Why do you wanna help me out of my problems ( Tom lovestory ) 143

Iedereen zat bij jou in de zetels te kijken naar het programma. Normaal keek je altijd samen met de jongens en Tom maar helaas kon dat nu niet. Tom kon het programma niet zien omdat hij moest optreden maar hij had het wel opgenomen zodat hij het straks kon zien. Je zat tussen Annelies en Andrew. Annelies en jij waren elkaar aan het porren tijdens de reclame door, gewoon omdat het kon. Misschien ook stiekem tegen verveling. Toen Jason zijn stuk kwam zette Sam de tv luider waardoor Andrew met zijn ogen rolde. Sam had het gezien en stak haar tong uit. Jason had echt een knap werk gemaakt. Een grot. Natuurlijk was hij door, het was dan ook perfect. Na Jason lieten ze nog 2 anderen zien en daarna kwam jij op het scherm. Daarna kwamen er beelden van jou aan het werk en dan van toen je terug bij de jury stond. Jullie hoorden de jury hun commentaren en daarna kwam het volledige werk van jou op het scherm. Andrew: “Cool.” Je haalde je schouders op maar dat hadden ze niet gezien. Sam: “Ik wist niet dat je 3D kon?” Jij: “Had ik ook nog nooit gedaan.” Daarna vertelde de jury dat je door was en kwam de volgende alweer in beeld. Sam: “Ik zei het je, natuurtalent.” Jij: “Er waren er veel betere bij.” Sam: “Bedoel je Jason? Hij vertelde me dat hij vaker 3D werken had gemaakt. Hij had ervaring, je hebt het echt goed gedaan.” Toch was je het er ergens niet met haar eens. Je opende je twitter en postte een foto van je 3D werk met als onderschrift: First time I did 3D #graffiti. Al vrij snel kreeg je al een hoop favorieten en reacties binnen. Je las er een aantal en reageerde op sommige. Daarna sloot je jou twitter af en keek je de rest aan. Jij: “Ik ga naar bed.” De rest besloot om hetzelfde te gaan doen en gingen allemaal mee naar boven. Er was toch genoeg slaapplaats. Je ging je kamer binnen en toen je jou deur wou sluiten zag je Jeffrey naar je toekomen. Je liet hem binnen en keek hem nieuwsgierig aan. Wat zou hij nu nog willen zeggen dat niet kan wachten tot morgen? Jeffrey trok je in een knuffel. Jeffrey: “Ik weet wel dat je jou werk minder vind, maar geloof me het was goed.” Jij: “Ik weet dat ik beter kan.” Jeffrey: “Wel dat kan je ze morgen laten zien dan, wij geloven allemaal in je.” Jij: “Misschien.” Jeffrey: “Maar?” Jij: “Wat als het weer iets is waar ik niet zo goed in ben.” Jeffrey: “Dan maak je er iets origineel van zoals altijd, dan komt het wel goed.” Je knikte maar. Jeffrey gaf je nog een knuffel. Jeffrey: “Probeer nou maar te slapen, of je staat straks met wallen op het scherm.” Je glimlachte even en daarna verliet Jeffrey de kamer. Je had echt de beste vrienden. Je kleedde je om en ging daarna in bed liggen. Je checkte nog even je gsm maar had geen nieuwe berichten maar Tom had het dan ook druk, hij kon moeilijk op het podium sms’en of bellen.