3. Pour me a heavy dose of atmosphere

Langzaam draaide ik me om en staarde ik de mooiste ogen die ik ooit gezien had. Ergens ver weg voelde het alsof mijn hart een vreugdesprongetje maakte. "Cayden?" Het meisje voor me knikte. Ze was anders dan de foto's die ik van haar gezien had. Ze was mooier. Langzaam glimlachte ik. "Wat zullen we gaan doen?" "Zullen we naar het voetbalveld gaan?" Weer die stem, rustig en vol controle. Langzaam knikte ik. Cayden pakte haar fiets en liep naast me. We praatten over muziek en school, de gewone dingen. Na een tijdje kwamen we aan op het voetbalveld. Ik had geen idee wat Cayden hier moest, maar ik liep gewoon achter haar aan. Ik leunde tegen een boom en liet de regendruppels op mijn gezicht vallen, terwijl ik naar het spel keek op het veld. Het was oktober, en ondanks dat het herfst was, was het nog vrij warm. Opeens voelde ik een vinger tussen mijn ribben, en maakte een spastische beweging. Cayden lachte en rende weg. Ik rende haar achterna, tot ik plotseling mijn voet voelde wegglijden. Ik voelde mezelf door de lucht zweven, en niet veel later terecht komen op de natte modder. Ik voelde modder overal. Toen ik eindelijk rechtzat in de modder, stond Cayden naast me om me omhoog te helpen. Ik zag dat ze moeite deed om haar gezicht in de plooi te houden. "Je mag best lachen hoor" Cayden barste in lachen uit "Haha, je ziet er eigenlijk best schattig uit zo" "Heel leuk, maar ik moet wel zo naar huis, en zo kan ik écht de bus niet in"