Chapter 25

Ik sta bij de stallen van Solitude, samen met Vaerel. 'Dit is echt belachelijk,' zegt hij. Ik knik. 'Ja, dat kun je wel zeggen.' 'Ah, Arwen. Daar ben je.' Ik draai me om. Delphine komt aanlopen, met een bosmer. Wie is dit nou weer? 'Arwen, dit is Malborn. Hij zal je zoveel mogelijk proberen te helpen.' 'Je kunt aan mij spullen geven, waarvan je denkt dat je ze nodig gaat hebben.' Ik knik. 'Wat kan ik verwachten op het feest?' Ik hoor Vaerel grinniken. 'Verwacht alles. Verwacht complete orgies.' Verbaasd kijk ik hem aan. 'Pardon?' Hij grinnikt. 'De Altmer zijn niet zo preuts en chique, als het op feestjes aankomt. We zijn nogal...vrij?' Nou, lekker dan. 'Je hebt hem bij je, dus je zou je moeten redden. Ik heb kleren bij je, want ik neem aan dat je niet zo wilde gaan?' Ik zucht. 'Dat lijkt me niet, nee.' Ze geeft me een pakketje. 'Hier zijn je kleren.'
We komen aan op het feest. Ik draag een of andere sjieke jurk, die vaak wordt gedragen door vrouwelijke Altmer. Ook Vaerel heeft nette kleding aangetrokken. Ik laat mijn hand over de stof glijden. Het is zo glad, heel anders dan wat ik de laatste tijd heb gedragen. 'Je ziet er goed uit,' zegt Vaerel. Ik glimlach naar hem. 'Dank je. Het voelt net alsof ik van adel ben.' 'Ze zullen het waarderen dat een mensenras hun kledij draagt. Weer een teken voor hun dat ze beter zijn dan de andere rassen. Nou ja, voor nu maakt het niet uit.' We lopen door de poort. Meteen komt er een wachter op ons af. 'Goedenavond, en welkom op het feest. Mag ik uw uitnodigingen zien?' Vaerel knikt, en geeft hem de uitnodigingen. De wachter bekijkt ze. 'Ja, dat is prima. Loopt u maar door.' We lopen naar binnen. Ik hoor mensen praten, er is muziek. En eten! Wat ruikt het hier lekker. Ik voel een hand op mijn rug. Ik kijk Vaerel aan. 'Het is het beste, dat mensen denken dat we een koppel zijn,' zegt hij. 'Elenwen is niet misselijk. Oh, daar is ze al. Speel maar gewoon mee.' Er komt een Altmer op ons aflopen. Ze heeft ongeveer dezelfde jurk aan als ik, een lichtgele huid, en blond haar. 'Goedenavond. Welkom op ons kleine feestje. Vaerel, lang niet gezien. Wat fijn om weer van je te horen.' Vaerel kent haar. Hij glimlacht beleefd. 'Dank u, mevrouw.' 'En wie is je metgezel?' vraagt Elenwen. 'Dit is Ariel, mijn toekomstige vrouw.' Wat een onzin, zeg. Nou ja, meespelen. Ik giechel. 'Vaerel, houd op. Je laat me blozen.' Ik kijk weer naar Elenwen. 'Ariel? Ben je een Breton?' Ik knik. 'Ja, mevrouw.' 'En wat brengt je dan hier naar Skyrim?' 'In eerste instantie, mijn onderzoek naar de Dwemer. Maar nu vooral voor Vaerel.' Man, wat ben ik slijmerig. 'Waar hebben jullie elkaar dan leren kennen?' 'In Whiterun,' antwoordt Vaerel. 'Ik moest daar iets ophalen bij de apotheek. En ik botste tegen haar op. En zo begon het eigenlijk.' Ik vlei me tegen hem aan. 'Wat romantisch.' Ik hoor aan haar stem dat het haar niet interesseert. 'Nou, ik moet naar mijn andere gasten toe. Amuseer je, zou ik zeggen.' Ze loopt weer weg. Ik kijk Vaerel aan. 'Ik wist niet dat ze je kende?' Vaerel zucht. 'Ik heb een tijdje voor de Thalmor gewerkt. Ben ik niet trots op, maar op dat moment had ik geld nodig. Wil je dansen?' Ik knik. 'Ja, natuurlijk.' We lopen naar de dansvloer toe. Er zijn meerdere mensen aan het dansen. We beginnen te dansen. Af en toe tilt hij me op, en zwiert me door de lucht. Ik wist niet dat hij me zo gemakkelijk kon optillen. Hij trekt me tegen zich aan. 'Ik weet niet hoe Delphine zich dit had voorgesteld, maar no way dat je langs die wachters komt. Het lijkt me het beste, dat we later terugkomen.' 'Denk je?' vraag ik hem. 'Geloof me, die wachters zijn niet makkelijk. Ik neem aan dat het grootste deel hier blijft slapen. De meeste wachters zullen dus bij de slaapvertrekken zijn, om de gasten in de gaten te houden.' Malborn komt naar ons toegelopen. Hij heeft een dienblad vast. Hij loopt langs. 'Wacht tot het feest voorbij is. Jullie spullen liggen achter de bar, in een kist onder de handdoeken.' Daar heb je het al. 'Wat doen we nu?' vraag ik Vaerel. 'Het lijkt me het beste dat we gewoon genieten van het feest, voor zover dat kan. Zo te zien wordt er al redelijk wat alcohol genuttigd. Mensen beginnen losser te worden. Kijk naar Elenwen.' Ik kijk naar de Altmer. Ze zit te giechelen, en vindt het helemaal niet erg dat er een Redguard aan haar zit. 'Oh mijn god...' mompel ik. Vaerel grinnikt. 'Wen er maar alvast aan, het wordt nog erger. Blijf maar dicht bij mij, dan komt het goed.' We stoppen met dansen, en gaan langs de kant zitten. De mensen worden inderdaad losser. Vaerel pakt twee glazen wijn. 'Alsjeblieft. De enige borrel die we vanavond nuttigen.' Ik zie dat Elenwen naar ons kijkt. 'Ze kijkt naar ons.' Vaerel slaat nonchalant een arm om me heen. 'Dat dacht ik al. Zo dronken is ze dus nog niet. Kruip maar wat meer tegen me aan.' Ik vlei me tegen hem aan. Hij speelt wat met mijn haar. Dit is eigenlijk best comfortabel. Ik neem een slokje wijn. Ik zie mensen die al innig met elkaar bezig zijn. 'Arwen, ik ben bang dat we moeten kussen, want volgens mij is ze nog niet helemaal overtuigd.' Kussen? Oh jeetje. 'Eh, ja...Oké dan.' Ik ga wat rechter zitten, en friemel wat aan mijn haar. Vaerel drukt een kus op mijn wang. Die had ik niet zien aankomen. Ik draai me om, en hij drukt meteen zijn lippen op de mijne. Even verstijf ik, maar dan ontspan ik weer. Ik sla mijn armen om zijn nek, en zucht. Zijn handen glijden over mijn lichaam. Ik wil niet dat hij stopt. Bij Akatosh, laat hem alsjeblieft niet stoppen! Langzaam trekt hij zich terug. Ik open mijn ogen weer, en slik even. Wat was dat? Nou ja, dat was magisch. Maar bij Akatosh... Hij drukt nog een kusje op mijn voorhoofd. We kijken elkaar aan. Vaerel kijkt weer naar Elenwen. 'Ze kijkt niet meer. Volgens mij is ze overtuigd.' Langzaam knik ik. 'Ja, ik denk het ook.'