#17 Say something

POV Gibbs
Ik sta nog steeds op het parkeerterrein. De zon gaat al onder. Ik bel het ziekenhuis, om te vragen of Tony al wakker is. Op zo'n moment zou hij me altijd aan het lachen krijgen, met zijn grapjes. De telefoon gaat over, meerdere malen, totdat ik een radiobandje krijg. Ik klik mijn auto op slot, en laat mijn stoel iets naar achter gaan.

POV Tony
Mijn leven, dat zou zeker op zijn kop staan, als Ziva echt mijn meisje was. Ik zou het ook graag willen, maar Gibbs' regels. 'Eigenlijk, waar is Gibbs?' mompel ik tegen mezelf. Ik bel hem wel even. Ik sta op om mijn mobiel te pakken. Hij gaat enkele seconden over, voor Gibbs opneemt. 'Ja?' vraagt hij slaperig. 'O sorry baas, je lag zeker te slapen,' zeg ik met aarzelende toon. 'Maakt niks uit DiNozzo, voel je je al beter?' Wat zal ik zeggen? Ik ben bij bewustzijn, ik voel me beter dan Ziva.. Ik antwoord na een minuutje stilte:'Ja, iets beter ja. Ik wilde je stem graag horen, het is zo saai hier..' Ik hoor Gibbs aan de andere kant ja mompelen. 'Ik kom anders wel DiNozzo. Gewoon zeggen dat ik je vader ben, dan mag ik altijd komen, ook buiten bezoekuren.' 'Oké super baas,' zeg ik met een klein traantje in mijn ooghoek.

POV McGee
Mijn telefoon gaat af. Ik heb een app'je.
Gibbs: Pas vanavond op mijn huis McGee. Sleutels onder Hyacinten.
'Ah fijn,' ik zucht. Ik stuur een 'Okee' terug, en ga naar Gibbs huis.

POV Gibbs
Fijn, McGee past op mijn huis. Ik rijd naar het ziekenhuis, waar Tony en Ziva liggen. Kamer 3B toch? Ik loop naar binnen. Tony zit steunend op zijn hand aan de tafel. 'Hey baas,' zegt hij vermoeid. Ik ga naast hem zitten. 'Kaarten?' vraag ik hem. 'Is goed,' zegt Tony met een glimlach. Ik win al na enkele minuten van hem, een echte kaartprobie. Mijn horloge geeft al twaalf uur aan. 'Het is dat we geen borrel hebben,' zeg ik om de stilte te breken. Tony begint gelijk te grinniken. Zo ken ik hem. Mijn Tony, de topper. Ik sta op, en ga bij Ziva staan. Ik geef haar een kus op haar hoofd. Met moeite houd ik een traan tegen. 'Say something, Ziva,' Er rolt een traan over mijn wang, Tony staat naast me. Ik veeg de traan weg, om me sterk te houden voor Tony. 'Gaat het baas?' vraagt hij zacht. Ik knik, maar hij ziet aan mijn gezicht dat ik het er moeilijk mee heb. We zetten maar een logeerbed op, aangezien wij beide dood op zijn.

POV McGee
Ik ga zitten op Gibbs' leren bank. Neuriënd loop ik naar de tv en zet ik deze aan. Het een uur nieuws dan maar. De nieuwslezer vertelt een verhaal, maar ik volg het niet. Ik ben gefocust op iemand buiten, maar wanneer ik opsta om te gaan kijken verdwijnt hij schichtig achter een struik. Vaag.. Met twijfelachtige gevoelens ga ik zitten. Mijn telefoon knippert. Gibbs heeft mij een appje gestuurd dat ik naar huis kan gaan. Prima. Ik zet de televisie uit. Maar wanneer ik naar buiten wil lopen, vliegt er een brandbom naar binnen! Ik probeer het vuur te doven, maar het slaat al snel om zich heen. Ik sla mijn handen voor mijn ogen, aangezien ik niets kan zien door alle rook. Ik begin lastiger te ademen, en verlies mijn bewustzijn.