Hoofdstuk 3: Het Bewilder bos

‘Ik heb verhalen gehoord dat het in dit bos spookt.’ zei Coby. ‘Er zouden mensen zijn die rare dingen hebben gezien en daarna zomaar in slaap zijn gevallen.’ ‘Is er echt geen andere weg?’ vroeg Anna bang. ‘Geloof jij soms in die fabels?’ vroeg Mewtwo. ‘Het zijn gewoon verzonnen verhalen.’ ‘Laten we nou maar gewoon gaan!’ zei Coby. ‘Dan kunnen we verder met onze reis!’ Ze liepen het bos in.

Niet veel later waren Coby, Anna, Plusle en Mewtwo al diep in het bos. ‘Vreemd.’ zei Anna. ‘We zijn nog helemaal geen enge Pokémon tegengekomen! Alleen nog maar een Ekans.’ ‘Ik zei toch dat het maar fabels waren!’ zei Mewtwo. ‘Ik denk dat we hier wel heelhuids doorheen komen!’ zei Coby. Toen verscheen er vanuit de bosjes een Stantler. Coby scande de Pokémon met haar Pokédex. “Stantler, de grote hoorn Pokémon. De grote gebogen horens buigen subtiel de lucht om hen heen, waardoor een mysterieuze afwijking ontstaat.” ‘Wauw!’ zei Coby. ‘Ik heb nog geen Stantler! Ik ga hem vangen!’ Ze gooide een Poké-ball over de Stantler heen en na drie keer schudden had ze hem gevangen! ‘Yes!’ zei Coby blij. ‘Ik stuur hem meteen naar mijn bos in Kanto toe!’ Ze haalde een soort apparaatje uit haar tas en stopte de Poké-ball van Stantler erin. De Poké-ball werd weggezonden. ‘Laten we verdergaan!’ zei Anna.

Na een tijdje begon het donker te worden. ‘Ik hoop maar dat we bij een Poké-center aankomen voordat het donker wordt!’ zei Anna. Vanuit de bosjes leek het alsof ze begluurd werden. Plusle voelde zich er niet lekker bij. Ze keek de hele tijd achterom. ‘Plusle, is er iets?’ vroeg Anna. Plusle wees naar de bosjes, waar geritsel vandaan kwam. Er sprongen vijf Stantler uit. Anna schreeuwde en deed het bijna in haar rok (onderbroek). De Stantler deden alle vijf Hypnosis en Coby, Mewtwo, Anna en Plusle vielen alle vier in slaap.

Even later werden ze wakker. ‘Kreun…’ zei Coby. ‘Waar zijn we? Wat is er gebeurd?’ ‘Geen idee, maar ik weet zeker dat die Stantler er iets mee te maken hebben!’ zei Anna. Verbaasd keken ze om zich heen. ‘Waar zijn Mewtwo en Plusle gebleven?’ vroeg Anna. ‘We zijn ze vast kwijtgeraakt toen die Stantler ons in slaap brachten!’ zei Coby. ‘Wat nu?’ vroeg Anna, die lichtelijk in paniek raakte. ‘Misschien moeten we onze Latias de omgeving laten verkennen!’ zei Coby. Ze lieten beiden hun Latias de omgeving verkennen.

Ondertussen werden ook Mewtwo en Plusle wakker. ‘Waar zijn we?’ vroeg Mewtwo verbaasd. Plusle haalde haar schouders op. ‘Waar we ook zijn, Coby en Anna zijn duidelijk ergens anders.’ zei Mewtwo. ‘Die stomme Stantler… Als ik ze te pakken krijg, dan zijn ze nog lang niet jarig!’ Plotseling kwam er vanuit de bosjes geritsel. Plusle raakte in paniek en deed Thunderbolt. ‘Niet doen!’ riep Mewtwo nog. Te laat. Vanuit de bosjes kwamen dertig boze Beedrill. ‘O nee.’ zei Mewtwo. ‘Wegwezen!’ Snel renden hij en Plusle weg.

Intussen zaten ook Coby en Anna in de moeilijkheden. Ze hadden een wilde Ursaring boos gemaakt en die zat nu achter hun aan. ‘Waaaaaaaaaaah!’ riepen ze beiden tegelijk. ‘Ik haat dit bos!’ schreeuwde Anna. Toen botsten ze tegen Mewtwo en Plusle op. Ze waren ontzettend blij om elkaar weer te zien, maar Coby zei: ‘Ik denk dat we er nu beter vandoor kunnen gaan. ‘Je hebt gelijk.’ zei Mewtwo. Beiden wezen ze naar de Beedrill en de Ursaring. ‘Dit is niet goed!’ zei Coby. ‘Serieus, wat is er mis met dit bos?!?’ zei Anna. Snel renden ze de richting in waar geen Beedrill en geen Ursaring was. Uiteindelijk kwamen ze op een open plek aan. Van alle kanten kwamen Beedrill. Ook de Ursaring kwam steeds dichterbij. ‘Wat nu?’ vroeg Anna. Plotseling verscheen er vanuit de lucht een Starly. Hij viel de Beedrill aan met zijn Aerial Ace. Maar de vele Beedrill versloegen hem zo. ‘Nee!’ riep Coby. ‘Nu is het genoeg! Mewtwo, gebruik zo vaak als je kan Psystrike om die Beedrill uit te schakelen! En de Ursaring ook!’ ‘Begrepen!’ zei Mewtwo. ‘Plusle, help ook mee met je Thunder!’ zei Anna. Niet veel later waren al de Beedrill uitgeschakeld en ook de Ursaring was weggevlucht. ‘Laten we hier nu wegwezen!’ zei Anna. Zo snel als ze konden renden ze het bos uit. ‘Yes!’ zei Coby blij. ‘We hebben het gehaald!’ Coby had de gewonde Starly meegenomen en bracht hem naar het Poké-center. Nadat hij genezen was voegde hij zich bij Coby’s team. ‘We zullen samen een geweldige combinatie vormen!’ zei Coby. ‘Welke stad is dit eigenlijk?’ vroeg Anna. ‘Dit is Jubilife City.’ zei zuster Joy. ‘De grootste stad van Sinnoh!’ ‘Dat betekend dat we het hebben gehaald!’ zei Anna. ‘Laten we nog een tijdje in dit Poké-center blijven en daarna weer verdergaan!’ zei Coby. ‘Het avontuur is pas net begonnen!’