4. 'Cause I'll doze off safe and soundly

Het begon steeds harder te regenen en Cayden had aangeboden dat ik bij haar achterop kon. Langzaam stapte ik achter op haar fiets. Toen Cayden begon te fietsen, dacht ik dat ik dood zou gaan. Ze slingerde van links naar rechts en haar fiets klonk niet al te gezond. Ik klampte mijn handen vast om Cayden's middel en sloot mijn ogen. Als ik vergat dat Cayden's fiets bijna uit elkaar viel en mijn jas en broek onder de modder hingen, voelde het helemaal niet zo verkeerd. Toen we aankwamen bij de bushalte, viel me in dat Cayden nog een ijsje van me zou krijgen. "Je hebt mijn ijsje nog niet gehad" Cayden hief haar schouders op. "Maakt niet uit" en ik kreeg een lieve glimlach toegeworpen. "Dag Christofer" Ongemakkelijk knuffelde Cayden me. Ik glimlachte en stapte de bus in. Ik ging zitten en hief mijn hoofd naar achteren. Ik was blij dat ik gegaan was vandaag. Cayden was écht ontzettend aardig, en ik was veel opener geweest dan normaal, en daar had ik absoluut geen spijt van. Cayden leek veel anders dan de mensen die ik eraan kapot had zien gaan, dit moest beter zijn. Ik glimlachte. Dit kon nog wel eens het begin zijn van een goede vriendschap.