Hoofdstuk 1. Introductie
• De hoofdstukken zijn niet altijd op chronologische volgorde. Is dit het geval, vind je een datum boven het verhaal.
Voor sommige mensen is de wereld nog steeds een wonder.
Ik vraag me af hoe dat voelt.
Zolang als ik me kan herinneren, ben ik een bitter persoon geweest. Ben ik een cynicus, een sarcast. Vaak vraag ik me af hoe Joni dat doet, soms loopt ze rond met zo'n gekwelde blik, maar toch, ze is zo optimistisch, zo vrolijk, zo goed als altijd.
Het grenst aan naïviteit.
Tanzi zegt dat alleen hopeloze pessimisten nieuwgierigheid aanzien als naïviteit, zij noemt me dan ook een nihilist. Ergens is het een beetje hypocrisie, aangezien Tanzi nauwelijks een goed woord overheeft voor de wereld. Wij lijken op elkaar, iets wat ze nooit zal toegeven.
Ik weet zeker dat zij het ook weet.
Misschien heeft ze daarom zo'n hekel aan zichzelf.
Stiekem durf ik geen medelijden met haar te hebben, ik denk dat iedereen ergens wel een beetje bang is voor Tanzi.
In het geheim zijn we ook een beetje bang voor Tim, hij is stil en toeschouwend, beangstigend. We hebben met zijn drieën gewed wanneer hij voor het eerst zal ontploffen - ik gok dat het binnen drie weken gebeurd, Tanzi op de eerste de beste situatie waarin een klein meisje aangevallen wordt, Joni zegt dat hij alleen woede uit als er een hond verwaarloost wordt. Vaak zijn we op zoek naar de situatie's waarin honden voorkomen, om te zien of het echt waar is. Soms lijkt het net alsof Joni Tim begrijpt en daarom denken we alledrie dat zij gaat winnen.
Maar we hebben om honderdtwintig dollar per persoon gewed, dus ik heb het geld echt nodig.
Er zijn nog geen reacties.