doet de radio aan en dan horen we: ‘i lived in the fast lane, i never buckle up.i gamble on tomorrow, like to try my luck. Yeah i knew i had some issues, that i didn't wanna see. That guy who didn't care, he's ancient history.’ ‘Kijk dit is nou wel Owie.’ zegt Hannah. Ik moet lachen geef haar een speelse douw. dan begin ik mee te zingen en Hannah doet vrolijk mee: ‘You got me walking on air, just floating like a red balloon girl i’m over the moon yeah. Got me touching the sky, i’m spinning like a aeroplane, you ramp up the game yeah.’
‘Jullie kennen dit liedje dus’ zegt Joost. Hannah moet lachen en ik zeg: ‘nou dit is mijn eigen liedje, ik zit in een boyband: MainStreet.’ ‘ooooooooooooo sorry.’ ‘haha maakt niet uit’

‘Ja, en dan hier rechtsaf. Vanaf hier kunnen we het lopen, heel erg bedankt Joost!’ we staan voor de straat van Nils, Hannah geeft het geld aan Joost en hij geeft iets terug, ‘vrienden prijsje, omdat het gezellig was met jullie gezang en omdat jij beroemd bent.’ Hannah rolt met haar ogen en ik moet lachen. We zeggen nog een keer doei tegen Joost en dan lopen we naar de voordeur van Nils. ‘Wacht’ zeg ik tegen Hannah. ‘Wat is er?’ vraagt ze bezorgd, ‘Nou, ik weet niet hoe ik dit moet zeggen, maar ik vond het heel leuk net’ ‘Ik ook! Het was echt heel gezellig!’ ‘mooi’ ‘zeker’ ik wil op de bel drukken maar Hannah houd me tegen. Ze pakt mijn hand en neemt me mee naar het bankje tegenover Nils’ huis. ‘Wat is er?’ vraag ik. ‘Ben ik een gewone mainiac voor jou?’ vraagt ze, ik wacht even met beantwoorden en zeg dan: ‘Je was altijd de mooiste mainiac die ik ook had gezien, maar nu zie ik je gewoon als een hele goede vriendin die ik heel lang ken’ ‘We kennen elkaar ook al even natuurlijk..’ ‘ja klopt’ ‘maar wel heel lief van je, wat je net zei’ ‘het is de waarheid’ Hannah glimlacht en kijkt even naar haar schoenen. Ik breng Hannah’s kin langzaam weer ophoog en druk mijn lippen op de harre.

‘FietFiuw’ Horen we opeens achter ons, Hannah schrikt en kijkt opzij, het blijkt Rein te zijn. Rein, Owen, Emma, Indy en Martha hangen uit het zolderraam en Nils staat in de deur opening. ‘Hannah kijk je snapchat’ zegt Emma lachend, Indy en Martha beginnen ook te grinniken. ‘Nouuu’ zegt Hannah nep verdrietig en ik geef haar een knuffel. We lopen hand in hand naar Nils’ huis en lopen naar binnen.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen