Hoofdstuk 3

‘Ik weet zeker dat Daan naar mij knipoogde en niet naar die meiden naast ons!’ Vertelt Hannah als we de lobby inlopen na het concert. ‘En Rein keek ook supervaak naar mij!’ zegt Indy. ‘Meiden, ik kan gewoon nog niet geloven dat we ze zo gewoon gaan ontmoeten, en ook nog eens na hun beste concert tot nu toe. Beter kan gewoon niet’ Zegt Martha. ‘Ja precies dat. Maar hoe laat moeten we nou naar de meet & greet?’ vraag ik. ‘we moeten over een half uur voor de artiesten ingang staan’ vertelt Hannah. ‘ooh dan heb ik nog genoeg tijd om mijn uitgelopen mascara bij te werken’ zegt Indy. ‘ wij gaan mee!’ zeggen we met z’n drieën in koor.

Een halfuur later staan we klaar voor de artiesten ingang te wachten. ‘ze zijn al 5 minuten te laat!’ zegt Martha. ‘Waarschijnlijk zijn zij ook nog even gel in hun haar aan het doen, speciaal voor ons.’ Zeg ik. Precies als ik dat zeg gaat de deur open en sta ik oog in oog met Nils. Nils zegt enthousiast: ‘ja, speciaal voor jullie! Hopelijk vinden jullie het niet vervelend dat we 5 minuten te laat zijn?’. Ik wil graag antwoorden maar de woorden komen niet uit mijn mond. Nog nooit heb ik beseft hoe mooi zijn ogen eigenlijk zijn. En zijn lach is ook te mooi voor woorden. Dan tikt Hannah me op mijn rug: ‘Hey Emsoe, you’re okay?’ vraagt ze. ‘Oh ja altijd toch’ zeg ik aarzelend. Nils begint te lachen en vraagt of we mee naar binnen komen. En natuurlijk wil ik dat wel.

Als we naar binnen lopen zien we Daan, Rein en Owen al zitten. Nu doen Martha, Indy en Hannah precies hetzelfde als ik net deed met Nils. Ik tik ze alle drie op hun gezicht en zeg: ‘kom we gaan hugs geven’. Eerst geef ik Nils natuurlijk een knuffel, een daarna Rein, Owen en Daan. Als we uiteindelijk zitten op een bank beginnen we een gesprek en vragen we dingen die alle andere mainiacs ook zouden vragen. Het is supergezellig en de jongens zijn in echt veel leuker dan dat je verwacht. Elke keer als ik Nils aankijk kijkt hij me ook aan en dan moet ik blozen. En zie ook dat Indy bloost als Rein een beetje haar kant op schuift. Na een tijdje gezellig gepraat te hebben vraagt Owen aan ons of we nog een liedje willen horen. Wat super toevallig was, want dit hadden we in de auto besproken. We kijken elkaar eventjes aan en dan zegt Hannah: ‘ons favoriete liedje is Forever and a day, dus die zouden we wel willen horen.’ Als ze dat zegt glimlacht Daan naar haar en zegt: ‘dat vind ik ook het leukste liedje!’ en Hannah glimlacht terug. Daarna pakken ze vier stoelen en zetten ze op een rij. ‘nu is het dus de bedoeling dat jullie hier gaan zitten’ zegt Rein en hij knipoogt naar Indy. Indy ziet het en loop naar de stoel voor Rein en gaat zitten. ‘Nils is even zijn gitaar halen’ verteld Daan. Ik loop naar de stoel waar Nils stond en ik ga daar zitten. Martha en Hannah gaan ook zitten op stoelen en dan begint het liedje.

