Proloog

Niks heeft zin in het leven. Niks. Ik staar naar beneden. De golven slaan tegen de rotsen ver onder me. Als ik spring ben ik zeker dood. Ik ga op het zanderige stukje grond zitten en trek mijn schoen uit. Zodat mam nog iets van me heeft. Zodat ze me vindt. Ik zet hem neer met de neus wijzend naar de zee.
Ik ben klaar om te springen. Achter me hoor ik een auto. Hij stopt.
Ik spreid mijn armen. Ga verder vooruit staan.
Mijn sok word nat.
De autodeur gaat open. Ik ben klaar om afscheid te nemen. Iemand begint te rennen. Ik kan niet inschatten waarheen.
Ik sluit mijn ogen.
Twee sterke armen grijpen me rond mijn middel. Ik begin te schreeuwen.
'No! Let me go, NO!' Ik begin hartverscheurend te huilen. Ik wil mezelf bevrijden maar de greep is sterk. Ik gil harder, ik krijs, ik schop en ik sla, maar ik word naar de auto toe gesleept.
Ik word in de auto geduwd, de deur gaat dicht. De auto begint te rijden en de armen laten me los.
Ik huil en begraaf mijn gezicht in mijn handen.
'What were you doing?!' het is inspector Perez.
Ik kijk op. Hij kijkt me boos en onbegrijpelijk aan.
'I've lost everything!'
'No reason to end your life,' zegt Tosh vanachter het stuur.
'How did you find me?' vraag ik terwijl ik achterover leun, tegen inspector Perez aan. Hij slaat zijn arm om me heen.
'We were going to ask you a few more questions and I wanted to see how you were doing.'
Mijn schoen. Hij staat nog buiten.
De auto stopt voor het politiebureau. Mam staat buiten.
'What is she doing there?' vraag ik angstig.
Ik moet uitstappen. Niemand antwoord mij.
'Lynn where were you?'
'We found her almost jumping from a cliff,' zegt Tosh.
'What?!' ze is boos op me. Ze gaat me weer slaan. Ze komt op me af gerend en geeft me een klap in mijn gezicht. Ik val achterover en voor ik op kan krabbelen grijpt ze mijn keel vast en drukt me tegen de muur. Lucht! Ik moet lucht krijgen!
Het begint te duizelen. Vlekjes voeren een dans op. Tosh trekt mam weg. Ik val op de grond, hap naar lucht. Een trap tegen mijn neus. Bloed stroomt eruit en alles begint te draaien. Perez gaat beschermend voor me staan. Dan trekt hij me omhoog. Maar alles wordt zwart. De wereld verdwijnt in duisternis. Mijn hoofd slaat tegen de grond. Het laatste wat ik denk:
Mijn schoen.