A new devil

Ik kijk naar haar. Ze zit alleen aan een tafel een broodje op te eten. Zonder ToodGuy, of RadGuy. Waar zouden ze zijn? RadGuy zit niet op deze school, dat weet ik. Maar die andere gast? Misschien is hij wel weg... Er gaat een meisje naast haar zitten, er komt meteen een glimlach op haar gezicht. Shit. Nu kan ik het haar denk ik niet meer vragen. Ik zucht, ik moet het toch ooit eens doen. En straks is Taylor misschien wel terug en dan kan het al helemaal niet meer, dat meisje was er in de bioscoop toch niet bij? Mijn gedachten gaan weer terug aan die avond. Nee, er was geen meisje bij. Ik loop naar de tafel toe. Zou heb middel gewerkt hebben? Het meisje kijkt me onderzoekend aan. En Serena herkent me al. Ze wil haar mond open doen om iets te vragen en ik weet al welke vraag.
'Hoe gaat het met je arm?' vraag ik snel aan haar, ze kijkt naar de diepe snee. Het middel heeft een van zijn bijwerkingen goed uitgevoerd, er zitten nog een paar licht rode strepen in en voor de rest is de wond donker rood. Ik glimlach, het middel doet het nu al goed. Bij dit slachtoffer wel.
'Soms doet hij heel erg zeer, echt. Ik weet ook niet wat ik ermee moet' is haar antwoord.
'Maar jij was toch diegene die dat middel erin stopte?' vraagt ze, ik doe net alsof ik het niet heb gehoord en richt mijn aandacht op het meisje naast haar. Ik bekijk haar van top tot teen. Zij zou ons nog eens kunnen verraden. Met een bose blik kijk ik haar aan, ze haalt haar wenkbrauw op. Ik mompel iets in mezelf. Serena kijkt me nog steeds vragend aan. Alsof ik op die vraag antwoord zou geven. Ik sta op en loop naar buiten, Roy zou daar staan.
'Jij' zeg ik als ik hem zie, 'Als je me nog een keer opbelt! Of een smsje stuurt!' zeg ik dreigend. Hij heeft sinds die avond me elke dag twee keer gebeld en echt superveel smsjes gestuurd, en ik heb geen idee hoe hij aan mijn nummer komt. Die had ik die avond toen ik met hem mee ging toch niet in een dronke bui verteld?
'Ik ga niet meer mee!' zeg ik en ik sla mijn armen over elkaar, dreigend dat hij me niet aan moet raken. Hij is alleen ik hoop dat zijn vriendjes hem in de steek hebben gelaten. Ik kijk hem woedend aan,
'Je laat me met rust, anders gaan er erge dingen met jij en je vriendjes van je gebeuren. Kijk maar naar dat meisje. Dit is het begin pas, als het middel werkt. Maar ik zal je een ding zeggen, bij jouw werkt het wel! Hah!' ik kijk naar zijn blik, even denk ik dat er een scheut van angst in zijn blik te zien, maar hij houdt zijn gezicht snel weer in de plooi.
'Ben je klaar?' vraagt hij. Ik lach, weet hij het ook eens hoe het voelt. Ik draai me om en loop weg. Terug de school in, een hand pakt mijn arm, ik draai me naar diegene toe.
'Wie ben jij?' vraagt Serena boos, zou ze het weten?
'Waarom ben je boos?'
'Omdat jij dit veroorzaakt heb' zegt ze, ik kijk naar haar arm, de rode strepen zijn nog steeds hetzelfde
'Ik? Roy deed dat hoor, en laat me los!' zeg ik.
'Nee, maar dat middel!'
'Dat was tegen de pijn' zeg ik met een neppe glimlach. Ze laat mijn arm los en kijkt me nog een keer aan.
'Serena, ik beloof het' zeg ik. En dan loop ik weg.
'Wat is je naam? Wie ben jij?' ik loop door. Dan staat hij ineens voor me. Roy. Ik loop om hem heen en hij heeft ons allebei vast. Ik ruk me los, en ik zie dat Serena dat ook probeert. Mijn poging is gelukt maar die van Serena.. Ik zucht en loop door naar mijn lokaal zonder nog om te kijken.

Ik loop naar mijn fiets, ik voel dat er iemand achter me staat. Ik draai me om.
'Jij' zegt het meisje dat in de kantine naast Serena zat. Ik steek mijn fietsleutel in mijn fiets en ga op mijn zadel zitten.
'Ken ik jouw?' zeg ik en dan rij ik weg. Het meisje komt naast me rijden, ik zeg niks.
'Wat heb je gedaan met Serena? Wil je ons met rust laten?'
'Ik vroeg uit goede zorg alleen maar of het nog zeer deed hoor. Moet ik daardoor jullie met rust laten? Ik wilde alleen maar beleefd zijn, maar eh. Volg je me naar huis ofzo?' zeg ik als ik mijn afslag voorbij rij. Ze hoeft niet te weten waar ik heen rij.
'Eh, nee sorry' zegt ze snel om niet op te vallen. Maar ik weet het al lang. Ik draai me om en rij de verkeerde afslag toch in. Ze rijdt nog altijd naast me. Ik draai me om en rij dan zo weer naar het kruispunt en neem de goede afslag. Het meisje is weg. Gelukkig maar.