Te mooi om waar te zijn (deel 12)

Voor de deur van je huis zet hij je af.
Je wilt net naar de voordeur lopen als hij je naam zegt: “oh venna wacht even’,
Je keert je om en loopt naar hem toe.
‘vraag je je niet af waarom ik geld van mijn broer gestolen had?’zegt Noël serieus.
‘Zeg het maar’ antwoord je nieuwsgierig.
Noël haalt een voorwerp uit zijn broekzak, hij geeft het aan je.
Het voorwerp wat een ketting blijkt te zijn voelt koud aan in je hand en lijkt te stralen.
‘ik vond het een tijdje geleden in het meer, het leek wel alsof het licht gaf’ zegt Noël.
Hij doet de ketting bij je om.
‘dankje’ zeg je lief, ‘maar waarom had je dat geld nou gestolen?’ , ‘er is een feest waarvoor ik kaartjes gekocht heb, en ik wilde vragen of…’ antwoord hij ‘ik wilde vragen of je me wilt helpen een date te vinden’.
Je weet even niet wat te zeggen, het was ook te mooi om waar te zijn…
‘natuurlijk wil ik je helpen’ zeg je, maar je kunt de teleurstelling in je stem niet verbergen.
Noël merkt dat, en zegt: ‘ik had jou eerst willen vragen maar het is speciaal voor koppels zie je?’
Je knikt ja.

Je raapt jezelf weer bij elkaar en vraagt of hij mee gaat naar de boomhut.
Hij zegt ja, maar eerst moet hij even naar huis, hij had zijn broer Remi beloofd om het huis op te ruimen.
‘oké, tot zo!’zeg je, en je fietst naar de camping.