Hoofd stuk 5

Op dit moment, stond ik echt op het punt om hysterisch te worden. Maar ik heb er ook nooit aan gedacht, om die controller uit te zetten, en ik weet niet waarom. Ik zat zo diep in het spel, en de angst was zo echt. Ik heb geprobeerd het standbeeld te bewegen, maar het zou elke keer weer achter me verschijnen. Link begon nu ook rare bewegingen te maken die ik hem nog nooit heb zien doen. Hij maakte de hele tijd spastische bewegingen en daarna kwam die verdomde Happy Mask Salesman weer in beeld, waarna ik als het beeld verscheen, weer oog in oog kwam te staan met het standbeeld. Uiteindelijk ben ik maar naar de Swordmaster’s Dojo gelopen en rende ik naar de achterkant van het gebouw, ik weet niet waarom, maar uit paniek wou ik perse weten dat ik niet alleen was in deze wereld. Tot mijn ontzetting vond ik niemand. Toen ik me omdraaide om weer weg te lopen verscheen het beeld achter me. Ik probeerde het aan te vallen met mijn zwaard, maar niks hielp. Verward, en in een hoek, staarde ik naar het standbeeld terwijl ik wachtte tot het me zou vermoorden. Plotseling, flitste het scherm weer naar het lachende gezicht van de Happy Mask Salesman en daarna naar Link die me recht aankeek, samen met het standbeeld naast hem die het zelfde deed. Me letterlijk aanstarend. Wat er ook maar over was van de 4e muur, was compleet verwoest toen ik angstig de Dojo uit rende. Plotseling stopte het spel en werd ik naar een ondergrondsetunnel geplaatst en speelde de omgekeerde versie van the Song of Healing zich weer af. En het beeld was er weer. Maar dit keer verscheen het steeds agressiever achter me. Ik hoefde maar een paar stappen te zetten voordat het weer achter me verscheen. Snel haasten ik me uit de tunnel en verscheen weer in South Clock Town. Doelloos liep ik daar rond – in pure paniek – toen er plotseling een schreeuw klonk en het scherm wit werd en de woorden “Dawn of a New Day” en “||||||||” weer in beeld verschenen.

Het scherm vervaagde en toen het weer normaal werd, stond ik op de top van de Clock Tower met the Skull Kid die boven me zweefde, alweer. Ik keek op en de maan was terug, dreigend en slechts enkele meters boven mijn hoofd. The Skull Kid keek me angstaanjagend aan met dat verdomde masker. Er speelde een nieuw lied, het Stone Tower Temple liedje speelde zich nu af op de achtergrond. In een soort van wanhopige poging, vuurde ik wat pijlen af op the Skull Kid, die daar verassend genoeg wel op reageerde. Hij sloeg naar achter zoals normaal, maar na een paar pijlen afgevuurd te hebben. Verscheen de tekst: “That won’t do you any good. Hee, hee,” en werd ik van de grond af gehaald. Ik zweefde in de lucht toen Link opeens schreeuwde en in vlammen uitbarstte, en hem in een keer vermoorde.