Ze beginnen met zingen en ik heb de leukste 3 minuten van mijn leven, en Hannah, Martha en Indy ook. De jongens kijken ons diep in de ogen aan en pakken precies tegelijk onze handen en legden ze op hun borst. Nils doet dat ook bij mij en hij kijkt me diep in mijn ogen aan, en ik in de zijne. Ik kijk eventjes opzij naar de meiden en ik zie dat Martha zelfs een traantje over wang laat rollen. Oprecht, want ze zingen het liedje zo ontzettend mooi.. en ze laten ons echt voelen dat het voor ons bedoeld is. Als het liedje is afgelopen knipoogt Nils naar me en ik lach terug. Ik kijk weer naar m’n vriendinnen en ik zie dat ze alle 3 zijn boy knuffelen, dus ik besluit om ook mijn armen over Nils heen te leggen. Terwijl ik Nils knuffel vergeet ik even al mijn zorgen van eerst en besef me hoe veilig ik me voel bij hem. Ik besluit om me niet in te houden en begin te huilen, van blijdschap natuurlijk. Nils hoort het en stop met knuffelen. Hij legt zijn handen op mijn wangen en fluistert in mijn oor: ‘Het is okay’. Die woorden maken we zo gelukkig. Zo gelukkig dat ik voor een paar seconden van de wereld ben. ‘Emma gaat ie?’ Indy ziet het en komt naar me toe, en daarna ook Martha en Hannah. En daarna volgt een grote groepshug met Hannah, Martha en Indy. ‘ik hou van jullie guys’ zeg ik. De jongens zitten toe te kijken en uiteindelijk vraagt Owen: ‘mogen wij er ook bij?’ ‘Natuurlijk mag dat’ zegt Martha. De jongens komen erbij staan en we hebben een enorme groepshug en zegt Hannah: ‘dit is de beste knuffel ooit’. En daar zijn we het natuurlijk allemaal mee eens.

Na de knuffel besluiten we om foto’s te gaan maken, want er is ook een fotograaf bij. Als eerst zijn Indy en Rein, en die gingen helemaal los met foto’s. Ze maakte foto’s dat Indy op Reins rug zat, of dat Indy bij Rein op schoot zat. ‘ik sta daar echt heel raar op haha’ zegt Indy terwijl ze naar de foto’s aan het kijken zijn. ‘Nee hoor, juist heel knap en schattig’ antwoord Rein. Ik zie Indy heel erg blozen en ik, Martha en Hannah kijken elkaar 1 seconde aan en we weten precies wat we allemaal denken. Martha en Owen maken ook foto’s, die er ook superleuk uit zien. En ook Hannah en Daan. En dan zijn ik en Nils, en uiteindelijk een groepsfoto.

Een halfuur later komt de manager van MainStreet de kamer binnen en zegt dat het tijd is om te gaan, wat echt als een schok aankomt bij Martha, Hannah, Indy en bij mij. ‘Dan zal ik mijn moeder maar eens bellen’ zegt Martha. ‘Goed idee’ zegt Indy. Terwijl Martha met haar moeder belt zitten wij nog met z’n zevenen op de bank te wachten. ‘Ik wil niet dat je gaat’ hoor ik Daan fluisteren in het oor van Hannah. ‘Ja dat hoorden we allemaal Daan’ zegt Rein tegen Daan, en we moeten allemaal lachen. Martha komt weer bij ons zitten en ik vraag: ‘en?’ ‘Mijn moeder kan nog niet komen, ze is nog in een bespreking. We moeten sowieso nog anderhalf uur wachten.’ ‘nou dat is lekker’ zegt Hannah. ‘Kunnen we niet nog eventjes met z’n allen blijven wachten?’ vraagt Owen aan zijn manager, maar helaas kan het niet. ‘ik heb een heel goed idee, we kunnen met zijn allen naar mijn huis gaan, ik ben toch een weekend alleen thuis! en dan kunnen jullie allemaal blijven slapen, ik heb een supergrote logeerkamer, groot genoeg voor ons achten.’ ‘Jaa superleuk!’ zegt Indy. ‘Wat vind jij er van?’ vraagt Nils aan mij. ‘Ik vind het superleuk, alleen het mag waarschijnlijk niet van mijn ouders.’ ‘Bel ze anders, en zeg dat je bij een vriendin blijft slapen.’ ‘ja is goed’
Als ik terugkom in de kamer zit iedereen vol spanning te wachten op een antwoord, en gelukkig kom ik met goed nieuws. ‘Ik mag!!’ Iedereen is super enthousiast. ‘maar Nils, hoe komen we bij jouw huis? Ik neem aan dat jullie geen auto hebben, en wij hebben geen OV- chipkaart bij ons.’ vraagt Hannah. ‘daar had ik eigenlijk niet over nagedacht’ bekent Nils. Dan komt Rein met een idee: ‘We kunnen gaan zwart rijden’ ‘kan, maar stel dat we gepakt worden’ zegt indy, ‘het komt goed, ik ben toch bij je?’