Hoofdstuk 6 - chapter 1.

Ik ondersteunde mijn kin en keek nors voor me uit. Mijn blonde haar viel slordig langs mijn gezicht. Opeens had ik een idee. Ik sprong op en huppelde naar boven, op zoek naar een badkamer om me op te frissen. Dat vonden ze vast niet erg. Opeens bedacht ik me dat tante Lila Harry allang had gebeld. Waarschijnlijk schakelen ze FBI ook in. Ik kreunde, draaide de kraan open en stapte onder de douche. Het water was heerlijk warm en hielp me helder na te denken. Ik had het gevoel dat mijn hersens zouden ontploffen. Als ik alles goed op een rijtje had, was ik bijna aangevallen door een vampier, was Amy nu écht een vampier en waren ze nu allemaal gezellig aan het jagen. En ik mocht er natúúrlijk niet bijzijn. Dit leek op die dingen die op de lagere school gebeurden: iedereen mag meedoen behalve ik omdat ik anders ben. Zo typisch. Ik waste mijn haren, stapte onder de douche vandaan en droogde me af. In de kast vond ik een badjas die ik aantrok. Ik liep fluitend weer naar beneden. 'Zo erg is dit niet, het is beter dan bij tante Lila thuis,' mompelde ik tegen mezelf. Wacht eens! Ik snelde naar het raam en keek naar buiten. Deze omgeving kende ik, dus misschien kon ik wegvluchten en thuiskomen. Maar met welk excuus? Zeggen dat ik bij een vriendin gelogeerd had voordat ze ging verhuizen naar Siberië? Dat was eigenlijk best een goede. Ik trok mijn kleding weer aan, die opeens schoon aanvoelden en zocht mijn tas. Ik haalde mijn telefoon eruit en zuchtte. Teveel gemiste oproepen. Ik propte hem in mijn zak, sleepte de tas over mijn schouder en rende de deur uit. Ik schatte mijn kansen in en merkte dat ze klein waren, dus besloot ik om zo hard te rennen als ik maar kon. Het enige probleem was dat de schoenen me eigenlijk te groot waren, dus de kans was groot dat ze halverwege van mijn voeten zouden vallen. Ik hapte naar adem en sprintte weg.