Hoofdstuk 3 - chapter 1.

Het meisje keek mij vreemd aan. 'Ik denk het..' mompelde ze. Ze keek niet alsof ze me mocht. Ik herkende haar: ze had aan die tafel gezeten. Ze pakte mijn hand aan en ik trok haar omhoog.
'Katie,' zei ik beleefd. 'Sorry dat ik je glimlach niet beantwoordde, ik was niet in de stemming.'
'Amy,' zei ze glimlachend. 'Geeft niet hoor, ik vind het logisch dat je chagrijnig was.'
Ik grijnsde. 'Dat dénk je, maar er zit wel een heel verhaal achter.'
'Dan heb ik het mis,' zei ze grinnikend en ze liep de kleedkamer in. 'Wat doen we vandaag?'
'Volleybal,' antwoordde ik terwijl ik mijn kniebeschermers aantrok. Ik hoorde haar naar adem snakken. 'Slecht richtingsgevoel?'
Ze knikte. 'Dankzij mij ligt de leraar in het ziekenhuis.'
'Ik help je wel, als je wilt?' bood ik aan. Amy was aardiger dan ik dacht.
'Graag!' riep ze enthousiast. Ze huppelde naar de deur die naar de gymzaal leidde en wachtte. Ik kwam snel achter haar aan en ging braaf bij de andere mensen staan. Ze waren al met de les begonnen. De lerares legde iets uit. Ik luisterde maar half, mijn gedachten hingen ergens anders. Vanmiddag rijd ik die stomme Chevrolet van tante Lila in de prak, besloot ik. Dat ding is veel te opvallend. Amy stootte me aan. 'Let je wel op?' vroeg ze grijnzend.
'Niet echt,' gaf ik toe. 'Wat oefenen we vandaag?'
'Pass.' Ze huppelde naar de lerares, pakte een bal en ging aan het net staan. 'Ik gooi wel voor je op, kun je het meteen voordoen.'
'Niet smijten!' waarschuwde ik terwijl ik klaar ging staan.
Ze glimlachte onschuldig en gooide de bal netjes aan.
De les ging snel voorbij en ik haalde een borstel door mijn haren. 'Ik heb nu Engels,' herinnerde ik me.
Amy keek op van haar veters. 'Ik ook!' riep ze. 'Maar je moet me niet meer prikken!' Ze trok een gezicht.
'Beloofd,' zei ik grinnikend. 'Ik schoot gewoon uit.'
'Smoesjes,' zei Amy quasi-beschuldigend.
Ik liet mezelf op mijn knieën vallen. 'Vergeef me!' zei ik dramatisch.
'NOOIT!' brulde ze woest en met overtuiging. De lerares kwam geschrokken naar binnen gerend. 'Is er iemand dood?'
Ik schudde lachend mijn hoofd en keek naar Amy die op haar lip beet om de lachbui binnen te houden.