Hoofdstuk 8 - Chapter 2

Ik open mijn ogen en wil rechtop gaan zitten. 'Nee niet doen!' roept een meisje met kort zwart/rood haar dat alle kanten opstaat. 'Hoezo niet?' kreun ik. 'Je bent aan het genezen.' legt ze uit. 'Wie ben jij?' vraag ik. 'Alice, ik ben de zus van Edward.' zei ze. Je sloot je ogen weer. 'Is alles goed met Katie?' vroeg ik. 'Ja, ze is nu bij Edward. Of nouja, Edward is bij haar. Ik weet niet of ze wakker is, wat heel raar is.' ik kijk haar vreemd aan. 'Hoezo?' vraag ik. 'Nou, ik kan dingen in de toekomst zien. Soort van visioenen.'
'Gaaf!' roep ik wanneer ik meteen een steek in mijn buik voel. 'Auw!' kreun ik. 'Gaat het wel, moet ik Carlisle ophalen, zeg het maar.' zegt Alice bezorgd. 'Niet nodig joh!' zeg ik grijnzend. 'Kan ik echt niks voor je doen?' vraagt Alice met een pruillipje. 'Misschien wel.'
'Wat dan!' roept ze opgewonden. 'Nou zou je willen kijken hoe het met Katie gaat?' vraag ik met een frons. Ik maak me erg zorgen over Katie, ze trekt gewoon problemen aan. Waar is dus onder lijdt, zoals je kan zien. 'Tuurlijk!' roept Alice en ze loopt weg. Ik probeer nog eens op te staan en voel je een steek in je buik. Als ik er naar kijk zie ik dat er alleen nog maar een litteken en één open wond zitten. 'Damn, ik genees snel.' ik sta op en loop een paar passen maar ik krijg het gevoel alsof ik omval en ik grijp iets vast, alleen is het geen iets maar iemand. 'Eh, sorry.' zeg ik met een rood hoofd. 'Maakt niks uit, ik heet Emmett.' stelt de jongen zich voor. 'Amy.' zeg ik en ik probeer weer recht te gaan staan wat dus totaal mislukt. 'Wat doe je?' vraagt Emmett verbaasd. 'Ik probeer te staan.' grijns ík, totaal vergetend dat Emmett niet weet dat je gewond bent. 'Moeilijk hé.' grijnst hij. 'Als je halve buik open is wel ja.' grinnik ik. 'Ow oeps.' zegt hij met een rood hoofd. 'Haha, maakt niet uit.' ik ga weer op het bed zitten. 'Wat doe je hier?' vraagt Emmett. Hij gaat naast me zitten. 'Ik ben gebeten door een vampier.' zeg ik met een pruillipje. 'Ah dus jij was die ander.' zegt Emmett. Ik kijk hem vreemd aan. 'Ik heb die blondharige, hoe heet ze nou?'
'Katie?' vraag ik ongelovig. 'Ja die ja, die heb ik gered toen die lelijke paarsharige wijf haar probeerde te vermoorden.' legde Emmett uit. 'Nou bedankt dan.' zei ik verbijsterd. 'Ik ga weer jagen.' zegt Emmett na een tijdje. Hij staat op en loopt de deur uit. Toen was ik dus weer alleen. Er word op de deur geklopt en Edward komt samen met Katie binnen. 'Katie!' roep ik opgelucht. 'Amy!' gilt Katie hysterisch. 'O het spijt me zo, ik heb jullie allemaal in gevaar gebracht het was zo dom van me!' jammert ze. 'Het maakt niet uit, nou ja eigenlijk wel maarja.' mompel ik. 'Erg troostend hoor.' grijnst Katie. 'Tja,' mompel ik. 'Hoe gaat het eigenlijk?'
'Goed!' roept Katie met een wenkbrauwwiebel. 'Ga zitten en vertel, oja, en volgens mij kan Edward beter even buiten wachten.'
'Ik hoor het zo toch wel.' grijnst Edward maar hij gaat toch naar buiten. 'Vertel!' roep ik hysterisch.