Ideetjee

Justin's pov:
Ik vond het zó spijtig dat we afscheid moesten nemen. Tot ik bedacht dat we nù nog geen afscheid moésten nemen. Ik had een fantastisch idee.

Chloë's pov:
Toen Justin en ik afscheid gingen nemen, keek hij de hele tijd droevig. Even vroeg ik me af of hij misschien nog geen afscheid wilde nemen, maar het was vast omdat hij geen zin had in het concert vanavond of zo.
Maar toen hij naar me kwam, keek hij opeens weer opgewonden.
Hij gaf me een afscheidsknuffel en zei; 'Wat zou je ervan denken om naar mijn concert vanavond te komen?'
Ik dacht even na wat hij bedoelde. Dat zou super zijn. Natuurlijk, maar ik had toch geen tickets.
'Dat zou... leuk zijn. Maar ik... uuhm... mocht van mam geen tickets kopen voor een concert in Nederland.'
'Ik vroeg toch niet of je tickets wou kopen? Die zijn uitverkocht. Maar je krijgt er een van me. Om je te bedanken voor deze leuke fotoshoot,'glimlachte hij.
Eerst dacht ik dat hij een grapje maakte, maar zijn ogen stonden serieus.
Ik voelde me belachelijk. Moest ik nu gaan zeggen dat ik van mam nog niet eens alleen tot in Amsterdam mocht met de trein?
Hij keek me nog steeds afwachtend aan. Ja dus.
'Nou ja, ik... màg, zeg maar, niet alleen met de trein naar Amsterdam,'bekende ik, terwijl ik me volslagen belachlijk voelde. En ja hoor, hij begon te lachen.
Voor iemand die al bijna de hele wereld heeft afgereisd, is dat natuurlijk wel grappig.
Ik stond er maar wat beteuterd bij, terwijl Justin zijn lach onder controle probeerde te krijgen.

Justin's pov:
Ik was zó opgelucht dat ik gewoon in lachen uitbarstte. Ik dacht dat ze niet mee wílde, maar haar probleem was dat ze niet alleen mócht reizen. Dat was natuurlijk gemakkelijk opgelost.
'Ik zei toch niet dat je alleen moest reizen?' vroeg ik, nog een beetje nalachend.
Ze keek me verbaasd aan en ik glimlachte. 'Ik moet toch dezelfde richting uit,'zei ik, terwijl ik mijn schouders ophaalde.
'Bedoel je dat ik met jou mee mag rijden?' Ze keek zó ongelovig dat ik opnieuw moest lachen.
'En met mijn moeder, natuurlijk,'voegde ik er snel aan toe.
'Wauw. Nou ja, ik bedoel... cool. Leuk. Ik denk wel dat ik het nog even moet vragen.'
'Ja, tuurlijk,'zei ik snel.
Ze wilde haar gsm uit haar zak nemen, maar ik had een ander idee om het haar te laten weten. Ik hield haar tegen, en toen ik haar aanraakte werd ik rood. Zij ook.
'Misschien moeten we haar gewoon even opzoeken?' vroeg ik.
'Opzoeken?'herhaalde ze.