Hoofdstuk 3- chapter 2

We lopen samen naar Engels les, we lachen nog steeds naar van onze actie daarnet. 'Tot hoelaat moet je?' vraag ik aan Katie. 'To 4 uur, niet normaal man!' roept ze. 'Ik ook, en dat op onze eerste schooldag.' mopper ik. We komen aan bij het lokaal en ik open de deur. Mr. Pit staat al te wachten met zijn bordkrijtje in zijn hand. 'Hoi.' roep je vrolijk. 'Ga zitten.' zegt Pit streng. 'Ook hallo.' zegt Katie verontwaardigd. We lopen naar de twee overgebleven plaatsen en gaan zitten. 'Dit is saai.' mompelde ik na de helft van de les. Katie knikte instemmend. Na de les was de schooldag afgelopen. We gingen even het bos in. Na een tijdje lopen werd het donker en mistig. 'Amy?' vroeg Katie bang. Ik keek haar even bang aan. Ik had het gevoel alsof we achtervolgt werden. Ik keek om en zag in de verte 2 paar rode ogen. Ik begon te gillen toen ze op ons af kwamen rennen en voelde dat ik vanachter vastgegrepen werd door nog iemand. 'Katie rennen!' gilde ik en Katie twijfelde. 'Rennen!' nu begon ze wel te rennen met tranen in haar ogen. Één van de rare mensen bracht zijn hoofd naar mijn keel en beet me? Ik voelde een brandend gevoel door mijn keel. Ik begon keihard te gillen en voelde hoe de man, die mij beet, van me afgetrokken werd door een prachtige verschijning. Hij sloeg iedereen Knock out en liep naar mij toe maar alles vervaagde snel en ik zag niks meer.