Hoofdstuk 4

"Loser he? arrogante bitch!" riep Feather "Kom Whisker!"
"Hoh, nu even geen gevecht maken hé?" stelde Whisker voor.
Maar Feather opende haar klauwen en gooide de tortelduif tegen een boom.
"Strike.." riep ze er nog achterna. "Jij hoort wel een vriendje te hebben toch, je heet niet voor niks zo."
De tortelduif opende haar klauwen en riep "Mijn naam is Krystal hoor! geen tortelduif!"
Whisker sprong op Feather en beet in de poot van Krystal "Oprotten!" blaasde hij.
Krystal had een wond in haar poot.
Ze was woedend en riep "Je hebt gewonnen oosterse! maar de volgende indringers zullen boeten!"
Toen verdween ze achter een huisje."
"Goed gedaan amigo!" riep Feather!
"Gehehehe ja!" giechelde Whisker. "Laten we verder vliegen!"
Een eindje later waren ze uit Engeland, en ze vlogen over de zee.
"Dus, hoe lang gaat dit nog duren?" vroeg Whisker.
"Weet ik veel, ik wil ergens landen" beantwoordde Feather "Ik ben zo moeeee."
"Kijk daar! een boot!" riep Whisker "Daar kunnen we landen!"
Ze gingen op het puntje van de boot zitten en keken naar het water.
"Is dat een dolfijn?" vroeg Whisker.
"Nee, dat is een plastic zakje.." giechelde Feather.
Na een tijdje kwam er weer een bezoek van een onbekende vogel.
"Ey hallo!" riep hij. "Wat doet een duifke en een muisje op zee ah?"
"Wereldreis maken" zei Feather.
"Ik dacht dat jullie duifkes niet verder mochten dan eigen land?" zei hij terug
"We moeten ondertussen kijken voor een vriend." zei Whisker.
"Ik ben trouwens een meeuw als je het niet gemerkt had!" zei de meeuw.
"Waar gaat deze boot naartoe?" vroeg Whisker.
"Zeeland!" riep de meeuw "Het duur nog wel lang. volg me!"
De vrienden liepen achter de meeuw aan en kwamen in een soort van scheepskamer.
"Dat is de voorraadkamer! hier kan je eten en slapen!" riep de meeuw.
"Niet slecht!" zei Feather ''Bedankt!''
"Dit is heerlijk!" riep Whisker "Hmmm, bedankt!"
Feather ging slapen maar Whisker bleef wakker.
Hij at en at en at totdat...
"Hey, psssst!" riep een piepend stemmetje.