Cherry toch.

De volgende morgend werd ik wakker in embry's bed. Ik lag onder de dekens, hij erboven. Ik keek op de klok. Nog maar 7u. Ik gaf Embry een kus op zijn wang, plukte een t-shirt uit zijn kast en sloop de kamer uit. Ik was bijna thuis toen Jacob ineens voor me stond. 'Je bent veranderd.''Nee, ben nogaltijd zelfde charlotte hoor.''dat bedoel ik niet. Op Forks High School.' Ik keek hem schuldig aan. 'Sorry,...' Hij onderbrak me. 'Bella belde me net om te melden dat eens van ons was veranderd en dat ook nog eens in het openbaar!''Jake, zo was het niet. Bella kwam naar mij ne dan kwam er een kleine vampier met ontploft haar naar haar toe en ik dacht dat ze ging buiten dus ik veranderde. ik kon er niet tegen. Ik wou Nella beschermen. en toen opeens stonden er 7 vampiers voor me in aanvalshouding.' 'Je wou Bella beschermen?''Ik rook niet dat ze een vampier was.' Jake schudde zijn hoofd. 'Wat gaan we er nu aan doen, we kunnen toch niet al die mensen hun geheugen laten wissen?!''Ik kon er tpch ook niet aan doen!' Boos draaide ik me weer om en liep terug naar embry's huis. 'Ik haat jacob.' vloekte ik toen ik in embry's kamer was. Embry werd geschrokken wakker en zag me boos naast hem zitten met mijn knieen opgetrokken en mijn hoofd tussen mijn benen gelegd. Hij legde een arm om me heen. 'Wat heeft Jake gedaan?' Het klonk alsof hij een klein kind voor de zoveelste keer moest troosten om niets. 'Hij is boos omdat ik vernaderde om iemand te beschermen die op een of andere manier een vampier is, waardoor ik het voo niets deed en er nu 20 mensen uit forks weten dat ik een weerwolf ben en voor altijd trauma's hebben aan die dag.' zei ik allemaal in een ademhaal. Embry moets even lachen om mijn uitbarsting. 'Cherry toch.'