Hoofdstuk 8

"Hmm, zou het hier liggen?" zei de chef
Hij opende al de kastjes, totdat hij bij het kastje met Feather zat.
Hij opende het kastje en Feather vloog er als een sperwer uit.
Ze gilde als een hondsdolle eend die achter 5 miljoen stukjes brood zat..
Ze pikte de chef op de neus en greep Whisker.
Ze had de mosselen ook, en de chef zag dat.
"Misbaksel kom hier!" zei de chef.
Feather vloog weg uit het raam..
Ze land op een groot strand met veel mensen...
"Je kon wel dood zijn!" zeiden de twee tegen elkaar.
"Ja, jij ook hoor!" gingen ze door. "Hé! praat me niet na!"
"Aiaiaiaiai! daar hebben we ze weer!" riep een stem
Het was Max de meeuw.
"Hoe gaat het, mosselen gepikt?" vroeg hij
"Ja!" zei Feather trots "Met een beetje minder geluk als normaal maar.."
"Geheheheh, ik snap wat je bedoelt!" giechelde Max "Gooi is eentje!"
Whisker greep een mossel en gooide het naar Max.
"Slurp, Hmm heerlijk!" zei hij "Ik was even aan het chillen met mijn vriendinnen Suzy en Suzan!"
"S-Suzan, S-Suzy?" slikte Feather "Dat albatrossen groepje?"
"Ken je hen?" vroeg Max.
"Nou, uh.. nou." treuzelde Feather.
Toen kwamen er twee vogels die riepen "Oh, kijk eens aan Max heeft een nieuwe 'vriendin' hé?"
"Suzy, Suzan..grr" gromde Feather zacht "de albaflotsen.."
"Hehe, niks anders te verzinnen Vetvleugel!" riep Suzy "Jij weet ook echt helemaal niks.
"Ken je die mooie meiden Feather?" vroeg Whisker "Dan moet je wel heel erg trots zijn!"
"Hahahahaha, een muis!?" lachte de albatrossen "Heb je geen andere vrienden."
De albatrossen vlogen weg..
"Niks aantrekken van die mutsen.." zei Whisker "Kom, we gaan naar Amsterdam!"
Feather knikte en zei "Ja, dat is wel zo handig"
"Doei Max!" riepen de twee.
"Doei vrienden!" riep hij terug "Veel Plezier jullie!"